اعتراضات گسترده کارگران مهاجر به تمدید قرنطینه در هند

روز چهارشنیه ۲۷ فروردین (۱۵ آوریل) وبسایت شبکه یک رادیو و تلویزیون آلمان (تاگس شاو) گزارشی از اعتراضات خیابانی کارگران روستایی در مومبایی منتشر کرد. 

این حرکت اعتراضی در مخالفت با تمدید قرنطینه به مدت سه هفته صورت می‌گیرد که خبر آن را روز سه‌شنبه،  نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند اعلام کرده بود. قرار است قرنطینه تا ۱۹ ماه مه ادامه یابد. 

ساعاتی پس از اعلام این خبر شمار زیادی از کارگران مهاجر در پایتخت هند و چند کلان‌شهر دیگر به خیابان‌ها رفتند و خواهان کمک‌های دولتی و اجازه بازگشت به روستاهایشان شدند.  

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

حرکت‌های اعتراضی روز چهارشنبه نیز ادامه یافتند. این بار شمار معترضان بیشتر شده بود زیرا تعداد زیادی از زاغه‌نشینان هم به معترضان پیوسته‌اند. 

پلیس برای پراکندن تظاهرکنندگان دست به خشونت زد و با باتوم و چوب‌های بلند به جان کارگران و تنگدستان بی‌پناهی افتاد که ترس از گرسنگی آنها را به خیابان‌ها سوق داده است. 

شهباز، یکی از معترضان، به گزارشگر شبکه یک آلمان می‌گوید: «ما هیچ کمکی دریافت نکرده‌ایم، در حالی که دولت وعده کمک داده بود و قرار بود که حتی به ما پول هم بدهد».

سکونت در حوالی ایستگاه‌های راه‌‌آهن

اعتراضات خیابانی در کلان‌‌شهرهای هند نخسیتن بار سه هفته پیش و با اعلام خبر قرنطینه، که برای سه هفته در نظر گرفته شده بود، صورت گرفت. 

آن زمان صدها هزار نفر که به ناگهان بیکار شده و توان پرداخت اجاره خانه خود را نداشتند، مخالفتشان را با قرنطینه بدون در نظر گرفتن کمک به نیازمندان، به نمایش گذاشتند. 

هزاران تن از معترضان راه چاره را در بازگشت به روستاهایشان دیدند اما قطارها هم از حرکت افتاده بودند. به همین دلیل شمار زیادی از آنها در حوالی ایستگاه‌ها اسکان گزیدند. 

دولت وعده یک بسته کمک‌های اقتصادی به ارزش ۲۰ میلیارد یورو را داد، اما از قرار معلوم کمک‌های نقدی به همه نیازمندان نرسیده است. 

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

شبنا، زنی که تا پیش از قرنطینه کلفتی می‌کرده، به گزارشگر آلمانی می‌گوید: «کارم را از دستم داده‌ام و مانده‌ام، با بچه‌های خردسالم که خوراک کافی هم ندارند چه کنم».

۷۰۰ هزار تن از زاغه‌نشینان مومبایی در محوطه‌ تنگی به وسعت پنج کیلومتر مربع به‌سختی روزگار می‌گذرانند؛ جایی که هر چند صد نفر از یک توالت عمومی استفاده می‌کنند و آب پاک به ‌اندازه کافی موجود نیست. 

استفاده از دبستان‌ها

از هفته‌ها پیش مدارس هند تعطیل هستند و برخی از ساختمان‌های مدارس به محلی برای توزیع غذا نیازمندان و خوابگاه کارگران مهاجر تبدیل شده است.  

تا هنگامی که دانش‌آموزان به دبستان می‌رفتند، نهار مجانی دریافت می‌کردند اما اکنون این امکان هم از بین رفته است. 

به گفته آرونداتی روی، نویسنده سرشناس هندی، با خلوت شدن خیابان‌ها به ناگهان کسانی امکان ظهور یافته‌اند که تاکنون ناپیدا بودند. 

خانم روی در مصاحبه با یک روزنامه بزرگ تصریح می‌کند: «حالا که کارگران روزمزد، کسانی که اقتصاد هند بر گرده آنان می‌چرخد، بیکار شده‌اند، طوری با آنها رفتار می‌شود که انگار فاضلاب یک کارخانه هستند».