رویاپردازی ادامه دارد؛/ برای تیم ملی زنان: می‌خواهیم زنده بمانید

به گزارش “ورزش سه”، این بازی برای ما همه چیز داشت؛ اولین تجربه بازی برابر تیمی در اندازه استرالیا، استرالیایی که همین دو ماه پیش در جام جهانی به جمع چهار تیم برتر صعود کرده بود. این بازی برای ما همه چیز داشت؛ اولین پا به توپ شدن بازیکنانمان در یک استادیوم مملو از تماشاگر رقم خورد. این بازی برای ما همه چیز داشت؛ اولین تقابل با ۱۰ بازیکن لیگ جزیره، اولین نبرد تن به تن با ستاره‌های چلسی، آرسنال و لیورپول، اولین فریاد رخ به رخ با نامزد دریافت عنوان بهترین بازیکن زن سال.

روزی که در کمال ناباوری ضربه سر افسانه چترنور، سه کُنج دروازه میانمار را بوسید، یا روزی که نگین زندی ۱۹ ساله به قلب خط دفاع این تیم زد و با یک بغل پای زیبا دروازه میانمار را هدف گرفت؛ سقف رویاهای فوتبالی ما برای تیم ملی زنان همین بود. علت داشت؛ ما هرگز در تاریخ خود از این فراتر را ندیده بودیم.

شوق رسیدن به این مرحله هرچقدر هم که شیرین بود کم کم به سمت بی‌مزگی رفت؛ ویژگی آدمی‌زاد همین است، جاه‌طلب، کمال‌گرا و شاید هم فراموش‌کار. فراموش کرده بودیم که تا همینجا هم با معجزه و همان «غیرتی» که مسئولین زیادی روی آن حساب می‌کنند، آمدیم.

"به گزارش “ورزش سه”، این بازی برای ما همه چیز داشت؛ اولین تجربه بازی برابر تیمی در اندازه استرالیا، استرالیایی که همین دو ماه پیش در جام جهانی به جمع چهار تیم برتر صعود کرده بود"اصلا حواس‌مان نبود که استرالیا رقیب ماست، تیمی که با دو جین ستاره فرانسه را از جام جهانی کنار زد و به نیمه نهایی رسید.

در فاصله چند ساعت تا مصاف تن به تن با ماتیلدا، پیش‌بینی اکثر جامعه فوتبال، رقم خوردن یک نتیجه عجیب بود. متحمل شدن شکستی پُرگل مقابل تیمی که جهان تحسین‌اش می‌کند و قرار است مقابل تیم ملی زنان ما که از کمترین امکانات آماده‌سازی برخوردار بود، بازی کند.

شکست دو بر صفر مقابل استرالیا شگفتی نیست؛ نتیجه قابل افتخاری نیست اما جایی برای سرزنش شما هم وجود ندارد. شمایی که سه روز قبل از اعزام از سر ناچاری برابر تیم‌های باشگاهی که ۹ ماه استراحت کرده بودند؛ بازی کردید. این مسابقه نه جای تمجید دارد نه جای سرزنش، نه مطابق پیش‌بینی‌ها متحمل یک شکست سنگین شدید و نه با تکیه بر غیرت و فوتبال به سبک دهه ۵۰، موفق به کسب نتیجه عجیبی شدید. پس فقط این بازی را فراموش کنید.

دو مصاف بعدی ما همین یکشنبه و چهارشنبه آتی مقابل چین‌تایپه و فیلیپین خواهد بود؛ هر دو تیم در جایگاهی بهتر نسبت به ما، هم در آسیا و هم در رنکینگ جهانی قرار دارند اما شکست دادن این دو تیم به مراتب راحت‌تر از استرالیا است.

بدون شک استرالیا تیمی است که به طور مستقیم از این گروه به دور بعد صعود می‌کند اما علی‌رغم شکست امروز ما مقابل این تیم، هنوز یک شانس دیگر وجود دارد. کسب دو پیروزی و صعود به عنوان بهترین تیم دوم به دور سوم انتخابی المپیک. پس ما، همه‌ی ما که امروز مصاف نابرابر شما مقابل استرالیا تلاش کردیم به شما خسته نباشید می‌گوییم، شما هم این دیدار را فراموش کنید. گام مهم‌تر یکشنبه برداشته می‌شود، تقابل با چین تایپه و فیلیپین به مراتب مهم‌تر است؛ پس لطفا این شکست را خیلی زودتر از آن پیروزی برابر میانمار فراموش کنید و همین فردا دوباره برای نوشتن تاریخ به نام خودتان تلاش کنید.