ثبت نام در اعتکاف خانه خدا با لینک مستقیم

ثبت نام در اعتکاف خانه خدا با لینک مستقیم
خبرگزاری مهر
خبرگزاری مهر - ۱۷ اسفند ۱۳۹۸

به گزارش خبرنگار مهر، محمّدرضا آرام پژوهشگر حلقه سیاست خانواده مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) در یادداشتی با عنوان ثبت نام در اعتکاف خانه خدا با لینک مستقیم به موضوع اعتکاف که به خاطر شیوع ویروس کرونا لغو شده، پرداخته است:

این روزها چقدر دلمان برائت تنگ شده. آخر دل به دل راه دارد؛ وقتی تو هم دلت برای ما تنگ می‌شود. شنیده ام شکایت همسایه‌های بی وفایت را نزد خدا می

بری
. نکند از ما هم شکوه و گلایه کنی؟! مگر نمی‌دانی خدا با شکوه تو قسم خورده که هیچ نمازی از همسایه‌های بی وفایت را قبول نمی‌کند و عدالت را در سرزمین ما آشکار نمی‌کند. اگر تو قهر کنی، خدا هم با ما قهر می‌کند.

"نکند از ما هم شکوه و گلایه کنی؟! مگر نمی‌دانی خدا با شکوه تو قسم خورده که هیچ نمازی از همسایه‌های بی وفایت را قبول نمی‌کند و عدالت را در سرزمین ما آشکار نمی‌کند"نکند تو قطعه‌ای از بهشت هستی؟ اگر این طور نبود چرا باید با شکایت تو همسایه‌های بی وفایت از سکونت در بهشت محروم می‌شدند [۱]. شنیده ام بعضی همسایه‌هایت با تو بد رفتاری می‌کنند. حالا به صدای تو هم حساس شده اند و تاب شنیدن آن را ندارند.

یاد سال‌های پیش بخیر! چه همدم خوبی بودی برای من در لحظات شیرین مناجات با خدا! چه خانه‌ای و چه صاحبخانه

ای
و عجب ضیافتی! سه روز با هم عشق بازی می‌کردیم. با اینکه تو هر روز مرا به خود می‌خوانی و میهمانم می‌کنی اما انگار بیش از تو به غیر تو دل بسته ام و همین سه روز را قرار است با تو عشق بازی کنم. اما نمی

دانم
امسال به کدامین گناه از فیض این میهمانی محروم شده ام.

حالا مانده ام با این همه فیض از دست رفته چه کنم؟ اعمال و مناسک اعتکاف را چگونه وقتی خانه نشین شده ام به جای آورم؟ چگونه بر فراق تو صبر کنم؟ مگر از تا با حرمت تر و پرفضیلت تر هم وجود دارد؟

انگار با کتیبه‌هایت با من سخن می‌گویی: «الْمُؤْمِنُ أَعْظَمُ حُرْمَةً مِنَ الْکَعْبَةِ» [۲]. حرمت مؤمن از کعبه بالاتر است. یعنی حرمت مؤمن از مسجد الحرام که جز بافضیلت ترین مساجد هست، بالاتر است؟!

حالا با دوری از اعتکافِ در تو چه کنم؟! باز نگاهی به کتیبه‌ای در آن طرف تر می‌اندازم که نوشته است: «أَنَّ الْمَشْیَ فِی

حَاجَةِ

الْمُؤْمِنِ

خَیْرٌ
مِنِ اعْتِکَافِ‏ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ بِصِیَامِهِمَا وَ مِنِ اعْتِکَافِ‏ الدَّهْر» [۳]. تلاش برای تأمین نیاز مؤمن بهتر از روزه و اعتکاف دو ماه پیوسته در مسجد الحرام و بلکه بهتر از اعتکاف تمام عمر، است. انگار تمام معادلات ذهنی ام به هم ریخته است.

به راستی چه شباهتی میان تو و مؤمن و همچنین میان اعتکاف و رسیدگی به مؤمن هست؟ تاکنون به من نگفته بودی چرا می‌توانستم برای حل مشکل مؤمنی از اعتکاف خارج شوم.

"نکند تو قطعه‌ای از بهشت هستی؟ اگر این طور نبود چرا باید با شکایت تو همسایه‌های بی وفایت از سکونت در بهشت محروم می‌شدند [۱]"پس همانطور که جایگاه مؤمن از کعبه بالاتر است، رسیدگی به امور او از اعتکاف ارزشمندتر است. انگار هر مؤمن چون تو یک مسجد است که قرار است با رسیدگی به نیازهای او معتکف مسیر عبودیت شویم.

شاید امسال عرصه‌های جدیدی از اعتکاف به رویمان گشوده شده و ما خبر نداریم. دیروز کمک به مؤمنین زلزله زده و سیل زده و امروز کمک به سلامت مؤمنین. ویروس جدیدی به جان مؤمنین افتاده. حالا عرصه جدیدی برای اعتکاف گشوده شده.

بعضی با نظافت محیط، توزیع اقلام بهداشتی، امیدبخشی به مبتلایان و دلداری به خانواده‌های آنها معتکف شده اند. بعضی با بی تفاوتی نسبت به سلامت مردم و عدم رعایت نکات بهداشتی از اعتکاف خارج شده اند. بعضی هم با احتکار اقلام بهداشتی، سو مدیریت، شایعه پراکنی و تزریق ناامیدی به معتکفین هجوم آورده اند.

اما راستش را بخواهی من خانه نشین شده ام و نتوانستم در خط مقدم این جبهه و صفوف اولیه این مسجد معتکف شدم. زیرچشمی نگاهی به کتیبه مسجد در سمت خواهران می‌اندازم و جوابم سؤالم را می‌گیریم: «جُلُوسُ‏ الْمَرْءِ عِنْدَ

عِیَالِهِ

أَحَبُّ

إِلَی
اللَّهِ تَعَالَی مِنِ اعْتِکَافٍ‏ فِی مَسْجِدِی‏ [۴]». نزد خداوند متعال، کمک کار و همراهی مرد در خانه در کنار خانواده اش، دوست داشتنی تر از اعتکاف در مسجد النبی (ص) است.

همیشه فکر می‌کردم تنها مسجد جای جمع کردن ثواب و اعتکاف است.

"با اینکه تو هر روز مرا به خود می‌خوانی و میهمانم می‌کنی اما انگار بیش از تو به غیر تو دل بسته ام و همین سه روز را قرار است با تو عشق بازی کنم"انگار نوع رابطه ما با دیگر مؤمنین و بودنمان در خانه هم اعمال و مناسک دارد و بابت این اعمال و مناسک پاداش‌های فراوان وجود دارد. انگار تمام زمین مسجد است [۵].

پی نوشت:

[۱] مضمون روایتی از امام صادق علیه السلام در: الأمالی (للطوسی)، ۱۴۰۴ ق: ص: ۶۹۶

[۲] روایت از امام صادق علیه السلام در: الخصال، ۱۳۶۲، ج ۱: ۲۷

منابع خبر

اخبار مرتبط