جدال‌های شدید بین مربیان لیگ برتر انگلیس؛ ده خصومت بزرگ روی نیمکت

جدال‌های شدید بین مربیان لیگ برتر انگلیس؛ ده خصومت بزرگ روی نیمکت۴ ساعت پیش

منبع تصویر،

Getty Images

باشگاه‌های فوتبال از جمله حاضران در لیگ برتر همواره جدا از رقابت در جدول یا برای کسب سهمیه، رقابت‌های خاصی با یکدیگر دارند. این قضیه محدود به داخل زمین نیست و بسیاری اوقات مربیان هم به طور مستقیم با یکدیگر سرشاخ می‌شوند.

این مطلب نگاهی دارد به جدال‌های بزرگی که بین مربیان شاغل در لیگ فوتبال انگلیس وجود داشته است. رقابتی که فقط محدود به تیم‌های این مربیان نیست و بسیاری اوقات رفتار خود آن‌ها در کنار خط هم لحظاتی جنجالی را رقم زده است.

• لیگ برتر فوتبال انگلیس؛ شروع پرقدرت به معنای قهرمانی است؟
• یازده بازی و پنج مربی اخراجی؛ در لیگ برتر فوتبال انگلیس چه خبر است؟
• آستین منچستر یونایتد از 'پیراهن ۱۴ باشگاه لیگ برتر بیشتر درآمد دارد'
• نیمی‌ از تیم‌های لیگ برتر انگلیس حتی با ورزشگاه خالی هم سود می‌برند
• لیگ برتر انگلیس؛ خریدهای گرانی که در اولین مسابقه درخشیدند

الکس فرگوسن و کنی دالگلیش

یک رقابت ناب در لیگ برتر. منچستر یونایتد با هدایت الکس فرگوسن در دو سال نخست تشکیل لیگ برتر قهرمان شد؛ قهرمانی دوم با فاصله‌ای بسیار نزدیک نسبت به بلک برن در فصل ۹۴-۱۹۹۳ بدست آمد.

اما بلک برن که کنی دالگلیش را روی نیمکت داشت در فصل بعد از آن انتقامش را گرفت. این تیم در روز آخر مسابقات به طرزی دراماتیک و با وجود شکست مقابل لیورپول قهرمان شد.

"این قضیه محدود به داخل زمین نیست و بسیاری اوقات مربیان هم به طور مستقیم با یکدیگر سرشاخ می‌شوند.این مطلب نگاهی دارد به جدال‌های بزرگی که بین مربیان شاغل در لیگ فوتبال انگلیس وجود داشته است"منچستر یونایتد در صورت پیروزی مقابل وستهم در بازی آخر قهرمان می‌شد اما آن بازی به تساوی کشید.

رقابت فرگوسن و دالگلیش با دومین دوران حضور دالگلیش در لیورپول طی فصل ۱۲-۲۰۱۱ ادامه پیدا کرد. در همان فصل بود که لوئیس سوارز به دلیل توهین نژادپرستانه به پاتریس اورا، مدافع منچستر یونایتد، هشت بازی محروم شد.

کوین کیگان و الکس فرگوسن

"عاشق شکست دادنشان هستم، عاشقش هستم."

فصل ۶-۱۹۹۵ لیگ برتر فوتبال انگلیس یکی از کلاسیک‌ترین دوره این مسابقات بود، زمانی که نیوکاسل که با ۱۲ امتیاز اختلاف پیشتاز بود، ولی توسط منچستر یونایتد فرگوسن پایین کشیده شد.

فرگوسن در مصاحبه با رسانه‌ها گفته بود، حدس می‌زند لیدز و ناتنیگهام فارست (دو حریف نیوکاسل در سه بازی آخر فصل) به اندازه‌ای که باید کار را برای تیم کوین کیگان سخت نخواهند کرد.

به دنبال پیروزی سخت مقابل لیدز با نتیجه یک بر صفر، کیگان یکی از به یاد ماندنی‌ترین مصاحبه‌های تاریخ لیگ برتر را انجام داد و گفت، فرگوسن "با زدن آن حرف از چشمم افتاد" و بعد هم آن جمله معروف "عاشقش هستم" را گفت. ولی با تمام این‌ها نتوانست مانع از قهرمانی رقیب شود و منچستر یونایتد در پایان با ۴ امتیاز اختلاف نسبت به تیم کیگان جام را بالای سر برد.

آرسن ونگر و الکس فرگوسن

بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۴ قهرمانی لیگ برتر بین منچستر یونایتد و آرسنال تقسیم شده بود و فرگوسن و ونگر هم گاه و بیگاه باهم درگیر می‌شدند.

رقابت بین این دو نفر، درست مثل رقابت بین بازیکنان تیم‌هایشان گاهی به جاهای باریک می‌کشید و خیلی وقت‌ها هم جدال محدود به داخل زمین نمی‌ماند. برای مثال در یکی از این موارد سسک فابرگاس، هافبک آرسنال پس از بازی یک تکه پیتزا را به سمت فرگوسن پرت کرد.

ونگر گفته بود: "اوضاع بعضی وقت‌ها خیلی تهاجمی می‌شد، به خصوص بعد از مسابقات. وقتی برای پیروزی می‌جنگید شبیه دو تا شیر می‌شوید." در حالی که فرگوسن رقابت بین این دو تیم را در بدترین حالت "مسموم" توصیف کرده بود.

آرسن ونگر و سم آلاردایس

در اواسط دهه ۲۰۰۰ میلادی بولتون با هدایت سم آلاردایس فوتبالی فیزیکی بازی می‌کرد و بارها برای آرسنال که زیر نظر ونگر فوتبالی سیال و تکنیکی ارائه می‌کرد، دردسرساز شده بود؛ هم زمان سرمربیان این دو تیم هم به شدت از یکدیگر انتقاد می‌کردند.

آرسنال سال ۲۰۰۳ جدالی نزدیک با منچستر یونایتد بر سر قهرمانی لیگ برتر داشت.

این تیم اما در آوریل مسابقه‌ای که دو بر صفر از بولتون جلو افتاده بود را با تساوی ۲-۲ تمام کرد؛ نتیجه‌ای که به یونایتد کمک کرد تا قهرمان شود و ونگر غم آن را پس از این همه سال هنوز فراموش نکرده است.

بین سپتامبر ۲۰۰۴ و فوریه ۲۰۰۷ آرسنال هشت بار مقابل بولتون ایستاد و فقط یک بار برنده شد، در حالی که سهم تیم آلاردایس در این میان ۴ پیروزی بود.

آلاردایس در کتاب زندگی‌نامه‌اش نوشت: "او این مسئله را شخصی در نظر می‌گرفت و تا حدودی هم متکبر بود. ما واقعا آن‌ها را اذیت می‌کردیم و آرسن ونگر از ما متنفر بود. هرچه بیشتر حال او را می‌گرفتم، بیشتر خوشم می‌آمد."

ژوزه مورینیو و آرسن ونگر

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

آرسن ونگر (چپ) و ژوزه مورینیو در دوران حضورشان در آرسنال و چلسی رقابت پرتنشی باهم داشتند

هنگامی که ژوزه مورینیو و آرسن ونگر در کنار زمین باهم درگیر می‌شدند یا در کنفرانس‌های خبری به یکدیگر توهین می‌کردند، کسی تعجب نمی‌کرد.

داستان دشمنی طولانی آن‌ها از سال ۲۰۰۵ شروع شد که آرسن ونگر از تاکتیک‌های منفی مورینیو انتقاد کرد. پس از آن بود که مورینیو سرمربی فرانسوی آرسنال را "چشم‌چران" نامید. ونگر پیش از آن سرمربی پرتغالی را "بی‌مصرف، بی‌احترام و بی‌ارتباط با واقعیت" نامیده بود.

جدال این دو نفر با بازگشت مورینیو به لیگ برتر همراه با چلسی در سال ۲۰۱۳ از سر گرفته شد.

"منچستر یونایتد در صورت پیروزی مقابل وستهم در بازی آخر قهرمان می‌شد اما آن بازی به تساوی کشید.رقابت فرگوسن و دالگلیش با دومین دوران حضور دالگلیش در لیورپول طی فصل ۱۲-۲۰۱۱ ادامه پیدا کرد"مورینیو چند ماه پس از حضور در لیگ برتر ونگر را "استاد ناکامی" نامید و هنگام بازی آرسنال با چلسی در سال ۲۰۱۴ ونگر، مورینیو را هل داد و بقیه مجبور شدند آن‌ها را از یکدیگر جدا کنند.

ژوزه مورینیو و رافائل بنیتس

جدال این دو نفر هنگامی که مورینیو به عنوان سرمربی چلسی با لیورپول رافا بنیتس در لیگ برتر رقابت می‌کرد آغاز شد و سپس به دیدارهای این دو تیم در لیگ قهرمانان فوتبال اروپا هم کشانده شد.

این جدال در دیدار لیورپول و چلسی در لیگ قهرمانان سال ۲۰۰۵ به اوج رسید، جایی که قرمزها با گل لوئیس گارسیا به فینال رسیدند. آن موقع هنوز خبری از تکنولوژی تشخیص گل روی خط دروازه نبود و وقتی داور این گل مشکوک را تایید کرد، مورینیو آن را "گل شبح" نامید.

بنیتس هم مانند مورینیو از شیوه بازی تیم مورینو انتقاد می‌کرد و احتمالا به همین دلیل هم مورینیو پس از مسابقه‌ای که در سال ۲۰۰۶ داشتند، حاضر به دست دادن با سرمربی پرتغالی نشد. سال ۲۰۰۷ بنیتس با طعنه به لقب مورینیو، "آقای خاص" گفت: "ما اینجا آقای خاص‌های خودمان را داریم؛ آن‌ها تماشاگران ما هستند."

الکس فرگوسن و رافائل بنیتس

این رقابت زمانی که بنیتس سرمربی لیورپول بود شروع شد و هنگامی که این مربی اسپانیایی روی نیمکت چلسی نشست هم ادامه یافت.

اوج جدال این این دو نفر در ژانویه ۲۰۰۹ بود. بنیتس که آن موقع تیمش در صدر جدول قرار داشت، در یک کنفرانس مطبوعاتی کاغذی از جیبش درآورد و از روی آن "حقایقی" که طبق آن‌ها منچستر یونایتد و الکس فرگوسن می‌خواستند روی داوران و مسئولان فوتبال انگلیس تاثیر بگذارند را خواند.

فرگوسن در زندگی‌نامه‌اش، گفت: "اشتباهی که او کرد این بود که رقابت بین ما را شخصی کرد. وقتی شما مسئله‌ای را با من شخصی می‌کنید، دیگر شانسی نخواهید داشت، برای این که من منتظرتان می‌مانم."

مارک هیوز و تونی پیولیس

ماجرای جدال این دو نفر به سال ۲۰۱۰ برمی‌گردد، زمانی که مارک هیوز به عنوان مربی فولام پس از بازی در جام اتحادیه حاضر نشد با تونی پیولیس، مربی استوک سیتی دست بدهد.

پیولیس هم چند ماه بعد تلافی کرد.

داستان اما تا سال ۲۰۱۷ ادامه پیدا کرد. آن زمان هیوز مربی استوک سیتی بود و پیولیس هدایت وست‌بروم را به عهده داشت اما باز هم خبری از دست دادن نبود؛ هیوز پس از مسابقه گفت: "او دست دادن را دوست ندارد."

آلن پاردو و مانوئل پلگرینی

برخورد این دو مربی بیشتر محدود به یک مسابقه ماند اما هنوز هم بسیاری از هواداران فوتبال آن را به یاد دارند. سال ۲۰۱۴ پاردو که سرمربی نیوکاسل بود، ناسزایی به مانوئل پلگرینی، سرمربی ۶۰ ساله منچستر سیتی در کنار زمین گفت که دوربین‌های تلویزیونی آن را ضبط کردند.

پاردو بعدا گفت: "متوجه شدم، حرفی که زده بودم شنیده شده و از آن‌ها صد در صد عذرخواهی کردم. در یک لحظه داغ بازی ما حرف‌های می‌زنیم، همه مربیان این گونه هستند. من از او معذرت خواستم و او هم خوشبختانه قبول کرد."

آنتونیو کونته و ژوزه مورینیو

منبع تصویر،

Getty Images

مورینیو سه بار با چلسی قهرمان لیگ برتر فوتبال انگلیس شد اما دشمنی او با آنتونیو کونته از ورزشگاه استمفورد بریج در سال ۲۰۱۶ شروع شد.

"برای مثال در یکی از این موارد سسک فابرگاس، هافبک آرسنال پس از بازی یک تکه پیتزا را به سمت فرگوسن پرت کرد.ونگر گفته بود: "اوضاع بعضی وقت‌ها خیلی تهاجمی می‌شد، به خصوص بعد از مسابقات"چلسی با هدایت کونته چهار بر صفر منچستر یونایتد که مورینیو را روی نیمکت داشت درهم کوبید و مورینیو از شیوه خوشحالی کونته پس از گل چهارم خوشش نیامد.

فصل بعد مورینیو گفت که بعضی از مربیان کنار خط "مثل دلقک‌ها" رفتار می‌کنند و به نظر می‌رسید که منظور او آنتونیو کونته و یورگن کلوپ، سرمربی لیورپول است.

کونته نیز در پاسخ گفت که مورینیو خودش و شیوه رفتارش در دوران مربی‌گری‌اش را فراموش کرده است. سال ۲۰۱۸ نیز کونته مورینیو را "تقلبی" و "کوتوله" نامید.