حسگری که آفت کش‌های خطرناک را شناسایی می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجیرینگ، این حسگر از استات سلولز ساخته شده که یک ماده گیاهی زیست تجزیه پذیر و حافظ محیط زیست است.

در حالیکه جهان با چالش هایی مانند کمبود مواد غذایی و مشکلات بهداشتی مربوط به استفاده بیش از حد مواد شیمیایی در حوزه کشاورزی روبرو است، دستگاه مذکور می تواند به تضمین ایمنی محصولات خوراکی کمک کند.

به طور معمول آفت کش ها برای افزایش تولید محصول به کار می روند و روی گیاهان اسپری می شوند اما فقط نیمی از مقدار آفت کش به کاررفته به هدف مورد نظر می رسند. بقیه آن از خاک، آب و مواد غذایی سردر می آورد و از طریق تماس پوستی، استنشاق یا هضم به خطری برای سلامت انسان تبدیل می شود.

روش های فعلی کنترل آفت کش ها براساس تکنیک های دقیق کروماتوگرافی مبتنی است که محدودیت های متعددی از جمله نیاز به آماده سازی نمونه، تجهیزات گرانقیمت، پرسنل ماهر، مدت زمان طولانی تحلیل و عدم قابلیت حرکت دادن، دارد. پسماند سمی که توسط محلول های ارگانیک تولید می شوند نیز یکی دیگر از نگرانی های کارشناسان محیط زیست است.

پائولو آگوستو ریموندو پریرا مولف ارشد پژوهش در انستیتو فیزیک سائو کارلوس می گوید: ابداع ما یک روش جایگزین بهتر ارائه می کند و در حقیقت یک حسگر الکتروشیمیایی است که مزایای فراوانی دارد و علاوه بر کم هزینه بودن، قادر به شناسایی سریع مواد سمی، اندازه کوچک، تولید راحت و استفاده آسان، قابلیت گزینش بالا و ردیابی آفت کش در محل است. این ابزار را می توان به طور مستقیم روی سطح میوه ها، سبزیجات یا برگ ها به کار برد. به همین دلیل آن را گجت پوشیدنی گیاه می نامیم.

محققان این حسگر را در محیط آزمایشی به کار بردند.

"به همین دلیل آن را گجت پوشیدنی گیاه می نامیم.محققان این حسگر را در محیط آزمایشی به کار بردند"آنها محلولی از کاربندازیم ( ماده قارچ کش، پاراکوات و علف کش) را روی کاهو و گوجه فرنگی اسپری کردند. پاراکوات به دلیل تاثیرات منفی بر انسان ها از سال ۲۰۰۳ میلادی در اتحادیه اروپا ممنوع است، اما هنوز در برزیل استفاده می شود.

در مرحله بعد حسگر روی کاهو و گوجه فرنگی ها قرار گرفت و نتایج حاکی از سطح تشخیص مشابهی با پلی اتیلن ترفتالات (رایج‌ترین ماده حسگر) بود.

محققان همچنین تاثیرگذاری شستن و آب کشیدن سبزیجات با آب به مدت دوساعت را برای از بین بردن رسوبات آفت کش ها بررسی کردند. آنها متوجه شدند فقط ۴۰ درصد کاربندازیم و ۶۰ درصد پاراکوات از کاهو و ۶۴ درصد از گوجه فرنگی ها حذف شده است.

به گفته محققان روش های شستن و آب کشیدن برای از بین بردن رسوب آفت کش کافی نیست و حداقل ۱۰ درصد این مواد روی پوست یا برگ های گیاهان باقی می ماند.