امروز به حکمرانی معنوی در دانش نیاز داریم تا دانش به جایگاه واقعی خود بازگردد

عضو اندیشکده سیاست الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در نشست علمی «حکمرانی معنوی و پیشتازی در تولید دانش» گفت: دانش، در دوران مدرن دچار طغیان در ادعا شد و در دوران پسامدرن فرو ریخت. امروز به حکمرانی معنوی در دانش نیاز داریم تا دانش به جایگاه واقعی خود بازگردد.

به گزارش ایسنا، نشست علمی «حکمرانی معنوی و پیشتازی در تولید دانش» با مشارکت پژوهشکده مطالعات معنوی و اندیشکده معنویت مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت برگزار شد.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر بهروزی لک در این نشست با تعریف حکمرانی معنوی، گفت: حکمرانی غیر از حکومت است. حکمرانی به اعمال قدرت مربوط می شود و دارای عرصه های مختلفی است. ما حکمرانی در فرهنگ، در اقتصاد، در ورزش و غیره داریم.

"عضو اندیشکده سیاست الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در نشست علمی «حکمرانی معنوی و پیشتازی در تولید دانش» گفت: دانش، در دوران مدرن دچار طغیان در ادعا شد و در دوران پسامدرن فرو ریخت"اما وقتی می گوییم حکمرانی معنوی، منظور حکمرانی در عرصه معنویت نیست. حکمرانی معنوی مقسم حکمرانی در عرصه های مختلف است. وقتی اعمال قدرت در همه عرصه ها با معنویت همراه شود، حکمرانی معنوی تحقق می یابد.

وی در ادامه به تبیین علم و تولید دانش پرداخت و گفت: علم یعنی کشف و فهم واقعیت های هستی. رویکرد مدرن به علم مبتنی بر انسان محوری، سکولاریسم و عقل خودبنیاد بود. در نتیجه دانش به صورت توافق جمعی و دموکراتیک حاصل می شد.

در رویکرد پسامدرن معلوم شد که دانش، سلطه آلود تولید می شود و قدرت ها بر فرایند های تولید علم اعمال قدرت می کنند و تولید دانش از حکمرانی جدا نیست. حکمرانی معنوی در تولید دانش با این پیش فرض ها شکل می گیرد که خالق تمام پدیده های هستی خداست، همچنین او معلم انسان است و به بنی آدم آنچه را نمی داند، می آموزد. (علق:۵)، به این ترتیب حکمرانی معنوی دانش را به اصل و ریشه های اصلی بازمی گرداند و کشف واقعیت هستی را ممکن می کند. کشف واقعیت هستی آنچنان که هست با حکمرانی معنوی اتفاق می افتد، نه توصیف هستی آن طور که مردم می خواهند، یا آنطور که منافع قدرتمندان اقتضا می کند. حکمرانی معنوی معطوف به واقعیت و عبودیت است، اما حکمرانی علم در دوران مدرن معطوف به استکبار و طغیان بود.

عضو اندیشکده معنویت ادامه داد: در دوران مدرن، بشر در علوم دچار طغیان شد و پنداشت با ارائه کلان روایت هایی می تواند تمام هستی را توصیف کند و به تصرف در آورد، اما در دوران پسامدرن، با نظریات کسانی مثل میش فوکو و تبارشناسی دانش معلوم شد که دانش از سلطه قدرتمندان و منافع آنها جدا نیست.

به این ترتیب دانش از کشف حقیقت به پدیدارشناسی فرو کاسته شد.

حجت الاسلام والمسلمین بهروزی لک ادامه داد: حکمرانی معنوی دانش را بر شالوده ای معنوی و الهی آن طور که هست، برمی نهد و ابواب علم الهامی و علم لدنی را به روی بشر می گشاید.

انتهای پیام