نحوه اطلاق روشنفکری دینی در آثار داوری اردکانی مشخص نیست

به گزارش خبرنگار مهر، علی پیرحیاتی در دومین روز از نشست «داوری» در ترازوی داوری که به همت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در تالار تمدن این پژوهشگاه آغاز به کار کرد، گفت: داوری در آثار گوناگون خود راجع به مسئله توسعه نیافتگی و راه دشوار تجدد تاکید دارد و معتقد است تجدد و توسعه با تکرار شعارگونه ایده آل ها تحقق نمی‌یابد.

وی افزود: اشکال دیدگاه‌های رایج این است که کار توسعه سهل پنداشتند. پیرو همین نگاه داوری به نقد روشنفکری دینی می‌پردازد و معتقد است این جریان نیز یکی از جریان‌هایی است که پیش فرض آن این است که دین و تجدد را به سادگی می‌توان با هم جمع کرد.

پیرحیاتی بیان کرد: این جریان همچنین بر این اصل استوار است که برای رسیدن به تجدد باید سنت را اصلاح کرد. اصولاً سنت در مقابل نیروی تجدد و توسعه مقاومت لجوجانه نمی‌کند. لذا داوری خاطرنشان می‌کند که روشنفکری دینی امری موقتی و گذرا است و نمی‌تواند به نتیجه‌ای ملموس برسد.

این نویسنده و محقق بیان داشت: نظر داوری به احتمال نمی‌تواند اختلاف در روند توسعه در بافت یک زبان و فرهنگ یکسان را تعیین کند. از طرف دیگر ضمن پذیرفتن این نکته که روشنفکری دینی قرار نیست به تحولی اساسی در توسعه یافتگی ما منجر شود به دفاع از این جریان در برابر نقدهای داوری می‌پردازیم و نشان می‌دهیم روشنفکری دینی از اقتضائات ناگزیر جهان توسعه نیافته است.

کما اینکه نحوه اطلاق روشنفکری دینی در آثار داوری مشخص نیست و او نظرات متفاوتی راجع به مصداق‌های گوناگون این عبارت ابراز می‌کند.