چمدان: ایرانی‌های مهاجر می‌توانند بسیار بی‌اعتنا و ‘نژادپرست’ باشند

"منبع تصویر، ifuxwitbiancaتوضیح تصویر، بیانکا به همراه پدرش خسرو و بردارش بیژنچمدان بیانکا را بدون آن که برنامه‌ریزی کرده باشیم در یکصدمین سالگرد کشتار تولسا ضبط کردیم"

سفره ایرانی تولد بیانکا را لیزا که آمریکایی-آسیایی‌تبار است تدارک دیده بود. کوکوسبزی، گز، شیرینی نخودچی (که تهران در قسمت دوم از آن دل زاری داشت)، شیرینی گردویی و نارگیلی، نان و پنیر و سبزی؛ سالاد شیرازی که خیار و گوجه آن درست مانند 'نسخه اصلی' خیلی ریز خرد شده بود؛ نان سنگک. تمام جزییات این سفره عصرانه را لیزا به تنهایی تحقیق و یک به یک از فروشگاه‌های ایرانی خریده بود.

دور سفره هم یک ولزی، یک ایتالیایی، چند آمریکایی با تبارهای مختلف آفریقایی و بیانکا که آمریکایی با تبار ایرانی-پانامایی-آفریقایی بود نشسته بودند. در بیرون این قاب هم آلیشیا، فیلمبردار دو رگه ایرانی-ژاپنی به همراه گفین، دستیار اسرائیلی او و من بودیم.

منبع تصویر،

ifuxwitbianca

توضیح تصویر،

بیانکا این عکس پدر و مادرش را معرف کاملی از هویت خود می‌داند

عکس پدر و مادر بیانکا اما داستان دیگری است. پدر بیانکا در اوایل دهه ۸۰ میلادی و با پذیرش تحصیلی از دانشگاه برکلی به آمریکا آمد.

آنها که نهضت هیپی‌گری و جنبش‌های اجتماعی آمریکا را دنبال می‌کنند، می‌دانند که شهر برکلی در حومه سانفرانسیسکو چه طور در دهه‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ میلادی جلودار بسیاری از این خیزش‌های پیشرو در آمریکا بود. بنابراین آشنایی پدر بیانکا - خسرو - و مادرش که سال‌ها قبل از پاناما به کالیفرنیا مهاجرت کرده بود را باید با پس زمینه برکلی دهه ۸۰ متصور شد.

در آپارتمان نقلی بیانکا یک عکس شاخص دیگر هم بود که تصویری از آن را در دقیقه ۱۵ و ثانیه ۴۸ می‌بینید اما دیالوگی درباره آن در نسخه نهایی گنجانده نشده.

"اشاره به این واقعه که از آن به عنوان بزرگترین کشتار نژادی تاریخ آمریکا یاد می‌شود هم در میانه بحث و به صورت خودجوش پیش آمد.کشتار تولسا ۱۰۰ سال پیش -ماه مه ۱۹۲۱ - روی داد"بیانکا می‌گوید این یکی از آن عکس‌هایی است که به طور اتفاقی شاهکار از آب درآمده.

«من و دوستم که عکاس است به بیرون شهر و کنار ریل آهن رفته بودیم تا چند فیگور مدلینگ بگیریم. یک باره دوستم صدای سوت قطار را شنید و به من پیشنهاد داد که مانند یک رسم شوخ دختران آمریکایی، به سمت قطار بایستم و بالاتنه برهنه خودم را به سمت لوکوموتیو ران بگیرم».

آنچه که این عکس را تماشایی و منحصر به فرد کرده نه ایده دوست عکاس بیانکا و نه نیمه برهنه‌شدن فوری او به سوی لوکوموتیوران است، بلکه این که است که وقتی قطار نزدیک می‌شود راننده قطار یک سیاه‌پوست از آب در می‌آید. هر رنگ و نژاد دیگری را به جای لوکوموتیوران سیاه‌پوست در این عکس بگذارید، معنا و مفهوم آن کاملا عوض می‌شود.

شاید هم همین دلیل این شده بود که بیانکا می‌گوید: «راننده قطار از وقتی که متوجه 'صحنه' شد تا جایی که در افق دیده می‌شد سوت قطار را به صدا در می‌آورد و جیغ می‌کشید».

منبع تصویر،

ifuxwitbianca

توضیح تصویر،

بیانکا رخسانه سیاوشی، هنرپیشه، مدل و مجری پادکست ایرانی-آمریکایی-پانامایی، مقیم لس‌آنجلس در جنوب کالیفرنیا است

آرشیو چمدان

نسخه کامل چمدان بیانکا و قسمت‌های اول تا چهارم سری جدید را می‌توانید در کانال یوتیوب ما و از طریق لینک‌های زیر تماشا کنید:

• قسمت پنجم: بیانکا سیاوشی - هنرپیشه، مدل و مجری رادیویی
• قسمت چهارم: امیر سلطانی - نویسنده، مستندساز و فعال حقوق‌بشر
• قسمت سوم: آناهیتا اسکندری - مستندساز و مترجم زبان چینی، ساکن غنا
• قسمت دوم: تهران ون‌قصری - کمدین و فعال جنبش جان سیاهان مهم است
• قسمت اول: سحر خواجه‌نوری - تهیه‌کننده و فعال فرهنگی بومیان ناواهو

برای ارسال نظرات خود درباره چمدان لطفا اینجا کلیک کنید.