گفت‌وگویی که موزه سینما برای زادروز «علی نصیریان» منتشر کرد

خبرگزاری میزان- طبق اعلام روابط عمومی موزه سینما، علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: یکی از شانس‌ها و اقبال من در زندگی این بود که توانستم راهی که علاقمند بودم و به آن عشق داشتم را پیدا کنم.

وی با اشاره به علاقه مندی خود به نمایش‌های سنتی افزود: من با دیدن تعزیه و نمایش‌های آینی و سنتی در دوران خودم که حتی تلویزیون هم نداشتیم به این کار علاقمند شدم. تعزیه و واقعه کربلا را همه می‌دیدیم، اما اینکه چطور تعزیه بوجود آمد برای من جالب بود. به نظر من تعزیه بوجود آمد، زیرا تاثیرگذاری تجسم، تصویر و نمایش واقعه با نقل و روایت آن فرق دارد.

نصیریان بیان داشت: ما در خیابان شاپور زندگی می‌کردیم و من در خیابان امیریه در سینما نور فیلم‌های آمریکایی را بدون دوبله و زیرنویس می‌دیدم. در آن زمان برای فیلم‌ها میان نویس می‌گذاشتند یعنی فیلم را قطع می‌کردند و درباره آن توضیح می‌دادند. به همین دلیل هروقت به سینما می‌رفتم از من سوال می‌کردند که باسواد هستم تا برایشان میان نویس‌ها را برایشان بخوانم.

وی ادامه داد: من برای نقش آفرینی‌ها رجوع می‌کنم به انگیزه‌ها و نگاه‌های خودم  و حس علاقه  و آفرینندگی که یک بازیگر باید داشته باشد، زیرا بازیگر خودش یک نویسنده نمایش و فیلم و فیلمنامه است.

"تعزیه و واقعه کربلا را همه می‌دیدیم، اما اینکه چطور تعزیه بوجود آمد برای من جالب بود"به قول رابرت چولی می‌گفت  همانطور که کارگردان با کارگردانی خود متن را می‌نویسد، بازیگر هم می‌نویسد، زیرا بازیگر یک خلاق است و تنها یک عامل و اسباب دست کارگردان نیست. درست است که باید به کارگردان توجه داشته باشد و حرف‌های او را به اجرا درآورد، بفهمد، گوش کند و گفتگو کند، اما به نظر من آفریننده متن بازیگر است.

نصیریان خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم به مرحله  آفرینندگی نقش برسیم باید به خودمان رجوع کنیم؛ به جوهر نیرو و قوه و قوت خلاقه که در درون ما است و از آن یاری بطلبیم و نقش را از آن بیافرینیم.

وی ادامه داد: من فکر می‌کنم هم در تئاتر و هم در سیما استعداد‌های بسیار خوبی داریم؛ در تئاتر بازیگر‌ها و گروه‌های درجه یک پیدا شده است و به همان مقدار سینمای ما هم بسیار رشد کرده است. وضعیت تئاتر و سینما امروز بهتر از زمان ما است، زیرا زمانه عوض شده است. ارتباط جمعی را در نظر بگیرید همه چی وجود دارد درحالیکه در زمان با هیچ چیزی نبود و ما با دست خالی کار می‌کردیم، اما امروز بازیگر‌ها از نظر اطلاعات با دست پر کار می‌کنند.

انتهای پیام/