مقام بهشتیِ حضرت خدیجه در بیان رسول خدا (ص)

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حضرت خَدیجَه دختر خُوَیلِد مشهور به خدیجه کبری سلام‌الله علی‌ها نخستین همسر رسول الله صلی الله علیه و آله و مادر حضرت زهرا سلام الله علی‌ها است. این بانوی بزرگوار قبل از بعثت با پیامبر (ص) ازدواج کرد و اولین زنی است که به ایشان ایمان آورد.

رسول خدا (ص) از خدیجه دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و فاطمه سلام‌الله علی‌ها داشت؛ بنابراین همه فرزندان پیامبر (ص) به جز ابراهیم، از خدیجه (س) بودند.

خانواده‌‏ای که‏ خدیجه را پرورش داد، از نظر شرافت ‏خانوادگی و نسبت‏‌های ‏خویشاوندی، در شمار بزرگ‌ترین قبیله‌‏های عرب جای داشت. این ‏خاندان در همه حجاز نفوذ داشت. آثار بزرگی و نجابت و شرافت ازکردار و گفتار خدیجه پدیدار بود. وجود ویژگی‌های آسمانی این بانوی بزرگوار و نیز نسب پاک ایشان سبب شد خداوند به او چنین توفیقی دهد که بانوی برترین خلق خدا و مادر سیدة نساء العالمین شود.

وجود ویژگی‌های تحسین برانگیز در حضرت خدیجه (س) او را مقرب درگاه الهی و محبوب پیامبر (ص) قرار داد تا جایی که آن حضرت در تفسیر آیه ۲۷ و ۲۸ سوره مطففین آنجا که خداوند می‌فرماید «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیمٍ؛ و [ این باده ناب مُهر و موم شده]آمیخته‌‏ای از «تسنیم» است‏»، «عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ؛ همان چشمه بهشتی که مقربان از آن می‌نوشند.» حضرت خدیجه (س) را یکی از مقربان معرفی کرده و فرمود: «آن (باده بهشتی) بهترین نوشیدنی بهشت است که آل محمد از آن می‌‏نوشند و آنان هستند که مقربان و سابقان هستند: رسول اللَّه و علی بن ابی‌طالب و فاطمه و خدیجه و فرزندان آن‌ها که از نظر ایمان پیروانشان بوده‌‏اند، این نهر از بلندی‌های قصر بهشتی آن‌ها فرو می‌ریزد؛ هُوَ أَشْرَفُ شَرَابٍ فِی الْجَنَّةِ یَشْرَبُهُ مُحَمَّدٌ وَ آلُ مُحَمَّدٍ وَ هُمُ الْمُقَرَّبُونَ‏ السَّابِقُونَ‏ رَسُولُ اللَّهِ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ الْأَئِمَّةُ وَ فَاطِمَةُ وَ خَدِیجَةُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ عَلَی ذُرِّیَّتِهِمْ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِیمَانٍ تُسَنَّمُ‏ عَلَیْهِمْ مِنْ أَعَالِی دُورِهِمْ.» (تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص ۷۵۳)