ماجرای یک زن و طلای نفرین شده کشتی در المپیک

کائوری ایچو از ژاپن تنها کشتی‌گیر تاریخ است که موفق به کسب ۴ مدال طلای المپیک شده است. ایچو از اولین دوره حضور کشتی زنان در المپیک از سال ۲۰۰۴ تا قبل از بازنشستگی در سال ۲۰۱۶ در چهار دوره مسابقات المپیک حاضر شد و در هر ۴ دوره به مدال طلا دست یافت.

به گزارش تابناک ورزشی، در حالی که کشتی ایران برای هر مدال طلای المپیک هزینه و تبلیغات زیادی می کند، ژاپنی ها مثل آب خوردن در کشتی زنان طلا درو می کنند. رشته ای که در ورزش ایران چندان وجود خارجی در میادین ندارد.

اتحادیه جهانی کشتی با توجه به فعال نبودن کشتی فرنگی زنان، مسابقات این ورزش را به شکل کلی به سه دسته کشتی آزاد، کشتی فرنگی و کشتی زنان تقسیم می‌کند. کسب ۱۰ مدال طلای جهان در کنار ۴ طلای المپیک، ایچو را تبدیل به یکی از پرافتخارترین کشتی‌گیران تاریخ می‌کند اما پس از وی سه کشتی‌گیر دیگر حاضر هستند که با وجود کسب سه طلای المپیک، در مسیر کسب چهارمین مدال طلا مقابل کشتی‌گیری از امریکا ناکام شدند.

کائوری ایچو و چهارمین مدال طلای متوالی المپیک

بزرگ‌ترین شگفتی تاریخ کشتی در روز شکار خرس!

کارلین بزرگ در حالی قدم به آخرین میدان ورزشی خود در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی گذاشت که پیش از آن ۳ طلای المپیک، ۹ طلای جهان و ۱۲ طلای قهرمانی اروپا را به دست آورده بود. خرس روس از سال ۱۹۸۸ که به عرصه مسابقات بزرگسالان وارد شد به جز سال ۱۹۹۷ که در رقابت‌های قهرمانی اروپا شرکت نکرد در ۱۳ سال متوالی در تمامی ادوار مسابقات جهانی، المپیک و اروپایی به مدال طلا رسید و برای کامل کردن کارنامه خود به دنبال سیزدهمین طلای جهانی خود (مجموع  جهانی و المپیک) در سیدنی استرالیا بود.

"کائوری ایچو از ژاپن تنها کشتی‌گیر تاریخ است که موفق به کسب ۴ مدال طلای المپیک شده است"بر اساس آماری که در رسانه‌های روس درج شده است الکساندر کارلین تا پیش از رقابت فینال المپیک سیدنی در ۸۸۸ مسابقه به میدان رفته بود و از این بین تنها در یک مسابقه در سال ۱۹۸۷ در رقابت‌های قهرمانی شوروی سابق شکست خورده بود!

لحظه پیروزی کارلین مقابل مت غفاری امریکایی در فینال المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا

کارلین که در هنگام برگزاری المپیک سیدنی ۳۳ ساله بود، در ۱۳ سال گذشته در هیچ مسابقه‌ای شکست نخورده بود و مدعی بلامنازع قهرمانی المپیک سیدنی محسوب می‌شد. وی در این مسابقات با دشوارترین قرعه ممکن تا پیش از فینال روبرو شد و برای صعود به رقابت نهایی از سد رقیبان مستقیم خود در سالیان گذشته عبور کرد تا در مسابقه نهایی مقابل رولون گاردنر از امریکا قرار بگیرد. کشتی‌گیر نسبتا گمنامی که افتخارات وی تا قبل از حضور در فینال المپیک سیدنی به قهرمانی در مسابقات پان امریکن محدود می‌شد. گاردنر در تنها حضور خود در مسابقات جهانی در سال ۱۹۹۷ مقابل کارلین کشتی گرفته بود و پس از شکست ۶-۰ مقابل وی به مقام  پنجم جهان بسنده کرده بود. گاردنر که توانایی فنی کمتری نسبت به سایر مدعیان سنگین وزن داشت با تکیه بر قدرت بدنی و استقامت مثال‌زدنی خود سعی در خسته کردن حریفان و پیروزی مقابل آنان در وقت اضافی داشت.

گاردنر با قرعه‌ای به مراتب آسان‌تر نسبت به کارلین با پیروزی مقابل کشتی‌گیرانی از تونس، ارمنستان و ایتالیا به نیمه‌نهایی رسید و در این مرحله نیز ۳-۲ از سد حریف خود گذشت تا در عصر روز ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۰ مقابل اسطوره کشتی جهان قرار بگیرد.

کارلین مقابل گاردنر در فینال المپیک سیدنی

بر اساس قوانین کشتی در آن زمان، مسابقات در دو وقت سه دقیقه‌ای انجام می‌گرفت، در صورت تساوی در امتیازات یا نرسیدن هیچ‌یک از دو کشتی‌گیر به امتیاز ۳، سه دقیقه وقت اضافه نیز به زمان کشتی افزوده می‌شد. مسابقات وزن ۱۳۰ کیلوگرم کشتی فرنگی در سه روز به انجام رسید اما رقابت‌های مراحل حذفی همگی به روز پایانی موکول شده بود، اتفاقی که سبب شد تا کارلین دو بار در صبح روز فینال روی تشک برود. اما گاردنر که در مرحله یک چهارم نهایی با قرعه استراحت روبرو شده بود، تنها با یک پیروزی در صبح روز آخر به فینال مسابقات صعود کرد. مسابقه فینال نیز با برتری کارلین بزرگ آغاز شد. اما وی موفق به کسب امتیاز در زمان اول نشد تا کار در آغاز سه دقیقه دوم به قانون سینه به سینه کشیده شود.

"کشتی‌گیر نسبتا گمنامی که افتخارات وی تا قبل از حضور در فینال المپیک سیدنی به قهرمانی در مسابقات پان امریکن محدود می‌شد"در این موقعیت که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ در مسابقات کشتی اجرا می‌شد دست الکساندر کارلین باز شد تا ۱ امتیاز جریمه شود، کارلین با توجه به بالا رفتن سن و همینطور خستگی احتمالی ناشی از یک کشتی بیشتر در صبح آن روز نتوانست یک امتیاز از دست داده را جبران کند و این امتیاز با دفاع گاردنر تا پایان ۹ دقیقه حفظ شد تا وی با نتیجه ۱-۰ موفق به شکست کارلین بزرگ شود. گاردنر در این رقابت سه بار با اخطار کم‌کاری روبرو شد اما کارلین در هر سه فرصت در اجرای فن دلخواه خود کنده فرنگی در موقعیت خاک با توجه به وزن زیاد گاردنر ناکام ماند. شکست کارلین مقابل گاردنر بزرگ‌ترین شگفتی تاریخ مسابقات کشتی است، این نتیجه در بین ۵ شگفتی بزرگ تاریخ المپیک از دید کمیته بین‌المللی المپیک IOC نیز قرار دارد.

کشتی‌گیری که فقط برای شکست سایتیف به دنیا آمده بود!

بووایسار سایتیف از لحاظ کسب مدال‌های جهانی و المپیک پرافتخارترین کشتی‌گیر آزادکار جهان نیست و الکساندر مدوید با ۱۰ طلای جهان و المپیک بالاتر از وی قرار می‌گیرد اما بسیاری از کارشناسان کشتی سایتیف را فنی‌ترین کشتی‌گیر آزادکار تاریخ می‌دانند. برخلاف دو اسطوره دیگر دنیای کشتی، سایتیف در حالی در المپیک سیدنی شکست خورد که پیش از آن یک بار قهرمان المپیک شده بود و دو طلای دیگر خود را در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ به دست آورد. اما از سوی دیگر این شکست عجیب در حالی به ثبت رسید که برخلاف سایرین، سایتیف در زمان شکست در ۲۵ سالگی و در اوج دوران ورزشی خود به سر می‌برد.

۶ طلای جهان، ۳ طلای المپیک و ۶ طلای اروپا کارنامه ورزشی این کشتی‌گیر اهل داغستان را تشکیل می‌دهد. سایتیف در حد فاصل بین مسابقات جهانی ۱۹۹۵ و المپیک ۲۰۰۸ پکن در ۱۴ سال حضور در رده بزرگسالان، ۹ بار قهرمان جهان یا المپیک شد، سال ۱۹۹۹ به دلیل مصدومیت در مسابقات حاضر نشد، دو بار در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۷ در مسابقات انتخابی روسیه شکست خورد و به جز المپیک سیدنی، در سال ۲۰۰۶ نیز با شکست در مسابقات جهانی مدالی کسب نکرد.

بووایسار سایتیف در کنار براندون اسلی در سال ۲۰۱۶

بووایسار سایتیف در سال ۲۰۰۰ مدعی نخست مدال طلای وزن ۷۶ کیلوگرم مسابقات کشتی آزاد بود. در قرعه‌کشی این وزن، وی در گروه اول با دو کشتی‌گیر از بلغارستان و امریکا همگروه شد. با توجه به صعود تنها یک کشتی‌گیر از هر گروه، این قرعه‌ در نگاه اول به منزله حذف دو ورزشکار دیگر تلقی می‌شد اما در نهایت اتفاق دیگری رقم خورد! سایتیف پس از پیروزی ۸-۲ مقابل پاسکالف از بلغارستان، پس از استراحت در دور دوم در سومین دور در آخرین مسابقه مرحله گروهی در عصر روز ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰ مقابل براندون اسلی از امریکا قرار گرفت. تنها افتخار این کشتی‌گیر گمنام امریکایی تا قبل از سال ۲۰۰۰ مدال‌های نقره و برنز نوجوانان جهان در سالیان دور در کشتی فرنگی بود! وی بدون هیچ نتیجه چشمگیری در سطح بین‌المللی توانسته بود با پیروزی در مسابقات انتخابی امریکا به عضویت تیم ملی این کشور در آید و شاید هیچکس هیچ شانسی برای وی مقابل سایتیف بزرگ قائل نبود.

خوشحالی براندون اسلی پس از این پیروزی تاریخی

براندون اسلی این مسابقه را طوفانی آغاز کرد و در همان ۳۰ ثانیه نخست با یک خاک و یک بارانداز ۳-۰ از حریف نامدار خود پیش افتاد، سایتیف در ادامه با سه بار خاک کردن حریف در همان سه دقیقه نخست حساب کار را ۳-۳ مساوی کرد.

"گاردنر در تنها حضور خود در مسابقات جهانی در سال ۱۹۹۷ مقابل کارلین کشتی گرفته بود و پس از شکست ۶-۰ مقابل وی به مقام  پنجم جهان بسنده کرده بود"کشتی‌گیر روس در سه دقیقه دوم نیز تلاش زیادی برای کسب امتیاز کرد اما موفق نشد تا این کشتی در پایان زمان معمول ۳-۳ مساوی تمام شود. در آغاز وقت اضافه اتفاقی مشابه ابتدای کشتی افتاد و اسلی با زیر دو خمی جانانه حریف سرشناس خود را در خاک نشاند تا با کسب امتیاز طلایی ۴-۳ برنده شود، شکستی که موجب حذف بووایسار سایتیف از دور مسابقات شد! اسلی پس از خلق این شگفتی بزرگ، در دو رقابت نزدیک از سد گنادی لالیف قزاق و آدام برکت ترک گذشت اما در مسابقه نهایی ۴-۰ مقابل الکساندر لیپولد رقیب دیرین سایتیف شکست خورد تا بر سکوی دوم المپیک قرار گیرد.

سکوی ۷۶ کیلوگرم المپیک سیدنی، اسلی (نفر اول از چپ) پس از دوپینگ لیپولد (نفر وسط) به مدال طلا رسید

رتبه اسلی چند هفته بعد با مثبت شدن نمونه دوپینگ کشتی‌گیر آلمانی به مدال طلای المپیک ارتقا پیدا کرد! عجیب‌تر اینکه المپیک سیدنی آخرین حضور براندون اسلی در عرصه کشتی بین‌المللی بود، کشتی‌گیری که تنها در یک مسابقه رسمی در سطح بزرگسالان حاضر شد و در همین مسابقه نیز با شکست اسطوره کشتی آزاد جهان به طلای المپیک رسید!

  ناکامی یوشیدا در کسب طلای شماره ۱۷

کائوری ایچو با کسب ۱۴ طلای جهان و المپیک بیش از هر کشتی‌گیری در بخش مردان موفق به کسب مدال طلای جهان و المپیک شده است اما با این وجود وی پرافتخارترین کشتی‌گیر زن تاریخ نیست! این افتخار در اختیار سائوری یوشیدا کشتی‌گیر دیگر کشور ژاپن قرار دارد. یوشیدا بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ (به جز سال ۲۰۰۴ که مسابقات جهانی برگزار نشد) در ۱۳ دوره متوالی قهرمان جهان شد که رکوردی خارق‌العاده محسوب می‌شود،لازم به ذکر است که برگزاری مسابقات جهانی در بخش زنان در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ (برخلاف مسابقات مردان که در سال المپیک برگزار نمی‌شد) به ثبت این رکورد کمک کرده است. یوشیدا در سال‌های ۲۰۰۴، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ هم قهرمان المپیک شده بود و با کسب ۴ مدال طلا در بازی‌های آسیایی بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴ پرافتخارترین کشتی‌گیر جهان محسوب می‌شود.

یوشیدا (چپ) و ایچو (راست) پیش از المپیک ۲۰۱۶

یوشیدا در المپیگ ۲۰۱۶ ریودوژانیرو به دنبال چهارمین طلای المپیک خود بود، وی که تا پیش از این رقابت‌ها در طول دوران کشتی خود در رده بزرگسالان تنها دو شکست در مسابقات جام جهانی تیمی تحمل کرده بود، یک روز پس از چهارمین طلای هموطنش کائوری ایچو، در روز ۱۸ آگوست ۲۰۱۶ در کشور برزیل روی تشک رفت. یوشیدا با سه پیروزی و بدون از دست دادن حتی یک امتیاز به رقابت فینال صعود کرد تا در مقابل هلن مارولیس امریکایی قرار بگیرد.

مارولیس البته برخلاف دو هموطن دیگرش کشتی‌گیر گمنامی نبود و در سال ۲۰۱۵ در وزن دیگری به مدال طلای جهان رسیده بود.

هلن مارولیس پس از پیروزی تاریخی مقابل یوشیدا

رقابت فینال با احتیاط هر دو کشتی‌گیر در زمان نخست آغاز شد، زمان اول با یک اخطار کم‌کاری ۱-۰ به سود کشتی‌گیر ژاپنی به پایان رسید. مارولیس در ابتدای زمان دوم روی اشتباه یوشیدا با خاک کردن وی ۲-۱ پیش افتاد. قهرمان سه دوره المپیک که در زمان این رقابت ۳۵ ساله بود با تحلیل رفتن قوای بدنی یک بار دیگر نیز خاک شد تا در نهایت ۴-۱ مغلوب حریف جوان خود شود. مارولیس با این پیروزی تبدیل به اولین کشتی‌گیر زن امریکایی شد که به مدال طلای المپیک دست پیدا می‌کند. یوشیدا پس از شکست در فینال المپیک ریو در مسابقه دیگری حاضر نشد تا سرانجام در سال ۲۰۱۹ اعلام بازنشستگی کند، وی پیش از این از قصد خود برای شرکت در مسابقات کشتی المپیک ۲۰۲۰ توکیو سخن گفته بود.

چشمان اشک‌بار یوشیدا و مارولیس در سمت چپ تصویر با مدال‌های نقره و طلای المپیک ۲۰۱۶.