امام جمعه شیراز: دانشمندان مسلمان در ادبیات علمی جهان تاثیرگذار باشند

آیت‌الله لطف‌الله دژکام، شنبه در آیین اختتامیه جشنواره علامه حلی بیان کرد: تولیدات علمی جهان اسلام مدتی متوقف شده بود و همین عامل باعث شد تا دشمنان اسلام پیشرفت کنند اما اکنون باید با پژوهش به مقابله با آنان پرداخت.

وی، با اشاره به پیشینه جهان اسلام در عرصه پژوهش و تولید علم، اظهار داشت: باید برای عقب‌ماندگی تولید علم، دانشمندان جهان اسلام برنامه‌ریزی کنند.

آیت‌الله دژکام اضافه کرد: دانشمندان اسلامی برای رقابت با سایر مذاهبی که ادعای اسلامی بودن دارند نیز باید برنامه‌ریزی کنند و از طریق ایجاد علم به رقابت با آنان بپردازند.

به گفته امام جمعه شیراز، پژوهش و تولیدات علمی عالمان دینی باید عاملی برای جلوگیری از پیشرفت دشمنان اسلام و برطرف کننده نیاز جامعه بشری باشد.

مدیر حوزه‌های علمیه برادران فارس نیز در این آیین گفت: یکی از عناصری که عاملی برای نشاط آموزشی است و تاکنون در حوزه‌های علمیه مغفول مانده، پژوهش‌های دینی است.

حجت‌الاسلام محمد استوار میمندی اضافه کرد: موضوع پژوهش در حوزه‌های علمیه از جمله مشکلاتی است که تاکنون برطرف نشده و این در حالی است که پژوهش می‌تواند عاملی برای جذب افراد به مسائل دینی و توسعه اسلامی باشد.

وی افزود: برخی تصور می‌کنند که می‌توان دین و مسائل دینی را بدون آموزش و پژوهش در اختیار دیگران قرار دهند؛ اما دین‌پژوهی زمانی محقق خواهد شد که عالمان دینی برای تالیف و پژوهش در حوزه‌های مختلف اهتمام ورزند.

استوار میمندی بیان داشت: جامعه‌پردازی محقق نخواهد شد مگر زمانی که عالمان نسبت به تبیین دیدگاه اسلام در خصوص مسائل مختلف اقدام کنند. این نکته نیز آن هنگام در دسترس خواهد بود که پژوهش در حوزه‌های علمیه مورد توجه باشد.

وی گفت: یکی از چالش‌هایی که در حوزه‌های علمیه با آن مواجه هستیم، موضوع رکود طلاب در مسائل پژوهشی است؛ البته تحول در زمینه علوم انسانی زمانی ایجاد خواهد شد که پژوهش در اولویت امور باشد.

میمندی در مورد جشنواره  علامه حلی اظهار داشت: در جشنواره ششم و هفتم ١٣ نفر از طلاب برادران و ١٣ طلبه از بانوان مورد تکریم قرار خواهند گرفت.

مدیر حوزه‌های علمیه برادران فارس ادامه داد: یکی از اهدافی که جشنواره علامه حلی دارد، تربیت محققان و پژوهشگرانی است که بتوانند با واکاوی مسائل و مشکلات جهان اسلام نسبت به برطرف کردن مشکلاتی که در این جهان وجود دارد اقدام کنند و با تالیفات خود نقش مؤثری در توسعه معارف اسلامی داشته باشند.

جمال الدین حسن معروف به "علامه حلی" در ۲۹ رمضان سال ۶۴۸ هجری قمری در شهر حله عراق تولد یافت. پدرش شیخ یوسف سدیدالدین از دانشمندان و فقهای عصر خویش در حله بود.

علامه حلی از طرف پدر به 'آل مطهر' پیوند می خورد که خاندانی مقدس ‍ و بزرگ و همه اهل دانش و فضیلت و تقوا بودند. از آنها آثار و نوشته‌های گرانقدر به یادگار مانده که تا به امروز و در امتداد تاریخ مورد استفاده دانش‌ پژوهان قرار گرفته است.. آل مطهر به قبیله بنی‌اسد که بزرگترین قبیله عرب در شهرحله است پیوند می‌خوردند که مدت زمانی حکومت و سیادت از آن آنها بود.

علامه حلی ، ستاره پر فروغ 'آل مطهر' و شهر فقاهت حله هنوز مدت زمانی از تحصیلش نگذشته بود که با علاقه وافر در زمینه فقه و حدیث، کلام و فلسله ، اصول فقه، منطق، ریاضیات و هندسه مسلح شد و تجربه لازم را به دست آورد.

"پدرش شیخ یوسف سدیدالدین از دانشمندان و فقهای عصر خویش در حله بود.علامه حلی از طرف پدر به 'آل مطهر' پیوند می خورد که خاندانی مقدس ‍ و بزرگ و همه اهل دانش و فضیلت و تقوا بودند"آوازه فضل و دانش وی به سرعت در سزرمین حله و دیگر شهرها پیچید و در مجالس درس و محیط فرهنگی از نام او به نیکی و احترام یاد می کردند و 'علامه‌اش' می‌خواندند.

علامه حلی در شهر حله حوزه درس تشکیل داد و علاقه‌مندان و تشنه کامان معارف و علوم اهل بیت (ع) از کوشه و کنار جذب آن شدند.

یکی از دانشمندان می‌گوید: علامه حلی نظیری ندارد نه پیش از زمان خودش نه بعد از آن. او کسی است که در مجلس درسش ۵۰۰ مجتهد تربیت شدند.

از جمله افرادی که در محضرش علم آموختند و از  دست او ‍ به دریافت اجازه نامه اجتهاد و نقل حدیث مفتخر شدند، می‌توان به فرزندش محمد بن حسن بن یوسف حلی معروف به 'فخر المحققین' سید عمیدالدین عبدالمطلب و سید ضیاالدین عبدالله حسینی اعرجی حلی (خواهرزادگان علامه حلی ) تاج‌الدین سید محمد بن قاسم حسنی معروف به 'ابن معیه' ، رضی‌الدین ابوالحسن علی بن احمد حلی قطب الدین رازی ، سید نجم‌الدین مهنا بن سنان مدنی ، تاج‌الدین محمود بن مولا و تقی الدین ابراهیم بن حسین آملی و محمد بن علی جرجانی نام برد.

این عارف و فقیه برجسته شیعه ، حدود یک دهم از عمر خود را در ایران سپری کرد. وی در این مدت خدمات بسیار ارزنده‌ای داشت و در نشر علوم و معارف اهل بیت (ع) کوشش فراوان و شاگردان زیادی تربیت کرد.

وی در سال ۷۲۶ هجری قمری و در سن ۷۸ سالگی چشم از جهان فروبست.