حمله روسیه به اوکراین و ۵ پرسش کلیدی؛ چشمانداز سال ۲۰۲۳ برای جنگ چگونه خواهد بود
حمله روسیه به اوکراین و ۵ پرسش کلیدی؛ چشمانداز سال ۲۰۲۳ برای جنگ چگونه خواهد بود۱۶ دی ۱۴۰۱ - ۶ ژانویه ۲۰۲۳، ۱۱:۳۱ GMTبه روز شده در ۳۰ دقیقه پیش
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
یک شهروند در مقابل خانههای در حال سوختن دیده می شود در حالی که ماموران پس از گلوله باران باخموت در ایوانیوسکه آتش را خاموش میکنند
آیا سال ۲۰۲۳ سال شدت گرفتن جنگ خواهد بود یا فیصله آن یا بنبستی هولناک در جنگی که به اولین سالگردش در ماه فوریه نزدیک میشویم؟
پس از ماهها جنگ فرساینده و تلفات فاجعهبار برای هر دو طرف، آیا نشانی از خستگی رئیسجمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، از درگیری دیده میشود؟
سردبیر بیبیسی روسیه، استیو روزنبرگ و سردبیر بینالملل، جرمی بوئن تحلیل خود را ارایه میدهند.
استیو روزنبرگ: «هیچ خستگی در میان نیست، نه - هیچ نشانهای نداریم. از سخنرانی سال نو رئیسجمهور روسیه میشود تصور نسبتاً خوبی پیدا کرد که ولادیمیر پوتین اکنون در چه موضعی است، به چه فکر میکند و در سال ۲۰۲۳ روسیه را به کجا میخواهد ببرد.
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
پوتین سخنرانی سال نو را در میان نیروهای نظامی بیان کرد
«اگر چیزهایی را که واقعا گفت کنار بگذاریم، فکر میکنم شواهد بصری پیش روی ما تمام حرفها را میزنند چون ضمن اینکه داشت سخنرانی میکرد، پشت سر او مردان و زنانی با لباس متحدالشکل و چهرههایی عبوس ایستاده بودند. تصویر تکاندهندهای بود که به ملت میگفت: 'کشور شما الان این است. این روسیه سال ۲۰۲۳ است - کشوری درگیر جنگ'.
هر چند او هنوز هم نام این را جنگ نمیگذارد، با کشوری رو به رو هستیم که در آن همه چیزی معطوف است به دستیابی به پیروزی نظامی بر اوکراین، بر ناتو، بر غرب و در آن کشور از همه انتظار میرود که از این اهداف حمایت کنند و آماده بزرگترین ایثارها باشند - جای بحث و گفتوگویی درباره آن نیست، حول پرچم و گرداگرد من که رهبرتان هستم جمع شوید.
تازه اینها فقط شواهد بصری ماجرا هستند و وقتی به حرفهایی که در واقع زد گوش میدهید، هیچ شاخه زیتونی ارایه نشده است، هیچ مصالحهای در میان نیست و هیچ صبحت از این نیست که 'بیایید راهی برای برونرفت از این وضع وخیم پیدا کنیم'.
این رئیسجمهوری است که عزماش برای رسیدن به پیروزی جزم است یا به این خاطر که واقعاً فکر میکند پیروزی ممکن است یا به خاطر اینکه پوتین میداند که چنان در این بحران فرو رفته است که دیگر راه عقبگردی برای او وجود ندارد و تنها گزینه او این است که رو به جلو برود به امید اینکه چیزی شاید به سودش تغییر کند.»
اوکراینیها چه؟ آیا ادامه میدهند؟
منبع تصویر،
Reuters
توضیح تصویر،
سلاحهای پیچیده و پیشرفتهای که آمریکا و ناتو در اختیار اوکراین قرار دادهاند، آسیب زیادی به روسیه وارد کرده
جرمی بوئن: «[رئیسجمهوراوکراین ولودیمیر زلنسکی] از بازپسگیری اراضی از دست رفتهشان حرف میزند - و کریمه را هم در آن میگنجاند که استانی بزرگ است که در سال ۲۰۱۴ آن را از دست دادند.
حالا زلنسکی نشان داده است که یک رهبر حقیقتاً عالی جنگی است ولی مسئله اینکه از حیث نظامی چه دستاوردی میتوانند داشته باشند بستگی به حمایت ناتو و به ویژه پشتیبانی آمریکا دارد - و سلاحهای پیچیدهای مانند سامانه موشکی هیمارس که آسیب زیادی به طرف مقابل زدهاند.
اما جو بایدن در واشینگتن با دقت بسیار گام برداشته است و خلاصه موضع او این است که نباید اجازه داد اوکراین در جنگ ببازد و باید برای رسیدن به پیروزی های بیشتر از آن حمایت کرد ولی نباید روسیه را هم در تنگنایی گیر انداخت که باعث تحقق تهدیدهای هستهایاش شود.
حالا، اوکراینیها فهمیدهاند که برای بازپسگیری سرزمینهایشان، نیاز به نیروی ضربتی بیشتری دارند. آخرین باری که اوکراین بودم و روسیه از شهر جنوبی خرسون عقبنشینی میکرد، همه فرماندهان آن منطقه که با آنها صحبت میکردم میگفتند که برای اینکه آنها در جنگ آن طور که میخواهند پیروز شوند نیاز به نیروی ضربتی بسیار بسیار بیشتری از قبیل تانکهای مدرن، و هواپیماهایی از انواعی دارند که به دستشان نمیرسد.»
آیا حمایت خارجی از اوکراین کاهش پیدا خواهد کرد؟
منبع تصویر،
Reuters
توضیح تصویر،
در ماه نوامبر، ژنرال میلی ابراز تردید کرد که اوکراین میتواند کریمه را دوباره بازپس بگیرد
روزنبرگ: «فکر میکنم این بخشی از محاسبه [پوتین] باشد چون به رغم اوضاع وخیمی که از ۲۴ فوریه سال گذشته برای او پیش آمده است، هنوز هم فکر میکند میتواند موضعاش را حفظ کند و به نظر من فکر میکند که غرب از این نبرد خسته خواهد شد و حمایتاش را از اوکراین کاهش خواهد داد.
أنواع شایعات و گمانهزنیها در جریاناند که موج تازهای از بسیج نیروها در روسیه شکل خواهد گرفت و صحبت از یک حمله احتمالی ارتش روسیه در بهار نیز در میان است.
مسئولان همچنان خوشبین هستند و صحبت از پیروزی میکنند.»
بوئن: «در ماه نوامبر، آدمی مثل ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک نیروهای آمریکا گفت که بازپسگیری کریمه دشوار خواهد بود و فکر میکنم شاید حرفاش این بود که مطلوب هم نیست. حالا او به سرعت این نظر را دارد پس میگیرد ولی واقعیت این است که این حرفها را زده بود.»
چه خبر از حمایتها در روسیه؟
منبع تصویر،
Reuters
توضیح تصویر،
این ساختمان در شهر ماکیئیفکا دونباس مورد اصابت موشکهای اوکراینی قرار گرفت و به گفته مقامات روسی دست کم ۸۹ سرباز روسی کشته شدند
روزنبرگ: «میان پیامهایی که از کرملین صادر میشود و واقعیتهای روی زمین در حال حاضر گسستی وجود دارد.
از یک سو، پوتین در سخنرانی سال نو ملت را تهییج میکند و اعلام پیشروی به سوی پیروزی میکند و چند دقیقه بعد - واقعاً چند دقیقه بعد - اوکراین آن حمله ویرانگر موشکی را به پادگان ماکیئیفکا انجام میدهد.
من از گسست و قطع ارتباط حرف میزنم ولی چیزی که در عمل میبینم این واقعیت موازی است که حدود یک سال است داریم دربارهاش حرف میزنیم.
اگر میخواهیم بدانید روسیه در سال ۲۰۲۳ چه شکلی است، جورج اورل را با لوییس کرول در هم بیامیزید تا تصوری از آن پیدا کنید. واقعاً ترکیب عجیبی است از ۱۹۸۴ و [آلیس] در آنسوی آینه که در آن همه چیزی واژگونه و بر عکس است: جنگ، صلح است، جهل قدرت است.
کرملین این واقعیت موازی را برساخته است و از صبح تا شب آن را از رسانههای دولتی تبلیغ میکند و در آن روسیه قربانی و اوکراین و غرب متجاوزانی دیده میشوند که جنگ را آغاز کردند.»
آیا هیچ کدام از طرفین آماده معامله هستند؟
منبع تصویر،
Getty Images
توضیح تصویر،
جرمی بوئن بر این باور است که اوکراین پس از تحمل این همه رنج تمایلی به سازش و دادن امتیاز به روسیه ندارد
بوئن: «آیا الان منطقه مناسبی برای آغاز مذاکره وجود دارد؟ فکر نمیکنم چون پوتین یا فکر میکند که میتواند در جنگ برنده شود یا فکر میکند که به هر حال باید جنگ را ادامه دهد.
و اوکراینیها معتقدند که میتوانند برنده شوند و با این همه خونی که دادهاند و این همه تلفاتی که به جان خریدهاند حاضر نمیشوند تن به دادن امتیازهایی بدهند که مایل به دادنشان نیستند.
از زمان آغاز جنگ لحن زلنسکی تغییر کرده است. در ماه مارس، در ان چند هفته اول که پایتخت زیر تهدید واقعی روسیه قرار داشت، او چیزهایی از این دست میگفت که: "جان مردم مهم است، و شاید از اراضی ما هم مهمتر باشد".
حالا دارند میگویند که هر یک وجبی را که از دست دادهاند پس میخواهند و اگر میخواهند گفتوگو کنند، روسیه باید از سرزمینهایشان بیرون برود.»
آیا سال ۲۰۲۳ سال شدت گرفتن جنگ خواهد بود یا فیصله آن یا بنبستی هولناک در جنگی که به اولین سالگردش در ماه فوریه نزدیک میشویم؟
پس از ماهها جنگ فرساینده و تلفات فاجعهبار برای هر دو طرف، آيا نشانی از خستگی رئیسجمهور روسیه، ولاديمیر پوتين، از درگيری ديده میشود؟
سردبیر بیبیسی روسیه، استيو روزنبرگ و سردبير بینالملل، جرمی بوئن تحلیل خود را ارایه میدهند.
استيو روزنبرگ: «هیچ خستگی در میان نیست، نه - هيچ نشانهای نداریم. از سخنرانی سال نو رئیسجمهور روسیه میشود تصور نسبتاً خوبی پیدا کرد که ولاديمیر پوتين اکنون در چه موضعی است، به چه فکر میکند و در سال ۲۰۲۳ روسيه را به کجا میخواهد ببرد.
«اگر چیزهایی را که واقعا گفت کنار بگذاریم، فکر میکنم شواهد بصری پيش روی ما تمام حرفها را میزنند چون ضمن اینکه داشت سخنرانی میکرد، پشت سر او مردان و زنانی با لباس متحدالشکل و چهرههایی عبوس ايستاده بودند. تصویر تکاندهندهای بود که به ملت میگفت: 'کشور شما الان اين است. اين روسیه سال ۲۰۲۳ است - کشوری درگیر جنگ'.
هر چند او هنوز هم نام اين را جنگ نمیگذارد، با کشوری رو به رو هستیم که در آن همه چيزی معطوف است به دستيابی به پيروزی نظامی بر اوکراین، بر ناتو، بر غرب و در آن کشور از همه انتظار میرود که از این اهداف حمایت کنند و آماده بزرگترین ايثارها باشند - جای بحث و گفتوگويی درباره آن نیست، حول پرچم و گرداگرد من که رهبرتان هستم جمع شوید.
تازه اینها فقط شواهد بصری ماجرا هستند و وقتی به حرفهایی که در واقع زد گوش میدهید، هیچ شاخه زیتونی ارایه نشده است، هیچ مصالحهای در میان نيست و هیچ صبحت از این نیست که 'بيایید راهی برای برونرفت از این وضع وخیم پیدا کنیم'.
این رئیسجمهوری است که عزماش برای رسیدن به پیروزی جزم است یا به این خاطر که واقعاً فکر میکند پیروزی ممکن است یا به خاطر اینکه پوتین میداند که چنان در این بحران فرو رفته است که دیگر راه عقبگردی برای او وجود ندارد و تنها گزینه او این است که رو به جلو برود به امید اینکه چیزی شاید به سودش تغییر کند.»
اوکراینیها چه؟ آیا ادامه میدهند؟
جرمی بوئن: «[رئیسجمهوراوکراین ولودیمیر زلنسکی] از بازپسگیری اراضی از دست رفتهشان حرف میزند - و کریمه را هم در آن میگنجاند که استانی بزرگ است که در سال ۲۰۱۴ آن را از دست دادند.
حالا زلنسکی نشان داده است که يک رهبر حقیقتاً عالی جنگی است ولی مسئله اینکه از حيث نظامی چه دستاوردی میتوانند داشته باشند بستگی به حمایت ناتو و به ويژه پشتيبانی آمریکا دارد - و سلاحهای پيچيدهای مانند سامانه موشکی هيمارس که آسیب زیادی به طرف مقابل زدهاند.
اما جو بایدن در واشينگتن با دقت بسیار گام برداشته است و خلاصه موضع او این است که نباید اجازه داد اوکراین در جنگ ببازد و باید برای رسیدن به پيروزی های بیشتر از آن حمایت کرد ولی نباید روسیه را هم در تنگنایی گیر انداخت که باعث تحقق تهدیدهای هستهایاش شود.
حالا، اوکراینیها فهميدهاند که برای بازپسگیری سرزمينهایشان، نیاز به نیروی ضربتی بیشتری دارند. آخرین باری که اوکراین بودم و روسیه از شهر جنوبی خرسون عقبنشینی میکرد، همه فرماندهان آن منطقه که با آنها صحبت میکردم میگفتند که برای اینکه آنها در جنگ آن طور که میخواهند پيروز شوند نياز به نيروی ضربتی بسیار بسیار بیشتری از قبیل تانکهای مدرن، و هواپیماهايی از انواعی دارند که به دستشان نمیرسد.»
آیا حمايت خارجی از اوکراین کاهش پيدا خواهد کرد؟
روزنبرگ: «فکر میکنم اين بخشی از محاسبه [پوتين] باشد چون به رغم اوضاع وخیمی که از ۲۴ فوریه سال گذشته برای او پیش آمده است، هنوز هم فکر میکند میتواند موضعاش را حفظ کند و به نظر من فکر میکند که غرب از این نبرد خسته خواهد شد و حمايتاش را از اوکراین کاهش خواهد داد.
أنواع شايعات و گمانهزنیها در جریاناند که موج تازهای از بسیج نیروها در روسیه شکل خواهد گرفت و صحبت از يک حمله احتمالی ارتش روسیه در بهار نیز در میان است. مسئولان همچنان خوشبین هستند و صحبت از پيروزی میکنند.»
بوئن: «در ماه نوامبر، آدمی مثل ژنرال مارک ميلی، رئیس ستاد مشترک نیروهای آمریکا گفت که بازپسگیری کریمه دشوار خواهد بود و فکر میکنم شاید حرفاش این بود که مطلوب هم نيست. حالا او به سرعت اين نظر را دارد پس میگيرد ولی واقعيت اين است که اين حرفها را زده بود.»
چه خبر از حمايتها در روسیه؟
روزنبرگ: «میان پیامهایی که از کرملین صادر میشود و واقعيتهای روی زمین در حال حاضر گسستی وجود دارد.
از يک سو، پوتين در سخنرانی سال نو ملت را تهییج میکند و اعلام پیشروی به سوی پيروزی میکند و چند دقیقه بعد - واقعاً چند دقیقه بعد - اوکراین آن حمله ویرانگر موشکی را به پادگان ماکیئیفکا انجام میدهد.
من از گسست و قطع ارتباط حرف میزنم ولی چیزی که در عمل میبینم این واقعیت موازی است که حدود یک سال است داریم دربارهاش حرف میزنیم.
اگر میخواهیم بدانید روسیه در سال ۲۰۲۳ چه شکلی است، جورج اورل را با لوییس کرول در هم بیامیزید تا تصوری از آن پيدا کنید. واقعاً ترکیب عجيبی است از ۱۹۸۴ و [آلیس] در آنسوی آینه که در آن همه چیزی واژگونه و بر عکس است: جنگ، صلح است، جهل قدرت است.
کرملین این واقعیت موازی را برساخته است و از صبح تا شب آن را از رسانههای دولتی تبلیغ میکند و در آن روسیه قربانی و اوکراین و غرب متجاوزانی دیده میشوند که جنگ را آغاز کردند.»
آيا هيچ کدام از طرفین آماده معامله هستند؟
بوئن: «آيا الان منطقه مناسبی برای آغاز مذاکره وجود دارد؟ فکر نمیکنم چون پوتین يا فکر میکند که میتواند در جنگ برنده شود يا فکر میکند که به هر حال باید جنگ را ادامه دهد.
و اوکراینیها معتقدند که میتوانند برنده شوند و با این همه خونی که دادهاند و این همه تلفاتی که به جان خریدهاند حاضر نمیشوند تن به دادن امتیازهایی بدهند که مایل به دادنشان نیستند.
از زمان آغاز جنگ لحن زلنسکی تغییر کرده است. در ماه مارس، در ان چند هفته اول که پايتخت زیر تهدید واقعی روسیه قرار داشت، او چیزهایی از این دست میگفت که: "جان مردم مهم است، و شاید از اراضی ما هم مهمتر باشد".
حالا دارند میگویند که هر یک وجبی را که از دست دادهاند پس میخواهند و اگر میخواهند گفتوگو کنند، روسيه باید از سرزمينهایشان بیرون برود.»
آیا سال ۲۰۲۳ سال شدت گرفتن جنگ خواهد بود یا فیصله آن یا بنبستی هولناک در جنگی که به اولین سالگردش در ماه فوریه نزدیک میشویم؟
پس از ماهها جنگ فرساینده و تلفات فاجعهبار برای هر دو طرف، آيا نشانی از خستگی رئیسجمهور روسیه، ولاديمیر پوتين، از درگيری ديده میشود؟
سردبیر بیبیسی روسیه، استيو روزنبرگ و سردبير بینالملل، جرمی بوئن تحلیل خود را ارایه میدهند.
استيو روزنبرگ: «هیچ خستگی در میان نیست، نه - هيچ نشانهای نداریم. از سخنرانی سال نو رئیسجمهور روسیه میشود تصور نسبتاً خوبی پیدا کرد که ولاديمیر پوتين اکنون در چه موضعی است، به چه فکر میکند و در سال ۲۰۲۳ روسيه را به کجا میخواهد ببرد.
«اگر چیزهایی را که واقعا گفت کنار بگذاریم، فکر میکنم شواهد بصری پيش روی ما تمام حرفها را میزنند چون ضمن اینکه داشت سخنرانی میکرد، پشت سر او مردان و زنانی با لباس متحدالشکل و چهرههایی عبوس ايستاده بودند. تصویر تکاندهندهای بود که به ملت میگفت: 'کشور شما الان اين است. اين روسیه سال ۲۰۲۳ است - کشوری درگیر جنگ'.
هر چند او هنوز هم نام اين را جنگ نمیگذارد، با کشوری رو به رو هستیم که در آن همه چيزی معطوف است به دستيابی به پيروزی نظامی بر اوکراین، بر ناتو، بر غرب و در آن کشور از همه انتظار میرود که از این اهداف حمایت کنند و آماده بزرگترین ايثارها باشند - جای بحث و گفتوگويی درباره آن نیست، حول پرچم و گرداگرد من که رهبرتان هستم جمع شوید.
تازه اینها فقط شواهد بصری ماجرا هستند و وقتی به حرفهایی که در واقع زد گوش میدهید، هیچ شاخه زیتونی ارایه نشده است، هیچ مصالحهای در میان نيست و هیچ صبحت از این نیست که 'بيایید راهی برای برونرفت از این وضع وخیم پیدا کنیم'.
این رئیسجمهوری است که عزماش برای رسیدن به پیروزی جزم است یا به این خاطر که واقعاً فکر میکند پیروزی ممکن است یا به خاطر اینکه پوتین میداند که چنان در این بحران فرو رفته است که دیگر راه عقبگردی برای او وجود ندارد و تنها گزینه او این است که رو به جلو برود به امید اینکه چیزی شاید به سودش تغییر کند.»
اوکراینیها چه؟ آیا ادامه میدهند؟
جرمی بوئن: «[رئیسجمهوراوکراین ولودیمیر زلنسکی] از بازپسگیری اراضی از دست رفتهشان حرف میزند - و کریمه را هم در آن میگنجاند که استانی بزرگ است که در سال ۲۰۱۴ آن را از دست دادند.
حالا زلنسکی نشان داده است که يک رهبر حقیقتاً عالی جنگی است ولی مسئله اینکه از حيث نظامی چه دستاوردی میتوانند داشته باشند بستگی به حمایت ناتو و به ويژه پشتيبانی آمریکا دارد - و سلاحهای پيچيدهای مانند سامانه موشکی هيمارس که آسیب زیادی به طرف مقابل زدهاند.
اما جو بایدن در واشينگتن با دقت بسیار گام برداشته است و خلاصه موضع او این است که نباید اجازه داد اوکراین در جنگ ببازد و باید برای رسیدن به پيروزی های بیشتر از آن حمایت کرد ولی نباید روسیه را هم در تنگنایی گیر انداخت که باعث تحقق تهدیدهای هستهایاش شود.
حالا، اوکراینیها فهميدهاند که برای بازپسگیری سرزمينهایشان، نیاز به نیروی ضربتی بیشتری دارند. آخرین باری که اوکراین بودم و روسیه از شهر جنوبی خرسون عقبنشینی میکرد، همه فرماندهان آن منطقه که با آنها صحبت میکردم میگفتند که برای اینکه آنها در جنگ آن طور که میخواهند پيروز شوند نياز به نيروی ضربتی بسیار بسیار بیشتری از قبیل تانکهای مدرن، و هواپیماهايی از انواعی دارند که به دستشان نمیرسد.»
آیا حمايت خارجی از اوکراین کاهش پيدا خواهد کرد؟
روزنبرگ: «فکر میکنم اين بخشی از محاسبه [پوتين] باشد چون به رغم اوضاع وخیمی که از ۲۴ فوریه سال گذشته برای او پیش آمده است، هنوز هم فکر میکند میتواند موضعاش را حفظ کند و به نظر من فکر میکند که غرب از این نبرد خسته خواهد شد و حمايتاش را از اوکراین کاهش خواهد داد.
أنواع شايعات و گمانهزنیها در جریاناند که موج تازهای از بسیج نیروها در روسیه شکل خواهد گرفت و صحبت از يک حمله احتمالی ارتش روسیه در بهار نیز در میان است. مسئولان همچنان خوشبین هستند و صحبت از پيروزی میکنند.»
بوئن: «در ماه نوامبر، آدمی مثل ژنرال مارک ميلی، رئیس ستاد مشترک نیروهای آمریکا گفت که بازپسگیری کریمه دشوار خواهد بود و فکر میکنم شاید حرفاش این بود که مطلوب هم نيست. حالا او به سرعت اين نظر را دارد پس میگيرد ولی واقعيت اين است که اين حرفها را زده بود.»
چه خبر از حمايتها در روسیه؟
روزنبرگ: «میان پیامهایی که از کرملین صادر میشود و واقعيتهای روی زمین در حال حاضر گسستی وجود دارد.
از يک سو، پوتين در سخنرانی سال نو ملت را تهییج میکند و اعلام پیشروی به سوی پيروزی میکند و چند دقیقه بعد - واقعاً چند دقیقه بعد - اوکراین آن حمله ویرانگر موشکی را به پادگان ماکیئیفکا انجام میدهد.
من از گسست و قطع ارتباط حرف میزنم ولی چیزی که در عمل میبینم این واقعیت موازی است که حدود یک سال است داریم دربارهاش حرف میزنیم.
اگر میخواهیم بدانید روسیه در سال ۲۰۲۳ چه شکلی است، جورج اورل را با لوییس کرول در هم بیامیزید تا تصوری از آن پيدا کنید. واقعاً ترکیب عجيبی است از ۱۹۸۴ و [آلیس] در آنسوی آینه که در آن همه چیزی واژگونه و بر عکس است: جنگ، صلح است، جهل قدرت است.
کرملین این واقعیت موازی را برساخته است و از صبح تا شب آن را از رسانههای دولتی تبلیغ میکند و در آن روسیه قربانی و اوکراین و غرب متجاوزانی دیده میشوند که جنگ را آغاز کردند.»
آيا هيچ کدام از طرفین آماده معامله هستند؟
بوئن: «آيا الان منطقه مناسبی برای آغاز مذاکره وجود دارد؟ فکر نمیکنم چون پوتین يا فکر میکند که میتواند در جنگ برنده شود يا فکر میکند که به هر حال باید جنگ را ادامه دهد.
و اوکراینیها معتقدند که میتوانند برنده شوند و با این همه خونی که دادهاند و این همه تلفاتی که به جان خریدهاند حاضر نمیشوند تن به دادن امتیازهایی بدهند که مایل به دادنشان نیستند.
از زمان آغاز جنگ لحن زلنسکی تغییر کرده است. در ماه مارس، در ان چند هفته اول که پايتخت زیر تهدید واقعی روسیه قرار داشت، او چیزهایی از این دست میگفت که: "جان مردم مهم است، و شاید از اراضی ما هم مهمتر باشد".
حالا دارند میگویند که هر یک وجبی را که از دست دادهاند پس میخواهند و اگر میخواهند گفتوگو کنند، روسيه باید از سرزمينهایشان بیرون برود.»