نقش مردم قومس بر بوم انقلاب/ بهمنی که ۳۳ ستاره در آن درخشیدند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: مردم استان سمنان در جریان پیروزی باشکوه و انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشتند و در این راستا ۳۳ شهید را هم تقدیم انقلاب کردند شهدایی که بعضاً در داخل و خارج از استان سمنان فعالیت‌های انقلابی داشتند.

از نکات قابل توجه شهدای انقلاب اسلامی استان سمنان می‌توان به میانگین سنی پایین آنها اشاره کرد، جوانانی که زندگی خود را وقف مبارزات انقلابی کردند تا پیروزی حق علیه باطل با همت و اراده مردمی محقق شود و به راستی اینکه می‌گویند شهدا درخت انقلاب را آبیاری کردند بی دلیل و بی منطق نیست.

نگاهی به سن و سال شهدای انقلاب اسلامی استان سمنان نشان می‌دهد که از شهید شش، هشت و ۱۱ ساله تا شهید ۵۴ ساله همگی در مبارزات انقلابی سهم داشتند و این نشان می‌دهد که مردم از اقشار مختلف از سنین مختلف و از شهرهای مختلف در روند مبارزات انقلابی نقش‌آفرین بودند نقشی که بعد از انقلاب و در دوران دفاع مقدس نیز ادامه یافت و حاصل آن تقدیم سه هزار شهید دفاع مقدس توسط مردم استان سمنان شد آن هم‌استانی که در دوران دفاع مقدس بیش از ۴۰۰ هزار نفر جمعیت نداشت.

در ادامه نگاهی به شهدای شاخص انقلاب استان سمنان و نحوه شهادتشان به صورت اجمالی می‌اندازیم شهدایی که زن و کودک و مهندس و روحانی و از همه نقاط استان سمنان در طلیعه پیروزی انقلاب اسلامی نقش داشتند.

شهیده نرگس قصابان بانوی شاهرودی است که چندان اطلاعاتی از زندگی او در شاهرود نیست اما به نظر می‌رسد بعد از ازدواج راهی گرگان می‌شود. وی پنجم آذرماه ۵۷ با ورود دژخیمان در گرگان به خانه‌اش شهید شد همان خانه‌ای که محل پناه دادن به مبارزان انقلابی شده بود. برخی منابع می‌گویند خانه‌اش بلافاصله بعد از تظاهرات در خیابان‌های گرگان محل تجمع زخمی‌ها و افرادی بود که متواری شده بودند و دست آخر همین فداکاری سبب شهادتش به دست مأموران ساواک شد.

گلویی که با گلوله دریده شد

شهید اسحاق احسان فر که یک مدرسه نیز در شاهرود به نام او است از دیگر شهدای شاهرود در جریان انقلاب است این شهید گرانقدر نیز مانند شهید میرغفوریان در جریان تظاهرات با تیر مستقیم دژخیمان در شاهرود به شهادت رسید و سید محمدرضا حسینی شهروند شاهرودی و یکی از شاهدان آن روزها درباره شهید شدن او می‌گوید: وقتی در ابتدای مصلا تیر به گردن و گلو او خورد یک نفر دستش را روی گلوی او قرار داده بود، عده‌ای آمدند او را بلند کنند، یک پزشک داد می‌زد بگذاریدش زمین اما دیر شده بود این پزشک سعی می‌کند گلوی او را فشار دهد اما فایده ندارد و او شهید می‌شود، خاطرم هست که معروف به محمدتقی بود اما چرا نمی‌دانم و در روز ۱۲ دی ماه ۵۷ شهید شد.

سید جعفر میر غفوریان، دیگر شهید شاهرودی است. درباره نحوه شهادت این شهید بزرگوار آمده است: ۹ دی ۵۷، در جاده بسطام پس از شرکت در مراسم بزرگداشت شهدای بسطام از طرف نیروهای ساواک شناسایی و تحت تعقیب قرار گرفت و هنگام تظاهرات علیه حکومت پهلوی براثر اصابت گلوله به سر، به شهادت رسید. یکی از قدیمی‌ترین دبیرستان‌های شهر شاهرود به نام این شهید گرانقدر نامگذاری شده است.

شهید قربانعلی میرآخوری در سال ۱۳۱۵ در بسطام به‌دنیا آمد، او مسن‌ترین شهید انقلاب اسلامی استان است، پدرش محمدحسن و مادرش آسیه نام داشتند، او در دبستان بایزید در مقطع ابتدایی تحصیل کرد و کنار پدرش به کشاورزی پرداخت.

"وی پنجم آذرماه ۵۷ با ورود دژخیمان در گرگان به خانه‌اش شهید شد همان خانه‌ای که محل پناه دادن به مبارزان انقلابی شده بود"مدتی بعد، در سال ۱۳۳۸ ازدواج کرد و پنج فرزند داشت.

شهید میرآخوری روز ۲۳ بهمن ۱۳۵۷، در زادگاهش هنگامی که برای تصرف ژاندارمری همراه مردم در تظاهرات شرکت کرده بود با تیراندازی مأموران حکومت پهلوی و اصابت گلوله، از ناحیه سر و پا به شدت مجروح شد و به شهادت رسید مزار او در گلزار شهدای بسطام قرار دارد.

شهدای روستای دهملا

ولی‌الله محمدی، دیگر شهید انقلاب است، وی در سال ۳۳ در روستای دهملا دیده به جهان گشود تولد او را یکم خردادماه ثبت کرده‌اند اما وی در تهران و در روز ۲۲ بهمن ۵۷ شهید شد اطلاعات چندانی از زندگی این شهید وجود ندارد.

محمد مهدوی میغان، نخستین شهید روستای شهیدستان کشور یعنی میغان است، روستایی که ۱۱۰ شهید انقلاب و دفاع مقدس تقدیم کرده و با شهید و شهادت بیگانه نیست آغاز کار او را در شرکت و ساختمان پلاسکوی تهران دانسته‌اند اما بعد از کسب مدرک سیکل در اداره راه آهن به عنوان تکنسین لوکوموتیو استخدام شد.

در مطالبی که پیرامون این شهید و ذکر خاطرات برادرش آمده می‌خوانیم: چون علاقه زیادی به تحصیل داشت پس از دریافت مدرک دیپلم در آزمونی که معیار گزینش در آن زمان سطح علم و دانش نبود و نقش اصلی را واسطه و پارتی ایفا می‌کرد، او بدون هیچ واسطه‌ای و با توکل به خدای یگانه و با اتکا به علم و دانش خود توانست به عنوان دانشجو در گرایش تکنیسین فنی هواپیما مشغول به تحصیل شود این شهید گرانقدر در روز ۲۱ بهمن ماه سال ۱۳۵۷ هجری شمسی به هنگام تسخیر و آزاد سازی مرکز رادیو و تلویزیون تهران بر اثر اصابت گلوله مزدوران رژیم شاه به سرش دعوت حق را لبیک گفت.

روایت زندگی شهید مخبریان

علی‌اصغر مخبریان دیگر شهید شاهرود سال ۱۳۳۰ در شهر بابل به‌دنیا آمد او اصالتاً شاهرودی بود پدرش عباس و مادرش زهره بی گم نام داشت. ۱۰ ساله بود که پدر خود را از دست داد. تحصیلاتش را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد و سپس به کسب تجربه در رشته جوشکاری پرداخت و در این حرفه مشغول به‌کار شد.

درباره زندگی او آمده که حاصل زندگی مشترکش سه فرزند بود. به دنبال اوج‌گیری انقلاب اسلامی به صفوف مبارزان پیوست و در تظاهرات و راهپیمایی‌ها علیه حکومت پهلوی شرکت کرد. تا اینکه روز ۱۵ مهر ۱۳۵۷، در بابل و در محلی به نام پل سنگ، هنگام تظاهرات علیه حکومت پهلوی به شهادت رسید.

مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.

محمدمهدی کریمی پستچی اهل خان خودی بی ارجمند بود که در تهران کار می‌کرد. مهدی ازدواج کرده و نامه‌رسان بود همسر جوان او می‌گفت مهدی علی رغم تمام خطراتی که روزهای ۱۲ الی ۲۲ بهمن داشت مدام به سر کار می‌رفت، به او می‌گفتیم این کار را نکند خطرناک است اما او می‌گفت نامه‌های مردم را باید رساند. همسرش می‌گوید از روز ۱۷ بهمن ماه که رفت دیگر از او خبر نداشتیم چند روز بعد خبر دادند که شهید شده است آن هم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اما هرگز معلوم نشد که او چطور و چگونه شهید شد. پیکر شهید در تهران به خاک سپرده شده است.

شهید بیاری شهید شاخص شاهرود

ناصر بیاری از شهدای شاخص شاهرود است که ورزشگاه اصلی شاهرود در خیابان فردوسی به نام او نامگذاری شده و به مرور به یکی از آدرس‌های شهر شاهرود بدل شده است.

او در سال ۱۳۲۹ در شهرستان شاهرود به‌دنیا آمد. پدرش علی‌اکبر و مادرش طیبه نام داشت.

"تحصیلاتش را تا پایان دوره ابتدایی ادامه داد و سپس به کسب تجربه در رشته جوشکاری پرداخت و در این حرفه مشغول به‌کار شد.درباره زندگی او آمده که حاصل زندگی مشترکش سه فرزند بود"مقطع ابتدایی را در دبستان خاقانی شاهرود پشت سر گذاشت او به دلیل علاقه به صنعت پس از ترک تحصیل در یک کارگاه لوله‌کشی مشغول کار شد و مدتی هم تعمیر لوازم خانگی می‌کرد پس از چندی ازدواج کرد همسرش بعد از شهادت به گرگان رفته و آنجا زندگی تازه‌ای را شروع می‌کند او هیچ وقت تمایلی برای مصاحبه با خبرنگاران نشان نداد.

شهید بیاری در روزهای اوج انقلاب در سال ۱۳۵۷، با شرکت در تظاهرات و راهپیمایی‌ها کنار مردم انقلابی علیه حکومت پهلوی قرار گرفت درباره او نوشته‌اند که در جلسات مذهبی حضور داشت و نوارهای سخنرانی و اعلامیه‌های امام‌خمینی (ره) را مخفیانه پخش می‌کرد. تا اینکه روز ۹ دی ۱۳۵۷، در تظاهرات جاده شاهرود بسطام توسط نیروهای حکومت پهلوی براثر اصابت گلوله به سر و سینه، به شهادت رسید.

حاج حسین حسنی یکی از افرادی که آن روزها را به یاد می‌آورد می‌گوید: شهید بیاری در محور شاهرود بسطام و در تظاهرات حضور داشت گویا وقتی تیر شلیک می‌شود کمانه می‌کند و بعد از تیر برق به پیکر او می‌خورد آن روز آنجا بودم اما با فاصله بسیار زیاد البته بعداً شنیدیم که او وقتی در ماشین سوار بوده تیر وارد خودرو شده به او خورده است اما نقل اولی به نظر می‌آید درست تر باشد.

شهیدان انقلاب در بی ارجمند

شهید شیخ محمدحسین باقری، معروف آق شیخ محمدحسین از دیگر شهدای انقلاب شاهرود است و در سال ۲۷ در روستای ده‌ملا به‌دنیا آمد. پدرش رضی‌الله و مادرش معصومه نام داشت. او روحانی شد و درس طلبگی خواند و برای همین به او آق شیخ می‌گفتند. وی چندی بعد از درس طلبگی، ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد.

محمد حسین با گسترش موج انقلاب در کشور به جمع انقلابی‌ها پیوست تا اینکه در روز ۲۴ بهمن ۱۳۵۷، در تهران با شلیک گلوله گروه‌های ضد انقلاب به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش یعنی روستای دهملا واقع است.

شهید رجبعلی کریمی سال ۳۰ در بی ارجمند از توابع شهرستان شاهرود به‌دنیا آمد. درباره زندگی او این اطلاعات وجود دارد که پدرش را از دست داده و در برنج فروشی کار می‌کند تا بتواند خرج خواهر و برادرش را بدهد او نهایتاً راهی تهران می‌شود تا پول بیشتری در بیاورد و در روزهای اوج انقلاب، روز ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، در تظاهرات در منطقه سرچشمه تهران توسط نیروهای حکومت پهلوی بر اثر اصابت گلوله به شکم و پهلو، به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای بی ارجمند است.

درباره شهید شیخ حسین حیدری از دیگر شهدای ذکر شده متولد شاهرود که در گرگان شهید شده اطلاعاتی وجود ندارد. حتی اطلاعات بنیاد شهید هم کافی نیست و فقط این را می‌دانیم که او در گرگان زندگی و همان جا هم شهید می‌شود و کوچه‌ای نیز در گرگان به نام او نامگذاری شده است.

شهادت شهید عابدین جعفری

گرمساری‌ها نیز نقشی بسزا در انقلاب داشته‌اند.

"به دنبال اوج‌گیری انقلاب اسلامی به صفوف مبارزان پیوست و در تظاهرات و راهپیمایی‌ها علیه حکومت پهلوی شرکت کرد"شهید عابدین جعفری تلفن چی یک شرکت در میدان ارگ تهران بود شرکتی که محل سرمایه گذاری انگلیسی‌ها بوده است از آنجا به دلیل اعلامیه اخراج شده بود و دنبال کار می‌گشت این شرکت سرمایه گذاری مجدداً او را نمی‌پذیرد و تا دوران شهادت جویای کار بوده است.

شهادتش در میدان ارگ تهران روز ۲۲ بهمن ۵۸ رقم می‌خورد. پیکر پاک او در گلزار شهدای علی آباد آرادان دفن است.

دو شهید و یک تیر

شهید علی همتیان و همچنین شهید محمود بلوری دو شهید شهرستان مهدی‌شهر بودند که در یک زمان یک لحظه و حتی با یک گلوله شهید شدند. شهید همتیان نوجوان ۱۱ ساله بود که تولدش را ۱۳۴۶ درجزین مهدی‌شهر یاد کردند محمود بلوری اما در مهدی‌شهر و در سال ۱۳۴۹ دیده به جهان گشود. این دو شهید دانش‌آموز بودند و روز ۱۳ بهمن ۵۷ برای حضور در کاروان شادی استقبال از امام خمینی از مهدی‌شهر به وسیله یک خاور به سمت سمنان در حرکت بودند که ژاندارمری جلوی آنها را می‌گیرند بعد از چند لحظه تیراندازی صورت می‌گیرد و علی همتیان و محمود بلوری با یک تیر ساواک و ژاندارمری به شهادت می‌رسند.

گفته می‌شود تیر ابتدا به انگشت یکی از کودکان حاضر در خاور اصابت می‌کند سپس به سر علی همتیان و پس از آن به سر محمود اثابت می‌کند و هر دو را به شهادت می‌رساند این دو شهید نخستین شهدای دانش‌آموز استان سمنان هستند.

شهید توفیقیان

سومین شهید مهدی‌شهر علی توفیقیان متولد ۱۳۳۵ است. او در تهران کار می‌کرد و در یک کارخانه در جاده مخصوص کرج کارگری می‌کرد.

دوره سربازی خودش را در نیروی هوایی گذرانده بود، در ۱۷ شهریور ۵۷ در میدان ژاله به شهادت رسید و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد نحوه شهادت اصابت تیر مستقیم به گلو و سینه عنوان شده است.

برادر این شهید یعنی حسن توفیقیان هم بعداً به شهادت می‌رسد نکته قابل توجه درباره شهید توفیقی این است که وی جزو معدود شهدای انقلاب است که وصیت نامه دارد یعنی با علم به اینکه شهید می‌شود پا به راهپیمایی گذاشته است. او در وصیت نامه‌اش که روز ۱۶ شهریور ۵۷ نوشته اشاره می‌کند برادران عزیزم شما سکوت نکنید در راهپیمایی‌ها شرکت کنید نترسید وحدت داشته باشید و شما خدا شما را یاری می‌کند. مادر این شهید گرامی سال ۹۷ درگذشت.

شهید علی محمد ملکی متولد سال ۳۵ در دودانگه از شهدای انقلاب دامغان است. از زندگی او چندان اطلاعی در دست نیست اما نحوه شهادت وی انفجار یک مشروب فروشی در دامغان در روز شانزدهم اردیبهشت ماه ۵۷ ذکر شده است.

شهید محمد علی ایجی ۲۸ ساله متأهل متولد اول اسفند ۱۳۲۹ در سرخه و فرزند رجبعلی است. او بعد از سربازی ازدواج و صاحب یک دختر شد.

"تا اینکه روز ۱۵ مهر ۱۳۵۷، در بابل و در محلی به نام پل سنگ، هنگام تظاهرات علیه حکومت پهلوی به شهادت رسید"این شهید در تهران زندگی می‌کرد و در نتیجه در روز ۱۷ شهریور ۵۷ در میدان ژاله به شهادت رسید و پیکر وی در قطعه ۱۷ بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

اعتصابات و شهادت

در گرمسار همچنین شهید علی اکبر بزم وجود دارد که متأسفانه اطلاعات چندانی از زندگی و شهادت وی در دسترس نیست حتی تاریخ‌هایی که از زندگی وی ثبت شده نیز به نظر درست نمی‌رسد. متأسفانه شهید مهجور باقی مانده و دلیل عدم داشتن اطلاعات و بر ما پوشیده است.

شهید داوود عزیززاده از شهدای شهرستان سمنان، وی در سال ۱۳۳۰ به دنیا آمد، پدرش کارمند راه‌آهن بود و او هم تکنسین راه آهن شد. در سال ۵۷ ازدواج کرد و در جریان اعتصاب کارگران راه‌آهن دستگیر شد او را برخی منابع امدادگر مجروحان پادگان باغ شاه در ۲۰ بهمن ۵۷ می‌دانند.

او در ۲۵ بهمن ماه ۵۷ در جاده آرامگاه در درگیری با ضد انقلاب در اثر اصابت گلوله مستقیم به سینه و قلب به شهادت رسید و در تهران دفن شد.

شهادت شهید ترحمی

دیگر شهید شاخص استان سمنان در انقلاب مجید ترحمی متولد ۱۳۴۲ سمنان است که در ۱۶ سالگی در درگیری مردم با عوامل دژخیم شاه در مسجد ابوذر به شهادت رسید و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد علت شهادت و اصابت گلوله مستقیم به سر و سینه ذکر شده است.

شهید فرهاد صفا متولد ۱۳۲۶ فرزند فضل الله نیز از دیگر شهدای سمنان است.

روایت شهید امامی در سرخه

شهید ابراهیم امامی دیگر شهید انقلاب سرخه متولد ۱۳۳۲ است و دیپلم خود را در دبیرستان شاهپور یا شریعتی کنونی سمنان می‌گیرد و در رشته هواشناسی مقطع کاردانی دانشجو می‌شود و همان موقع در هوا شناسی نیز استخدام می‌شود در سال ۵۵ به دانشگاه حقوق راه پیدا می‌کند و در جریان انقلاب راهپیمایی می‌رود، شب ۲۲ بهمن در پادگان عشرت‌آباد در درگیری شهید می‌شود و تالار سازمان هواشناسی کشور به نام او نامگذاری می‌شود.

و در آخر اما شاخص‌ترین شهید استان سمنان از این لحاظ که کوچک‌ترین شهید نیز محسوب می‌شود، شهید بهروز بهروزی هفت ساله است. او متولد سال ۵۰ است و به دلیل تعطیلی مدارس در مهرماه حتی کلاس هم نرفته بود و در نزدیکی تظاهرات میدان سی سر سمنان حضور داشت که با اصابت تیر مستقیم به صورت شهید شد.

اینها شهدای شاخص استان سمنان در جریان انقلاب اسلامی بودند شهدایی که رفتند تا امروز ایران اسلامی پایدار بماند، شهدایی که جز عنایت حق تعالی و رضایت ملت ایران اسلامی به چیز دیگری نمی‌اندیشیدند.