رصد لحظه کشته شدن یک ستاره توسط “اسپاگتی فضایی”

انشمندان اخیرا توانستند لحظه‌ای را ضبط کنند که در آن یک ستاره در جریان‌های نازکی از گاز خرد و توسط سیاه چاله‌ای کلان جرم بلعیده می‌شود.

اخیرا فیلم انفجار نور یک ستاره در حال سقوط در یک سیاهچاله کلان جرم پس از خرد شدن در یک فرآیند به نام “اسپاگتی فضایی”(spaghettification) ثبت شده است.

اسپاگتی فضایی فرایندی است که طی آن(در بعضی از تئوری ها) یک جسم در اثر سقوط در سیاهچاله توسط نیروهای گرانشی کشیده و از هم پاشیده می‌شود.

جرم سیاهچاله‌ها می‌توانند شکل ستاره‌ها را تا حدی تغییر دهند که ماده به صورت نخ درآید. برای مثال ماه، شکل اقیانوس‌های کره زمین را تغییر می دهد تا جزر و مد ایجاد کند.

این رشته کشیده شده از مواد در حالی که از خود نوری درخشان ساطع می‌کند به سمت افق رویداد سیاهچاله مکیده می‌شود.

محققان انگلیسی توانستند این شعله ور شدن ستاره را از فاصله ۲۱۵ میلیون سال نوری از زمین مشاهده کنند  و در زمان بسیار خوبی موفق به رصد شدند چرا که در آن زمان شاهد کل روند تخریب شدن بودند.

طی یک دوره شش ماهه، این روند تخریب و ساطع شدن نور که “AT2019qiz” نامیده شده، روشن‌تر شد زیرا مواد بیشتری توسط نیروهای گرانشی شدید سیاه چاله پیش از آنکه محو شوند به دام افتادند.

ثبت این رویداد که “رویداد مختل شدن جزر و مد” نام دارد به محققان کمک می‌کند تا سیاه چاله‌های کلان جرم و تأثیر آنها را بر روی مواد اطراف بهتر درک کنند.

ایده سیاه چاله‌ای که ستاره نزدیک به خود را می‌بلعد به نظر می‌رسد علمی تخیلی باشد. اما این دقیقاً همان اتفاقی است که در یک رویداد مختل شدن جزر و مد رخ می‌دهد.

“مت نیکل”(Matt Nicholl) نویسنده این مقاله و ستاره شناس دانشگاه بیرمنگام گفت: ما توانستیم به طور دقیق بررسی کنیم وقتی یک ستاره توسط چنین هیولایی بلعیده شود، چه اتفاقی می‌افتد.

محققان طی این مطالعه از مشاهدات ثبت شده توسط تلسکوپ های بسیار بزرگ و تلسکوپ‌های فناوری جدید در شیلی و همچنین شبکه جهانی تلسکوپ “رصدخانه لاس کامبرس”(Las Cumbres Observatory) و ماهواره “نیل گرلس سوئیفت ناسا” (NASA’s Neil Gehrels Swift Satellite) در مدار زمین استفاده کردند.

محققان توضیح دادند رویداد مختل شدن جزر و مد نه تنها نادر است بلکه مطالعه آن نیز دشوار است، زیرا در پی روند تخریب یک ستاره ابری از غبار و آوار تشکیل می‌شود که سیاهچاله را از دید پنهان می‌کند.

“سامانتا اوتس”(Samantha Oates) دیگر محقق مقاله از دانشگاه بیرمنگام گفت: وقتی سیاه چاله ستاره‌ای را می بلعد، ستاره انبوهی از مواد را به بیرون پرتاب می‌کند که مانع دید ما می‌شود و علت این امر نیز این است که انرژی ستاره هنگام بلعیدن مواد توسط سیاه چاله به بیرون منتشر می‌شود.

دکتر نیکل افزود: مشاهدات ما نشان داد که جرم این ستاره تقریباً برابر با خورشید ما است که تقریباً نیمی از آن را طی بلعیده شدن توسط سیاهچاله از دست داده است.

“کیت الکساندر”(Kate Alexander) نویسنده مقاله و اخترفیزیکدان از دانشگاه نورث وسترن ایلینوی توضیح داد: از آنجا که ما زود این فرایند را ثبت کردیم، در واقع توانستیم پرده گرد و غبار و آوار و خروج مواد از سیاه چاله را ببینیم. سرعت مواد تا ۱۰ هزار کیلومتر در ثانیه – معادل بیش از ۲۲میلیون و ۳۶۹ هزار مایل در ساعت است.

 محققان برای اولین بار توانستند ارتباط مستقیم بین مواد جاری شده از ستاره و شعله‌های درخشان ساطع شده از آن هنگام بلعیده شدن در سیاهچاله را رصد و تأیید کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، یافته‌های این مطالعه در مجله “Monthly Notices of the Royal Astronomical Society” منتشر شده است.