اعترافات تلخ زورگیری که ۵۰۰ نفر را تیغ زد

«... سه نفر، هفت نفر، شايد هم 10 نفر. نمي دانم، شايد همين حدود آدم ها بودند كه گرفتار بي پولي من شدند. براي خودم قانون هم داشتم. به پيرمرد و پيرزن كاري نداشتم. سراغ كسي حوالي بيمارستان و داروخانه نمي رفتم. يك بار هم وقتي از دست زني گوشي موبايل گرفتم، وقتي با گريه قسم خورد كه دخترم مريض است و تلفن را لازم دارم، دلم سوخت، برگشتم و گوشي را پس دادم. من زورگير بودم، قبول اما آدم هم بودم...»