جمهوری اسلامی با دشمن ٣٧ ساله آشتی کرد؛ چرا نمی‌تواند با مردم خود آشتی کند؟

چکیده :اگر شورای امنیت ملی می‌تواند خبرنگاری را که گروگان گرفته شده به «شیرینی» آشتی‌کنان با آمریکا آزاد کند چرا نمی‌تواند استاد دانشگاه و زنی هنرمند چون زهرا رهنورد را آزاد کند؟ اگر قوه قضاییه می‌تواند سعید عابدینی را که گناهش فقط اعتقاد مذهبی او بوده، به خاطر داشتن تابعیت آمریکایی آزاد کند، چرا برای آزادی مهدی کروبی که جرمش صرفاً اعتراض به نتایج انتخابات بوده اقدامی نمی‌کند؟ ...

برنده ایرانی جایزه نوبل صلح در نامه‌ای به رییس جمهوری اسلامی ایران، با ابراز خوشحالی از آزادی چند زندانی و تبادل آنها بین ایران و آمریکا همزمان با اجرای توافق هسته‌ای، ابراز امیدواری کرد که نوبت آشتی با ملت شریف ایران هم فرا برسد و شیرینی آن آشتی‌کنان، باز شدن درهای زندان و آزادی کلیه زندان سیاسی و عقیدتی باشد.

شیرین عبادی خطاب به روحانی نوشت: حکومت ایران با دشمن ٣٧ ساله خود آشتی کرد و من در حیرتم چرا نمی‌تواند با مردم خود آشتی کند؟ اگر شورای امنیت ملی می‌تواند خبرنگاری را که گروگان گرفته شده به «شیرینی» آشتی‌کنان با آمریکا آزاد کند چرا نمی‌تواند استاد دانشگاه و زنی هنرمند چون زهرا رهنورد را آزاد کند؟

متن کامل این نامه که از سوی مرکز حامیان حقوق بشر منتشر شده، به شرح زیر است:

جناب آقای روحانی، رئیس جمهور محترم ایران

شروع اجرای توافق هسته‌ای و آغاز رفع تحریم‌های اقتصادی گامی مثبت است که امیدوارم مردم ایران از نتایج آن بهره‌مند شوند؛ هر چند که به خاطر صرف میلیاردها دلار بابت برنامه‌های غلط و بی‌حاصل، افسوسی عمیق برای ایرانیان باقی خواهد ماند. اما آنچه باعث شد این نامه را بنویسم، خبر مسرت‌بخش آزادی چهار ایرانی- آمریکایی بود که پیشتر از سوی حکومت جمهوری اسلامی به بهانه‌های واهی به گروگان گرفته شده بودند. بی‌شک آزادی آنها نتیجه آشتی‌کنان دولت ایران و ایالات متحده آمریکا است. خوشحالم از اینکه کدورتی که سالیان سال بر روابط خارجی ایران سایه افکنده بود و اثرات بدی در امور اقتصادی و روابط سیاسی ایران داشت، پایان پذیرفت و «شیرینی» این آشتی‌کنان تبادل زندانیان سیاسی و به‌عبارتی بهتر، گروگان‌های دو طرف بود.

رهبر، قوه قضاییه و شورای‌عالی امنیت ملی و خود شما به خوبی واقف هستید که در غیاب دادگاه‌های مستقل، متهمین سیاسی و عقیدتی محروم از یک دادرسی عادلانه بوده و در حقیقت آنها نیز به‌نوعی گروگان مأمورین امنیتی هستند. اکنون سؤال طرح شده نزد بسیاری از مردم آن است که چه زمان نوبت آشتی با ملت ایران فرا می‌رسد که متعاقب آن گروگان‌های وزارت اطلاعات از جمله امید کوکبی (نخبه جوان)، عبدالفتاح سلطانی (وکیل دادگستری)، نرگس محمدی (فعال مدنی)، بهاره هدایت (فعال دانشجویی)، عیسی سحرخیز (روزنامه‌نگار)، سعید مدنی (فعال سیاسی) و ده‌ها تن دیگر که در زندان‌ها بسر می‌برند، آزاد شوند؟

جناب رئیس جمهور

حکومت ایران با دشمن ٣٧ ساله خود آشتی کرد و من در حیرتم چرا نمی‌تواند با مردم خود آشتی کند؟ اگر شورای امنیت ملی می‌تواند خبرنگاری را که گروگان گرفته شده به «شیرینی» آشتی‌کنان با آمریکا آزاد کند چرا نمی‌تواند استاد دانشگاه و زنی هنرمند چون زهرا رهنورد را آزاد کند؟ اگر قوه قضاییه می‌تواند سعید عابدینی را که گناهش فقط اعتقاد مذهبی او بوده، به خاطر داشتن تابعیت آمریکایی آزاد کند، چرا برای آزادی مهدی کروبی که جرمش صرفاً اعتراض به نتایج انتخابات بوده اقدامی نمی‌کند؟ اگر آقای ظریف می‌تواند با ابر قدرتی چون آمریکا چانه زند تا چند تاجر ایرانی را از زندان‌های آمریکا آزاد کند، چرا این کار را برای آزادی زندانیان وقایع سال ۱۳٨٨ نمی‌کند؟

با ابراز خوشحالی مجدد از آزادی گروگان‌های آمریکایی ـ ایرانی، متأسفم که سایر زندانیانی که فقط تابعیت ایران را دارند باید مظلومانه در زندان بمانند.

آیا سوگند خود را فراموش کرده‌اید که حافظ قانون اساسی هستید؟ کدام‌ یک از زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران به صورت علنی و با حضور هیأت منصفه محاکمه شده‌اند؟

امیدوارم روزی نوبت آشتی با ملت شریف ایران فرا رسد و به «شیرینی» آن آشتی‌کنان، شاهد باز شدن درهای زندان و آزادی کلیه زندان سیاسی و عقیدتی باشیم.

شیرین عبادی

۲۷ دی ماه ۱۳۹۴