نامه جمعی از پزشکان، اساتید و دانشجویان حوزه سلامت و پرسنل کادر درمان به سران قوا: چگونه می توان سربازی را بدون اسلحه و تجهیزات به جنگ فرستاد و انتظار داشت که از خود و دیگران مراقبت کند؟ چاره این معضل تهیه و تامین فوری همه تجهیزات و امکانات لازم و استفاده از همه ظرفیت نظام سلامت کشور و برنامه ریزی دقیق برای کمک گرفتن از همه اقشار پزشکان و دست اندرکاران بهداشتی است

چکیده :چگونه می توان سربازی را بدون اسلحه و تجهیزات به جنگ فرستاد و انتظار داشت که از خود و دیگران مراقبت کند؟ چاره این معضل تهیه و تامین فوری همه تجهیزات و امکانات لازم و استفاده از همه ظرفیت نظام سلامت کشور و برنامه ریزی دقیق برای کمک گرفتن از همه اقشار پزشکان و دست اندرکاران بهداشتی...

بسمه تعالی

سران محترم قوای مجریه، مقننه و قضائیه جمهوری اسلامی ایران

با سلام و تحیات

آنچه امروز با ورود مهمان ناخوانده کرونا بر مردمان این مرز و بوم می گذرد، بر کسی پوشیده نیست. اما ما جمعی از پزشکان و اساتید و دانشجویان دانشگاهها و متخصصان و دست اندرکاران امر سلامت و بهداشت، به عنوان اشخاصی که در خط مقدم و مواجهه مستقیم با این بیماری همه گیر هستیم. بر آن شدیم تا ضمن اعلام نگرانی عمیق خود از آنچه که در واقع امر می گذرد و متاسفانه بسیاری از آن بی اطلاع هستند و با یادآوری اهمیت حیاتی موضوع، صریح و مستقیم به چند موضوع اصلی در این ارتباط اشاره کرده و خواستار مساعدت آن مسئولان عالی مقام در حل معضلات شویم:

۱- روند فراگیر شدن ویروس کرونا در بین اقشار مختلف جامعه به طور تصاعدی و با شتاب زیادی در حال افزایش است. در حالی که کادر درمان که جان خود را بر کف دست گرفته اند، از امکانات اولیه حفاظتی و بهداشتی برخوردار نیستند. چگونه می توان سربازی را بدون اسلحه و تجهیزات به جنگ فرستاد و انتظار داشت که از خود و دیگران مراقبت کند؟ شوربختانه هر روز بر تعداد همکارانی که به دلیل عدم برخورداری از امکانات اولیه مبتلا به این ویروس شده و حتی متاسفانه جان از کف می دهند، افزوده می شود. علی رغم این فداکاریها باید این حقیقت تلخ را پذیرفت که زودتر از آنچه تصور می شود، توان کادر درمانی نیز به شدت تحلیل رفته و سیستمی که اکنون نیز به با مشکلات اساسی دست و پنجه نرم می کند، به طور چشمگیری کارایی خود را از دست می دهد.

خود تصور کنید که کادر درمان که در روزهای آینده با تعداد بسیار زیادی از مبتلایان مواجه می شود، چگونه می تواند پاسخگوی مطالبات مردم بیمار و رنجدیده باشد. در حالی که به دلیل عدم توجه کافی مسئولان، توان خود را به کلی از دست داده است؟ چاره این معضل اساسی تهیه و تامین فوری همه تجهیزات و امکانات و ابزار لازم و استفاده از همه ظرفیت نظام سلامت کشور و برنامه ریزی دقیق برای کمک گرفتن از همه اقشار پزشکان و دست اندرکاران بهداشتی است تا با فرسودگی کادر درمان، ابعاد فاجعه ای که رخ داده است، گسترده تر نشود.

۲- سران محترم سه قوه؛ اطلاعات و آماری که از تریبونهای رسمی به خصوص صدا و سیما در خصوص ابعاد بیماری کرونا به ویژه تعداد مبتلایان و از دست رفتگان اعلام می شود، با آنچه که در عمل جامعه علوم پزشکی با آن مواجه است، تفاوت معناداری دارد. اکنون شفاف سازی و اعلام اطلاعات صحیح به مردم ضرورتی انکارناپذیر است تا آنها با واقعیت امر مواجه شوند. عدم اطلاع از قدرت ویرانگر کرونا و بی اعتنایی به حقایق، صرفا آرامشی پوشالی را رقم می زند که جلوه های آن را در تردد عادی و ازدحام در شهرهای درگیر و مسافرتهای غیر ضروری شاهد هستیم. چاره این معضل اطلاع رسانی درست، دقیق، صادقانه و فراگیر از وسایل مختلف ارتباط جمعی به خصوص صداو سیما و بهره گیری از ظرفیت فضای مجازی است. حتی پیشنهاد می شود که علاوه بر شبکه های پر بیننده نظیر شبکه ۳ و نسیم و خبر، یکی از شبکه های صدا و سیما (نظیر شبکه سلامت)، صرفا و منحصرا به اطلاع رسانی ۲۴ ساعته درخصوص بیماری کرونا اختصاص یابد.

باور داشته باشیم که بدون ایجاد واهمه و ترس بی مورد، می توان عموم را از مخاطرات جدی این بیماری آگاه کرد تا بتوانیم با جلب مشارکت مردم در روند پیشگیری و درمان، به ویژه از طریق خودقرنطینگی، هرچه سریع تر بر این مشکل فائق شویم. ناگفته پیداست که تداوم روند کنونی و عدم اطلاع رسانی صحیح علاوه بر ایجاد زمینه مناسب برای انتشار اخبار جعلی، موجب انتشار گسترده تر ویروس می گردد که نتایج مصیبت بار و غیرقابل جبرانی را در پی خواهد داشت.

۳- مسئولان عالی کشور؛ در وضعیت فعلی که هر روز بیماری کرونا شیوع و وسعت بیشتری پیدا می کند، راهکار اصلی کنونی این مسئله بسترسازی صحیح برای ابعاد مختلف خودقرنطینگی و قرنطینه کردن شهرهای با شیوع بالا مثل تهران، قم، رشت و … است که باید این مهم را از طریق تشکیل فوری یک ستاد ویژه متشکل از متخصصین هر حیطه از پزشکان و کادر درمان، اپیدمیولوژیست ها، متخصصین ارتقای سلامت بهداشت محیط پزشکی اجتماعی، هلال احمر، نیروهای انتظامی و نیروهای مسلح و با پشتیبانی اجرایی جدی جامه عمل پوشاند. این ستاد که نظرات مشورتی خود را به صورت روزانه در این موضوع به متولیان ارائه می کند باید محور آگاه سازی و تدبیرسازی در امر قرنطینه سازی خانگی باشد تا به عنوان یک نهاد مشورتی مانع از تشتت در تصمیم سازی شود.

۴- سران محترم قوا کمبود امکانات و تجهیزات و منابع پزشکی مقابله با کرونا که امری بدیهی است در روزهای آتی منجر به بروز فجایعی خواهد شد که قابل تصور هم نیست؛ لذا باید بستری فراهم ساخت تا از اقسام کمکها و مساعدتهای مراجع بین المللی نظیر سازمان بهداشت جهانی و صلیب سرخ جهانی و امکانات کشورهای دوست بهره بگیریم.

در خاتمه خاطرنشان می سازد ما امضا کنندگان این بیانیه به عنوان نماینده قشر بزرگی از جامعه علوم پزشکی ایران در راستای انجام وظیفه اجتماعی و انسانی خود مراتب فوق را متذکر شدیم؛ امید است که سران محترم سه قوه نیز به این بیانیه با حسن ظن و دلسوزی بنگرند و پیش از اینکه بیش از این دیر شود، ترتیبات و مساعدتهای لازم را مبذول دارند