نامت با سفر همراه است بانو!؛ به مناسبت وفات زینب کبری

چکیده :بانو! سفرت عبور آگاهانه از تیره فهمی‌ها به سوی روح کریم است که و راه خویش می‌پوید و تشری است بر نشستگان که قامت برافرازید که «پای» برای رفتن است و «جان» برای جوش و...

اسماعیل علوی

نامت با سفر همراه است بانو! سفر شهادت!… و چشم‌هایی نگران که تو را در این سفر بدرقه می‌کنند. چه سرّی است نهفته در نامت و روایت آن سرهایی که بر فراز نیزه‌ها تو را در سفر شام همراهی کردند که این‌گونه پرده دل را می‌لرزاند. هنوز خطبه‌های غرایت در امتداد سفر از پس بغض‌های فرو خورده و سهمگین در دالان تاریخ طنین دارد و پیام شهید را تفسیر می‌کند.

بانو! سفرت عبور آگاهانه از تیره فهمی‌ها به سوی روح کریم است که <رسولانه> و <مسئولانه> راه خویش می‌پوید و تشری است بر نشستگان که قامت برافرازید که «پای» برای رفتن است و «جان» برای جوش و خروش…«ان‌تقوموالله…»

بانو! هنوز از فراز منبری که در میانه راه برافراشتی، فریاد عدالت و حقیقت بلند است و صفحه‌های بی‌حاصل تاریخ را ورق می‌زند و موجی از پی موج دیگر برمی‌انگیزد.

بانو! سفرت از ابتدا تا انتها، چه آن‌گاه که «شهید» را همراه بودی و چه آن وقت که بر کجاوه «شاهد» جای گرفتی، سفر عروج است که واماندگان را به چالاکی می‌خواند و با تأکید بر درک فلسفه خون شهید بر انتشار کربلا می‌پردازد. نشانه‌های آن سفر را گم نکرده‌ایم، «قبله» پیام سترگ آن سفر است. با دلی موج‌خیز و چشمانی ابری، سالروز وفاتت را به سوگ می‌نشینیم بانو.