ویروس کرونا تا چه زمانی از بدن بیمار به دیگران سرایت می‌کند؟

آفتاب‌‌نیوز :

تلاش‌های گسترده‌ای برای مهار همه‌گیری بیماری کرونا در سراسر جهان انجام می‌شود، اما وقتی بیماران در اوج توانایی انتقال این ویروس به دیگران هستند پزشکان متوجه ابتلای بیمار به ویروس کرونا می‌شوند. افراد آلوده به ویروس SARS-CoV-۲ که باعث بروز این بیماری می‌شود قبل و بعد از بروز علائم، مبتلا و انتقال دهنده این ویروس هستند. اما یک مطالعه جدید بر روی ۹ نفر که به این ویروس در آلمان مبتلا شده‌اند، نشان می‌دهد که انتقال این ویروس و آلوده کردن دیگران توسط مبتلایان بیشتر در دوران به اصطلاح نهفتگی یا قبل از بروز علائم و در هفته اول بروز علائم بیماری کرونا اتفاق می‌افتد.

کلمنس وندنر، مدیر بخش بیماری‌های عفونی کلینیک شوآبینگ مونیخ و همکارانش در طول تحقیقات خود متوجه شده‌اند که در بینی و گلوی مبتلایان به کرونا هزاران میلیون ویروس ایجاد می‌شود که تقریباً ۱۰۰۰ برابر بیشتر از مقدار ویروس‌های تولید شده در بدن بیماران مبتلایان به سارس است. حجم سنگین و بسیار زیاد ویروس‌ها ممکن است دلیل اصلی عفونی شدن بسیار زیاد ویروس کرونا باشد.

دانشمندان این ۹ نفر را مدتی پس از ابتلا به ویروس کرونا شناسایی کرده‌اند اما با اطمینان نمی‌دانند که این بیماران چه زمانی مبتلا شده‌اند. با این حال هشت روز پس از بروز علائم کرونا، محققان هنوز هم می‌توانستند ماده ژنتیکی ویروس کرونا را در بدن آن‌ها تشخیص دهند، اما دیگر خبری از وجود ویروس‌های عفونی در بدن بیماران نبود. وندنر می‌گوید این نشانه آن است که پادتن‌های ساخته شده توسط سیستم ایمنی بدن هر ویروسی که یک هفته پس از بروز علائم از سلول خارج شود را می‌کُشد.

این مطالعه نکته مهمی را روشن می‌کند. علی خان، رئیس دانشکده بهداشت عمومی در مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها می‌گوید یافتن ماده ژنتیکی ویروس کرونا یا تکه‌های ویروس در بدن بیمار نمی‌تواند تضمین کند که ویروس زنده یا عفونی است. او می‌گوید: برخی از اخبار دلسرد کننده‌اند، زیرا وقتی شما به شکل نهفته یا خفیف بیمار هستید و علائم کرونا به تازگی خود را نشان داده‌اند، ویروس کاملاً زیادی در بدن شما ایجاد شده است و این توضیح می‌دهد که چرا ما شاهد انتقال بسیار زیاد و سریع این ویروس در کشورهای مختلف هستیم.

سیستم ایمنی بدن کرونا را از بین می‌برد

اما خبرهای دلگرم کننده نیز وجود دارد. خان می‌گوید که تعداد ویروس‌های عفونی پس از تولید پادتن از سوی بدن تقریبا به صفر می‌شود به این معنا که بعد از گذشت حدوداً ۱۰ روز پس از بروز علائم کرونا، احتمالاً دیگر افراد را آلوده نخواهید کرد.

مطالعات دیگر نشان می‌دهند که افراد مبتلا به عفونت‌های بسیار خفیف یا بدون نشانه، ویروس را در اندازه ی بسیار کمی انتقال می‌دهند و به احتمال زیاد دیگران مبتلا به موارد شدیدتر و عفونت نمی‌شوند.

وندنر و همکارانش ۹ بیمار را هر روز صبح در طول مدت بستری در بیمارستان، با جمع آوری نمونه خون، ادرار، مدفوع، مخاط بینی و بزاق گلو و خلط سرفه‌هایشان تحت نظر داشتند. وندنر در این باره می‌گوید که ما به همراه بیماران یاد می‌گرفتیم که وضعیت چگونه است، زیرا نمی‌دانستیم بهترین و ایمن‌ترین زمان برای ترخیص آنها چه وقتی خواهد بود.

مقدار بسیار زیاد ویروس‌های جمع شده در بینی و گلو بیمار مبتلا به کرونا باعث عفونت سریع و زودهنگام در بدن آنان می‌شود. یافته‌های محققان نشان می‌دهدکه هر چقدر عفونت بیشتر پیشرفت می‌کند، احتمال نفوذ عفونت به ریه‌ها بالا می‌رود.

این تیم تحقیقاتی هرگز شواهدی از ویروس موجود در خون یا ادرار مبتلایان پیدا نکرده است و جمع آوری این نمونه‌ها از ۲۳ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ که اکنون در بیمارستان تحت مداوا هستند متوقف شده است. محققان وجود ماده ژنتیکی ویروسی را در مدفوع تشخیص داده‌اند، اما هیچ ویروس عفونی در آن وجود ندارد. این نشان می‌دهد که ویروس کرونا از طریق مدفوع از بدن دفع نمی‌شود و گسترش نمی‌یابد.

مبتلایان طعم هیچ چیز را نمی‌فهمند

نشانه‌های کرونا در این ۹ بیمار مورد بررسی قرار گرفته این بوده که اکثرا سرفه می‌کردند، اما تنها ۲ نفر تب داشتند که شایع‌ترین علامت گزارش شده برای کرونا در مطالعات دیگر است. اغلب علائم در این مبتلایان خفیف بوده و در یک نفر هرگز هیچ نشانه‌ای بروز نکرد. تنها یک بیمار به وخامت حال و ذات‌الریه شدید دچار شد.

۲ نفر از این ۹ نفر در ناحیه بینی دچار سرمازدگی شدند که قبلاً به عنوان یک نشانه نادر کرونا گزارش شده بود. ۴ نفر دیگر دچار اختلال در بینی شدند و گفته بودند که نمی‌توانند چیزی را بو کنند و مزه کنند. وندنر در این باره می‌گوید: در تمام بیماران ما این بیماری بهبود یافت و ویروس به تدریج از بین رفت، اما دوره آن ۲ هفته طول کشید و این اتفاق کمی آزاردهنده بود. آنها می‌توانستند هر غذا و خوراکی را که می‌خواستند سفارش بدهند، اما نمی‌توانستند طعم و بوی غذایشان را تشخیص بدهند و بچشند.