بازگرداندن چهره‌ها به تبلیغات تلویزیونی، یک بازی برد برد

موج تازه حضور چهره‌های هنری و ورزشی در تبلیغات تلویزیونی محصولات و خدمات، با نقدهایی مواجه شده اما چنین به نظر می‌رسد که این اقدام، یک رویکرد متعادل و دوسویه برای تبلیغ کالاهای ایرانی و فعال شدن یکی از منابع درآمدی مرسوم چهره‌ها در دنیاست است که به واسطه اشتباهات برخی چهره‌ها برای دوره طولانی ممنوع و محدود شده بود و اکنون مجدداً شاهد بهره برداری از این امکان هستیم.

به گزارش «تابناک»؛ پس از برخی حواشی از جمله تبلیغات جنجالی ناصر حجازی و حسین رضازاده در یک شبکه ماهواره‌ای از اواخر دهه ۸۰، وزارت فرهنگ و ارشاد، حضور چهره‌ها را در تبلیغات بازرگانی غیرقانونی اعلام کرد و بر این مبنا، برای دوره‌ای خبری از حضور چهره‌های آشنا و سر‌شناس در آگهی‌ها خبری نبود. هرچند در سال‌های بعد در فضای مطبوعات و تلویزیون خبری از این تبلیغات نبود، ابتدا برخی چهره‌ها به بیلبورد‌ها و تبلیغات شهری آمدند و سپس با افزایش ضریب نفوذ شبکه‌های اجتماعی به ویژه اینستاگرام، بستر تازه‌ای برخی تبلیغات توسط چهره‌ها فراهم شد.

«به منظور ارتقای ظرفیت و بهبود سطح کیفی آگهی‌های بازرگانی، به اطلاع می‌رساند استفاده از تصاویر هنرمندان و بازیگران سریال‌ها و انیمیشن‌های ایرانی در تولید کالا‌ها و محصولات داخلی حسب نظر اداره کل بازرگانی بلامانع می‌باشد.» این متن نامه عباس مهدوی‌مهر، مدیرکل بازرگانی صدا و سیما ـ که اواسط اردیبهشت ۱۳۹۱ به شرکت‌های تبلیغاتی ارسال شد ـ مقدمه ازسرگیری حضور چهره‌ها در تلویزیون بود و در یک سال اخیر این حضور به شکل محسوسی پررنگ شده و بسیاری از بازیگران و ورزشکاران، حضور مداومی در تبلیغات تلویزیونی محصولات ایرانی دارند.

رضا کیانیان، آتیلا پسیانی، شبنم فرشادجو، پژمان جمشیدی و گروه قابل توجهی از چهره‌ها در تبلیغات متنوعی حضور یافته‌اند و دور از انتظار نیست که گستره این تبلیغات وسیع‌تر از این‌ها شود. برخی این نقد را مطرح می‌کنند که تبدیل چهره‌های هنری و ورزشی به عنوان ابزار تبلیغات اخلاقی نیست و به نوعی سوءاستفاده از احساسات عمومی نسبت به یک چهره برای فروش محصول است؛ حال آنکه تجربه نشان داده، لزوماً تبلیغ هر نوع کالایی توسط چهره‌ها منجر به فروش بالای محصول نمی‌شود و کیفیت بالا شرط لازم برای اثرگذاری تبلیغات یک محصول است.

در عین حال نکته کلیدی که چهره‌ها نباید فراموش کنند، مسئولیت اجتماعی در قبال محصولی است که آن را تبلیغ می‌کنند و این مسئولیت با ارزیابی محسوب توسط این چهره‌ها قابل بررسی است. در واقع چهره‌ها نسبت به آنچه تبلیغ می‌کنند، مسئولند، چون دست‌کم بخشی از طرفداران‌شان با اعتماد به آن‌ها این محصول را می‌خرند؛ بنابراین، چهره‌ها باید قبل از تبلیغ هر محصولی، از اصالت، کیفیت و اثرگذاری‌اش اطمینان حاصل کنند و مُبَلِغ و بلندگوی کالایی نشوند که فاقد کیفیت یا اثرگذاری است و یا شعار‌های تبلیغاتی دروغ می‌دهد.

با این حال در مجموع بازگشت این تبلیغات هم به نفع محصولات داخلی است و کمکی برای معرفی آن‌ها می‌کند و هم یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی چهره‌ها در سراسر دنیا را در ایران نیز فعال می‌کند. از این منظر اکنون در این شرایط رویکردی که در دستور کار قرار گرفته شده، پذیرفته است و قاعدتاً توسعه آن هم به افزایش تبلیغ محصولات داخلی کمک می‌کند و هم بسیاری از هنرمندان را منتفع می‌سازد و چرخه مالی در عرصه هنر ایران را توسعه می‌دهد که اتفاق خوبی است.