«سلبریتی» نام دیگر پادوی فرهنگی است

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طی سال‌های اخیر واژه‌ای به نام سلبریتی در ادبیات عمومی وارد شده که اگر بخواهیم آن را به زبان ساده‌تر معنا کنیم می‌شود افرادی که به خاطر هنر خاصی در میان مردم شهره شده‌اند. در کشورمان اما این واژه دربست در اختیار بازیگران و خوانندگانی است که بیشترین حاشیه‌های اجتماعی و سیاسی را برای دیده شدن، ایجاد کرده‌اند.

در این میان امکانات فضای مجازی به دیده شدن بیشتر آنها کمک کرده و البته به منبع درآمد میلیونی برای آنها تبدیل شده است؛ از تبلیغ داروهای تقلبی بگیرید تا دابسمش بر روی آهنگ‌هایی که باعث شده خواننده آنها یک‌شبه معروف شوند و صدالبته دستمزد میلیونی نصیب سلبریتی‌ها!

رسوایی مالی سریال شهرزاد اما ضربه بزرگی به اعتبار اخلاقی هنرمندانی بود که سعی کرده بودند با نمایش چهره‌ای فرهیخته، در افکار عمومی به عنوان صاحب‌نظر در امور محتلف شناخته شوند. محاکمه سرمایه‌گذاران این سریال یعنی محمد امامی و هادی رضوی به دلیل مفاسد اقتصادی گسترده و فاش شدن تامین دستمزد بازیگران این سریال از محل اختلاس از صندوق ذخیره فرهنگیان سرآغاز این رسوایی بود.

علی‌رغم گذشت ۲۶ ماه از فاش شدن این فساد، اما هیچ‌یک از بازیگران این سریال حتی به صورت نمادین از مردم عذرخواهی نکرده و افشای دستمزدهای چندصد میلیونی سایر بازیگرانی که از چنین پول‌های کثیفی تامین می‌شد، نتوانست آنها را از تکرار چنین اقداماتی باز دارد.

در جدیدترین اقدام اما این سلبریتی‌ها در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه خواستار آزادی محمد امامی، متهم اختلاس صندوق ذخیره فرهنگیان و فسادهای اقتصادی بانک سرمایه شدند. این افراد از این مفسد اقتصادی با عناوینی همچون تهیه کننده‌ای نام آور، مایه احترام ایران و جهان، کارآفرین، خلاق، دیندار و معتبر و با آبرو حمایت کرده و خواستار آن شده‌اند که در شرایط کنونی و با شیوع بیماری کرونا وی از زندان آزاد شود. همچنین در این نامه آمده که «محمد امامی می‌تواند در زمان آزادی به روند تولیدات فرهنگی کمک به سزایی کند».

‌‌‌
‌‌اسامی امضا‌کنندگان نامه حمایت از محمد امامی

متن این نامه به حدی مایه تعجب همگان و عصبانیت هم‌صنفی‌های این بازیگران و کارگردانان شد که افرادی همچون محسن تنابنده، مهران احمدی، محمدحسین مهدویان، روح‌الله حجازی، عباس رزیجی و مهدی کرم‌پور امضای خود را تکذیب کنند.

از سوی دیگر منیژه حکمت، کارگردان سینما، واکنش تندی را به این موضوع نشان داد. وی در صفحه شخصی خود نوشت: «شرم بر ما. شرم بر ما، شرم بر سینماى ما که به خاطر نواله اى که برایمان پرت کرده اند این چنین به دریوزه گى افتاده ایم و عزت و آبروى فرهنگ و هنرمان را از کسى طلب میکنیم که غارت سفره ناچیز فرهنگیان کشورمان تنها خلاقیت اوست و چشم به دست او داریم تا بازگردد و از ابتکارات خلاقانه و عزتمندانه اش شاید لیسیدن کاسه اى هم نصیب ما گردد .چه شد که به اینجا رسیدیم ؟ اینها کیستند که بر جرائمشان هم نام هنر میگذارند و چاپلوسى و دستبوسى شان را عدالتخواهى و انسان دوستى مینامند .آیا رسوا تر از این میشود ذلت و حقارت را فریاد زد»؟

سلبریتی ما، سلبریتی آنها
در روزهایی که ویروس کرونا تمام کشورهای دنیا را درگیر خود کرده و اقشار مختلف جامعه در هر کشوری برای مقابله با این ویروس بسیج شده‌اند، بسیاری از هنرمندان و چهره‌های ورزشی دنیا در کنار مردم و مسئولان کشورشان برای حل این بحران به میدان آمده و کمک‌های مالی و غیر مالی بسیاری انجام داده‌اند.

به عنوان مثال، رایان رینولدز، هنرپیشه ۴۳ ساله کانادایی اعلام کردند یک میلیون دلار به دو موسسه امریکایی و کانادایی که برای تامین غذای اقشار کم درآمد، کمک می‌کند، اهدا کرده اند. همچنین دوناتلا ورساچه، مدیر برند ورساچه ۲۰۰ هزار یورو به بیمارستانی در میلان کمک کرده است و یا جک دورسی، مدیر عامل شبکه اجتماعی توییتر یک میلیارد دلار از سهام خود در شرکت اسکویر را که معادل ۲۸ درصد دارایی‌های او است، برای تامین مالی مقابله با شیوع کرونا در سراسر جهان اختصاص داد.

مقایسه نحوه‌ی کنش سلبریتی‌های داخلی با همتایان خارجی آن‌ها در بحران‌ها نشان می‌دهد که مردم و مشکلات‌شان برای سلبریتی‌های داخلی هیچ ارزشی ندارند و اگر قرار باشد آن‌ها بین کمک مالی به مردم و گذراندن تعطیلات تابستانی خود در یک کشور اروپایی یکی را انتخاب کنند، با یک پُز مردمی بودن قطعا گزینه‌ی دوم را ترجیح می‌دهند.

تا امروز که نزدیک به دو ماه از ورود کرونا به کشور ما می‌گذرد، سلبریتی‌ها تنها کمکی که برای مقابله با این بحران کرده‌اند توصیه‌های اینستاگرامی به مردم برای در خانه ماندن، دعوت به رقص برای افزایش روحیه و تبلیغ داروهای تقلبی با هدف کسب درآمد بوده است. از دیگر همراهی آنها با مردم مشکی کردن عکس پروفایل و پوشیدن لباس تیره در برنامه های تلویزیونی بود!

بسیاری از افرادی که نام آنها در این نامه آمده، افرادی هستند که بررسی دستمزدهای دریافتی آن‌ها نشان می‌دهد که این افراد از توانایی مالی بالایی برای کمک به مردم برخوردار هستند. همچنین برخی از آنها برای حضور در برنامه‌های تلویزیونی دستمزد‌های میلیونی درخواست کرده‌اند تا آنجا که جواد خیابانی، مجری برنامه به توان ما، نسبت به این درخواست سلبریتی ها واکنش نشان داد.

پادوهای فرهنگی
انتشار این نامه را باید نشانگر وضعیت وخیم صنعت سینمای کشورمان دانست؛ صنعتی که چندی وقتی است اخبار متعددی از چرخش پول‌های کثیف در آن منتشر می‌شود. حضور سرمایه‌گذاران مشکوک، همراهی بازیگران با مفسدان اقتصادی همچون بابک زنجانی، هادی رضوی و محمد امامی و ردوبدل شدن مبالغ کلان مشکوک در برنامه‌های اینترنتی از جمله موارد این موضوع است.

از سوی دیگر برخی بازیگران اعتراف کرده‌اند که در قبال دریافت دستمزدهای کلان، که هیچ مالیاتی بابت آنها پرداخت نمی‌کنند، پای افراد مشکوکی که را به این صنعت باز کرده‌ و سعی کرده‌اند که برای مقابله با جریان رسانه‌ای ارزشی کشور، پروژه‌هایی همچون شبکه‌های اینترنتی و سریال‌های خانگی را با اهداف خاصی طراحی و اجرا کنند.

فارغ از نیت اصلی چنین اقداماتی باید گفت که سلبریتی‌های وطنی چند وقتی است که هنر و ارزش آن را فدای پول کرده‌اند؛ هر اقدامی برای به دست آوردن پول بیشتر انجام می‌دهند و صدالبته از حاشیه امنیت خود مطمئن بوده و اقدامات هنجارشکن مختلفی انجام می‌دهند. البته باید گفت که این افراد در این مسئله، نیروی درجه دوم محسوب می‌شود و نیروی درجه اول سرمایه‌دارانی هستند که توانسته‌اند با حربه پول سلبریتی‌ها زیادی را به عنوان پادوی خود اجیر کنند.

همانطور که امیر ابیلی، منتقد سرشناس سینما گفته است، این نامه یک معیار مهم برای سنجش میزان صداقت اعتراض همیشگی آن‌ها به وجود فساد در کشور است. افرادی که در فضای مجازی منادیان مبارزه با فساد هستند اما در صحنه واقعی، تسهیل‌گر ورود مفسدان اقتصادی به عرصه هنر برای پولشویی!

منبع: خبرنامه دانشجویان ایران