به یاد سفره های افطاری مسجد جمکران

یادی کنیم از داشته هایمان که الان جزو نداشته های ما شدند

روزگار زیادی از گرفته شدن نعمتهایی که داشتیم و الان از داشتنشان محروم شدیم نگذشته ... فقط چند ماه ... اما عجب چند ماهی !!!

یادش بخیر چقدر نعمت داشتیم و الان نداریم !!!

شاید اولین بار در طول حیات بشریته که انسان ها چنین بر گناهان و خطاهای خود معترفند و اقرار به ظالم بودن و تضییع کردن برکات الهی دارند.

اینکه اعتراف شد...

خداوند ... بخاطر ظلم و گناهان ما ، نعمت «برکت و آزادی » را از بشر باز پس گرفت

خود نشان از این پیام دارد که تنها خدا ... مامن و پناه بشر است .

با بسته شدن عبادتگاهها در سراسر دنیا، بشر نیاز درونی خود به عبادت و نیایش را لمس کرد .

امروز بشر خوب می داند که محتاج نیایش است و دلش تنها زمانی آرام می گیرد که بداند در پناه خداوند است و مورد توجه اوست .

خوب درک کردیم، سال تحویل در حرم نبودن یعنی چه !!!

اینک می دانیم شیعه بودن چه موهبتی است که دیگران از حس آن محرومند.

خوب فهمیدیم اگر راهمان ندهند ... آواره و دربدر خواهیم ماند و حالا دیگر قدر دانه دانه برنج نذری آشپزخانه امام رضا (ع) را می دانیم .

یاد سفره های کریمانه صاحب الزمانی مسجد جمکران و بیا و بروهای حسینیه اش که می افتی

فقط دلت می خواهد، آنجا باز باشد و تو را راه ندهند ولی تو از دور شاهد پخش آبگوشت حضرتی بین فقرا و اطعام آنها باشی و لذت سر سفره آقا بودن را با همه وجودت درک کنی .

براستی که یاد آن روزها بخیر

دنیایی دارد این سفره احسانی امام زمان (عج)

سفره ایی که فقط خیرین نان ده اش کلی تو صف لیست انتظار نان دهی می مانند تا سعادت عهده داری نان سنگک آن سفره کریمانه بعنوان خادم آقا(عج) و خدمتگزار میهمانان آقا(عج) نصیبشان شود.خدا رحمت کند مرحوم حاج محمود مومنی نان ده دوشنبه شبهای مسجد مقدس جمکران را،حاج محمود خدابیامرز همه عمر خدمتگزار میهمانان سفره کریمانه آقا امام زمان (عج) بود.

مرحوم حاج محمود، تو شهر مقدس قم مغازه دوچرخه سازی داشت و روزگارش را با تعمیر دوچرخه های اهل قم می گذراند. اما از آنجایی که خدمت به امت صاحب الزمان(عج) فقط

یک دل دریایی می خواهد و نیاز به هیچ پست و سمتی نیست و فقط آقا(عج) باید اذن خدمتگزاری را به خادمش عنایت کند و به قول معروف؛ آقا (عج) بخواهدت دیگر همه چیز از جانب ایشان ردیف می شود به فضل خدا .

القصه ؛ مرحوم حاج محمود خدابیامرز همه عمر لبیک گوی امام زمانش (عج) بود ، امام زمانی زندگی کرد و امام زمانی از دنیا رفت ، رفت اما اولاد خلفش مجیدآقا، شد ادامه دهنده راه پدرش و نگذاشت نذر پدر مرحومش منقطع شود و همچنان نان سفره دوشنبه شبهای مسجد جمکران را عهده دار هست .

می گویند؛ آدم باید دعای خیر پشت سرش باشد و عاقبت بخیر از دنیا برود ، همین روایت حاج محمود و پسرش هست .

دوچرخه سازی سنتی حاج محمود ، واقع در خیابان ارم قم، محل تردد طلاب دوچرخه سوار زیادی بود که در حال گذر بودند ، طلاب برای تعمیر دوچرخه نزد حاج محمود می آمدند و بابت تعمیر دوچرخه هر یک به دلخواه مبلغی را به داخل کاسه ایی که حاج محمود داخل حجره خود گذاشته بود ، می گذاشتند . او هرگز مبلغی را به عنوان دستمزد به مشتری اعلام نمی کرد و هرگز وجهی از کاسه پر برکتش نشمرد !!

او تنها خدمت می کرد، مزد عمل هم از خدا می گرفت ... بی هیچ چشمداشت .

در بمباران زمان جنگ ، حاج محمود ، تنها دختر خود را از دست داد و همسرش در سوگ این ماتم، خانه نشین حرم خانم فاطمه معصومه (س) شد و همه شب تا به سحر و اقامه نماز صبح در حرم کریمه اهل بیت (س) به نیایش مشغول بود .

حاجیه خانم هم با ارادت و مهر خدمت خانم از دنیا رفت و افتخار خادمه بانو (س) را از آن خود کرد – خدایش بیامرزد.

از جوانمردی و مروت حاج محمود همین گویم که هرگز به نبود همسر در این سالها معترض نشد و مانع عبادت همسر در حرم خانم حضرت معصومه (س) نگردید .

در صفای فرزند خلف این دو خادم اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین همین بس که آقا مجید مومنی علاوه بر افتخار خدمت نان دهی سفره کریمانه امام زمان (عج) در دوشنبه شبها از ارادتمندان و پیاده روهای هر ساله حضرت سید الشهداء (ع) به کربلای معلی است .

گاهی خدا...خادم های خودش را دست چین می کند،گاهی خدا... سادگی خودش را در بطن

زندگی افراد ساده زیست به نمایش می گذارد. گاهی با خلق بندگان روشن دل پاک ضمیر تنها و تنها... وجود زیبا و ساده خودش را به ما متذکر و یادآور می شود .

خلاصه اینکه ! وقتی خودش ساده است ، حجه اش هم بر روی زمین که خدا حافظ و نگهدار و نگهبانش باشد ... ساده ... است .

پس ساده زیست باشیم که همه انعکاس خدا در ساده زیستی است .

حالا خوب می دانیم که ... نان داخل سفره هایمان از برکت وجود امام عصرمان حضرت حجه (عج) است و ما توان زیستن بدون ولی خدا را نداریم .یاد صفای سفره پربرکت آبگوشت حضرتی،باعطردلنشین نان سنگک های داغ و سبزی خوردنها و دوغ های پارچ زده، خوش باد. هرچند که ما همیشه سر سفره آقا (عج) میهمان و
روزی خوارش هستیم و هر چه داریم و هر چه نفس می کشیم همه اش از برکت وجود و دعای ولی امر مسلمین جهان و منجی مستضعفان و دستگیر مستمندان است و لاغیر.

این داستان واقعی است و به روایت از یک دوست از اهالی شهر مقدس قم نوشته شده است.

مريم نوربخش