داروی بوپرنورفین (مسکن درد) + فواید و عوارض

داروی بوپرنورفین آرام بخش بوده و برای تسکین درد استفاده می‌شود.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، داروی بوپرنورفین، یک داروی مخدر است که برای تسکین درد‌ها و التهاب‌های خفیف تا شدید استفاده می‌شود.

نحوه استفاده:

این دارو به صورت تزریقی مصرف می‌شود و در فواصل ۶ ساعته استفاده می‌شود.

دوز مصرفی برای بزرگسالان: ۳/۰ میلی گرم هر ۶ ساعت

دوز مصرفی برای کودکان ۲ تا ۱۲ سال: ۲ تا ۶ میکروگرم هر ۶ ساعت

دوز مصرفی برای کودکان بالای ۱۲ سال: ۳/۰ میلی گرم هر ۶ ساعت

احتیاط ها:

این دارو، دارویی مخدر است که سوء استفاده از آن می‌تواند موجب اعتیاد و در شرایطی کشنده شود.
اگر باردار هستید و از این دارو استفاده می‌کنید، ممکن است که نوزاد بعد از تولد، دچار علائم ترک شود. در خصوص مصرف این دارو، با پزشک مشورت کنید.
در هنگام مصرف این دارو، الکل ننوشید و از دیگر دارو‌های مخدر استفاده نکنید. الکل و دارو‌های مخدر می‌توانند عوارض جانبی بوپرنورفین مانند خواب آلودگی را افزایش دهد.
در صورتی که در گذشته از این دارو استفاده کرده اید و سابقه حساسیت به بوپرنورفین را داشته اید، از مصرف مجدد آن بپرهیزید.
اگر به بیماری خاصی دچار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت ابتلا به بیماری، ممکن است پزشک دوز مصرفی معمولی را برای شما کاهش دهد. این بیماری‌ها و مشکلات عبارتند از: آسم، مشکلات تنفسی، انسداد معده و روده، بیماری کبدی و کلیوی، آسیب به سر، تومور مغزی، بیماری روانی، اعتیاد به الکل و مواد مخدر، تشنج، مشکلات ادرار، عدم تعادل الکترولیت، اختلال ضربان قلب، سندروم QT، انحنای ستون فقرات، مشکلات کیسه صفرا، بیماری آدیسون و مشکلات لوزالمعده.
این دارو از طریق شیر مادر، به نوزاد منتقل می‌شود و می‌تواند موجب اعتیاد نوزاد به دارو شود. اگر درحال شیردهی هستید، در خصوص مصرف دارو، حتما با پزشک مراجعه کنید.
حداکثر زمانی که انتظار می‌رود دارو شروع به اثر گذاری کند. اگر یک ساعت از مصرف گذشت و تاثیری احساس نکردید، به پزشک خود اطلاع دهید.
از هر گونه تماس پوست با دارو خود داری کنید. تماس دارو با پوست، می‌تواند موجب سوزش شود. اگر این اتفاق افتاد، پوست خود را با آب بشویید.
داروی خود را تحت هیچ عنوان با کسی به اشتراک نگذارید، خصوصا افرادی سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا الکل دارند.
مصرف بیش از اندازه دارو می‌تواند موجب مرگ شود. اگر علائمی هم، چون خواب آلودگی، ضعف شدید، علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا، ضربان ضعیف، تنفس دشوار و حالت اغما داشتید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
دارو می‌تواند موجب خواب آلودگی و عدم هوشیاری شود. بعد از مصرف دارو، از رانندگی، کار با ماشین آلات و انجام کار‌هایی که به هوشیاری نیاز دارند، بپرهیزید.
دارو‌های مخدر با بسیاری از دارو‌ها تداخل دارند. نمونه‌هایی از این دارو‌ها عبارتند از: دارو‌های حساسیت، سرما خوردگی، ادرار آور، دارو‌های ضد درد، دیگر دارو‌های مخدر، ضد سرفه ها، آرامش بخش‌ها (آلپرازولام، دیازپام و لورازپام)، دارو‌های درمان افسردگی و پارکینسون. از هر گونه دارویی که استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر از محصولات گیاهی استفاده می‌کنید، درباره ادامه مصرف آن ها، همزمان با بوپرنورفین با پزشک مشورت کنید.
بعد از مصرف دارو، از قرار گرفتن در مکان‌های بسیار گرم و در معرض نور مستقیم، خودداری کنید.
اگر از نوع قرص زیر زبانی این دارو استفاده می‌کنید، اجازه دهید کاملا در دهان حل شود. دارو نجوید و خرد نکنید.
دوز را دقیقا طبق تجویز پزشک استفاده کنید و به طور خود جوش را کم و زیاد نکنید.
مصرف دارو نباید طولانی مدت باشد، چرا که احتمال اعتیاد وجود دارد.
علائم رفتار آلرژیک عبارتند از: کهیر، تنگی نفس، بثورات پوستی، تورم گلو، زبان و صورت. در صورت مشاهده این علائم مصرف دارو را قطع و سریعا به پزشک مراجعه کنید.

محل نگه داری:

دارو را دور از دسترس کودکان و در ظرفی در بسته نگه داری کنید. در محیطی دور از گرما و رطوبت قرار داده شود. دارو باید در دمای اتاق نگه داری شود.

عوارض جانبی شایع:

خواب آلودگی، تعریق، تاری دید، لرز، کوفتگی، آبریزش بینی، ادرار دردناک، کمر درد، بینایی مضاعف و سر درد.

عوارض جانبی جدی:

تنفس پر سر و صدا، تنفس دشوار، تپش قلب، ضربان کند، یبوست، تغییر رنگ لب و پوست، سر در گمی، هیجان زدگی، تغییر در حجم ادرار، حالت تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، سرگیجه و ضعف شدید.

منبع: میزان

انتهای پیام/