چهار رگه در حکومت‌داری فلاکت بار ایران - Gooya News

کره شمالی، کوبا، یوگسلاوی و ونزوئلا

مجید محمدی - ایندیپندنت فارسی

ایدئولوژی اسلامگرایی نظام جمهوری اسلامی ایران بر گسترش‌طلبی و تنفر و خشونت و سرکوب قوام گرفته است. اما این ایدئولوژی چگونه در عالم واقع تحقق یافته است؟ جمهوری اسلامی ایران از کدام کشورها بیشتر الگو گرفته و رفتار آن بیشتر به کدام دولت‌ها شبیه بوده است؟ در باب واقعیات روی زمین نظام می‌توان به قوانین و سیاست‌ها و الگوی رفتاری اسلامگرایان در چهار دهه اخیر نگاه کرد. از حیث الگوی رفتاری، می‌توان چهار رگه را در روندهای اقتصادی و سیاسی ایران در سال‌های گذشته مشاهده کرد. این رگه‌ها در عین حال نشان از دوستی‌ها و پیمان‌های جمهوری اسلامی ایران دارند.

رگه کره شمالی

مدل حکومت‌داری این کشور عبارت بوده است از انزوا، ساختن بمب اتمی و پرتاب موشک به سوی دیگر کشورها، تحت‌الحمایگی چین و بسته‌تر شدن هر چه بیشتر فضای سیاسی و اجتماعی.

تحریم‌های ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی ایران و نیز سیاست گسترش‌طلبانه نظام، به تدریج دارند فضا را برای انزوای رژیم اسلامی مهیاتر می‌کنند، خامنه‌ای و فرماندهان سپاه مشغول به پیشبرد برنامه اتمی بوده و هستند و همه امکانات برای آزمایش بمب را در اختیار گرفته‌اند، یکپارچگی مقامات در دفاع از دولت چین در ماجرای شیوع کرونا مثال زدنی است، و اعتراضات عمومی بالقوه و بالفعل اقتضا می‌کند که شرایط سیاسی هر روز بسته‌تر و بسته‌تر شود.

مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی

با این که خامنه‌ای شیفته این رگه است (اقتصاد مقاومتی و شعب ابی‌طالب)، اما سه عامل مانع غلبه آن بر ایران بوده است: ۱) جاه‌طلبی‌های منطقه‌ای آن؛ در حالی که کره شمالی در خارج از مرزهای خود چنین برنامه‌ای را دنبال نمی کند، ۲) جمعیت چند میلیونی ایرانیان خارج کشور که در سیاست داخلی و نیز شکل دادن به افکار عمومی بین‌المللی در مورد ایران نقش بازی می‌کند و کره شمالی چنین ظرفیت یا مشکلی ندارد، و ۳) اهل کسب و کار بودن نظامیان و سپاهیان و آقازاده‌های آنها در کشورهای غربی و سرمایه‌گذاری آنها، که کره شمالی چنین داستانی ندارد.