ارعاب مردم یا قانع کردن افکار عمومی؟ / چرا سیاستمدارانی نظیر ترامپ دروغ‌های شاخدار می‌گویند؟

چکیده :آمریکا درگیر اعتراضات مردمی است و بخشی از سیاستمداران این کشور از سیاست‌های ترامپ حمایت در این شرایط حمایت می‌کنند. کارشناسان منتقد ترامپ معتقدند همراهی جمهوری خواهان با ترامپ برای آمریکا پیامدهای بدی دارد و به همین دلیل تقصیر اصلی وضعیت تاریک ایالات متحده در دوران ترامپ را معطوف به سران حزب جمهوری‌خواه آمریکا می‌دانند که از تمام سیاست‌های ترامپ پشتیبانی...

فرید زکریا ستون نویس مشهور واشنگتن پست در یادداشتی به همراهی سران و سناتور‌های جمهوری خواه با اقدامات غیرقانونی رییس جمهور ترامپ تاخته و گفته اگر آمریکا بیش از این‌ها در تاریکی محض فرو برود، تقصیر آن بر گردن همراهی کنندگانی است که پیشتر با نارضایتی و جدیدا با خوشحالی از دروغ‌های رییس جمهور حمایت میکنند.

آمریکا درگیر اعتراضات مردمی است و بخشی از سیاستمداران این کشور از سیاست‌های ترامپ حمایت در این شرایط حمایت می‌کنند. کارشناسان منتقد ترامپ معتقدند همراهی جمهوری خواهان با ترامپ برای آمریکا پیامدهای بدی دارد و به همین دلیل تقصیر اصلی وضعیت تاریک ایالات متحده در دوران ترامپ را معطوف به سران حزب جمهوری‌خواه آمریکا می‌دانند که از تمام سیاست‌های ترامپ پشتیبانی می‌کنند.

آنها معتقدند سیاست‌های ترامپ آمریکا را به سمت دیکتاتوری برده زیر رییس جمهوری کنونی آمریکا رابطه خوبی با قوانین عادی و اساسی ندارد چراکه او به عنوان رییس جمهور نشان داده که هر بازجویی و تحقیقاتی درباره خودش را تمایل دارد تعطیل کرده یا کسانی را که به خاطر او قانون‌شکنی می‌کنند را به راحتی عفو کرده یا رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی‌ای که علیه او اقدام می‌کنند و مطلبی می‌نویسند را تنبیه می‌کند. شاهد مثال آنها برخوردی است که ترامپ با خبرنگاران رسانه‌های منتقد خود در نشست‌های خبری دارد. ترامپ در نشست‌های خبری خود به این خبرنگاران اجازه سوال نمی‌دهد و با ادبیاتی تند به آنها حمله می‌کند و آنها را غیر حرفه‌ای می‌داند.

فرید زکریا در واشنگتن پست نوشته ترامپ آمریکا را به سمتی برده که خودش علاقه دارد؛ این در حالی است که برخی از حامیان ترامپ هم به طور خصوصی به این موارد اذعان دارند. اما سیستم آمریکایی با جادو و جنبل اداره نمی‌شود. این سیستم به سران دیگر عناصرش از جمله قضات، بورکرات‌ها، ژنرال‌های ارتش و از همه مهم‌تر سیاستمدارانش نیز وابسته است و همه آن‌ها زمانی که جریانی دست به سوءاستفاده از قدرت بزند قادر به اظهار نظر هستند. برخی از این عناصر از جمله برخی سران ارتش صدایشان در آمده. این انتقادات در درون حزب خود رییس جمهور نیز در جریان است.بیشتر بخوانید: بررسی نظرسنجی‌های انتخاباتی در آمریکا/ مرگ جورج فلوید چه بلایی بر سر ترامپ آورده است؟

روز دوشنبه در میدان لافایت، روبه روی کاخ سفید پلیس از گاز اشک‌آور برای پراکنده کردن یک اعتراض صلح‌آمیز که مجوز لازم از سوی قانون اساسی کشور را داشت استفاده کرد و با سلاح‌هایی از جمله توپ فلفل، قوطی‌های دودزا و گلوله ساچمه‌ای مردم معترض را پراکنده کرد.

معترضان در آن زمان قانون منع آمد و شد را زیر پا نگذاشته بودند یا هیچ اقدام خشونت آمیزی انجام نداده بودند. پلیس از خشونت عریانی علیه شهروندانی که به قانون پایبند بودند استفاده کرد تا رییس جمهور بتواند با انجیلی در دست روبه روی کلیسا عکس بگیرد.

سناتور جمهوری‌خواه جان نیلی کندی زمانی که از او درباره این سوءاستفاده خطرناک از قدرت به گونه‌ای که توجه همه جهان را به خود جلب کرد، سوال کردند او هیچ پاسخی نداشت که بدهد. کندی هیچ اظهار نظری نکرد، چون به ادعای خودی «آنجا نبوده» که در جریان قرار بگیرد. به نظر می‌رسد او از این به بعد تنها باید درباره موضوعاتی در جهان اظهار نظر کند که به طور فیزیکی در آن‌ها حضور داشته است.

بسیاری از سناتور‌ها از جمله میت رامنی، ران جانسون و مایک لی که همچی سناتور‌های جمهوری خواه آمریکایی هستند نیز در پاسخ به پرسش مشابه گفته اند که این حادثه را «از نزدیک ندیده‌اند»

راب پورتمن و مایک انزی دیگر نمایندگان جمهوری‌خواه مجلس سنای آمریکا نیز گفته‌اند آن موقع در حال صرف نهار دیرهنگامشان بوده‌اند. تعدادی از سناتور‌های جمهوری خواه از رییس جمهور انتقاد کردند، اما بقیه همگی به نوعی در دفاع از او ظاهر شدند.

تد کروز که بار‌ها پیش از این اقدامات ترامپ را غیر اخلاقی خوانده بود نیز در باره این حادثه به معترضان را عوامل سوء استفاده از قدرت خواند.

آن اپلبوم تاریخ دان آمریکایی در یادداشت درخشانی در آتلانتیک یادآوری کرده که همکاری و همراهی در واقع صفتی متدوال است، اما مخالفت اصولی امری نادر است.

او شعری از یک شاعر لهستانی به نام چسلا میلوش تحت عنوان «ذهن اسیر» را بازخوانی کرده و گفته این شعر توضیح می‌دهد که چطور همکاری و همراهی با دیگران می‌تواند افراد را تسکین دهد. همراهی به نوعی درگیری افراد با ایده‌آل‌هایشان را کاهش می‌دهد و جنگ درونی را از بین می‌برد.

میلوش شاید توصیف به جایی از لیندسی گراهام سناتور جمهوری خواهی که در سال ۲۰۱۵ ترامپ را نژادپرس، دیگر هراس و خرافاتی نامیده بود ارائه کند.

گراهام در سال ۲۰۱۸ اعتراف کرد که دیدگاهش تغییر کرده و دیگر هیچ یک از این باور‌ها را ندارد. اپلبوم در یادداشت خود در آتلانتیک گفته میلوش یکی از نویسندگانی است که به ما درباره لذتی که مطابقت با دیگران می‌تواند با حل بسیاری از معضلات فردی و حرفه‌ای به ما اعطا کند حرف زده است.

اپلبوم در توصیف اینکه چطور ترامپ چنین همراهی‌ای را ایجاد کرده، مثال کوچکی زده و گفته در روز‌های اول بعد از تحلیف رییس جمهور، ترامپ تصمیم گرفت بر جمعیت حاضر در مراسم تحلیف اصرار کند و ادعا کند جمعیت از سایر دفعات بیشتر بوده؛ این در حالی است که عکس‌ها خلاف حرف او را ثابت می‌کردند.

او مسئول رسانه‌ای کاخ سفید را مجبور کرد که به طور علنی دروغ بگوید. اپلبوم این رویکرد ترامپ را با پوستر‌های پروپاگاندا حکومت‌های توتالیتر مقایسه کرده است و گفته شهروندان خودشان هم حتی آن را باور نمی‌کنند. به گفته اپلبوم، نکته این پوستر‌ها این نبود که یک باور دروغین را به مردم بقبولاند بلکه می‌خواست نشان دهد که قدرت آنها به حدی است که می‌تواند یک ادعای دروغ را به صورت علنی تکرار کند. بعضا هدف این نیست که مردم دروغ شما را باور کنند بلکه ایجاد ترس از دروغگوست.

فرید زکریا این مثال‌ها را با وضعیتی که در دوران ریاست جمهوری ترامپ ایجاد شده مقایسه کرده و گفته این وضعیت از زمان تحلیف رییس جمهور شروع شده و تا امروز ادامه دارد. او مدعی شده که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد مردم از اقدامات او حمایت می‌کنند؛ اقداماتی اعم از افزایش تعرفه‌های کالا‌های چینی. او مدعی شده هیچ فشاری به رییس جمهور اوکراین برای جاسوسی علیه جو بایدن نیاورده است. به عنوان رییس جمهور ترامپ بار‌ها دروغ گفته یا اطلاعات غلط داده است. دروغ‌هایی که جمهوری خواهان نیز ابتدائا با اکراه و جدیدا با طیب خاطر آن را تکرار کرده‌اند.

به گفته فرید زکریا اگر ایالات متحده بیش از این در تاریکی فرو برود، تقصیر اصلی بر گردن سران جمهوری‌خواهی است که با خوشحالی ترامپ را همراهی کردند.

منبع: رویداد ۲۴