روایت نجابت مردم روستای دوین خراسان شمالی و از دست دادن زمین‌هایشان + فیلم

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین اکبری؛ دادگاه‌های مفسدان اقتصادی در حال انجام است و امید‌های زیادی برای مجازات آن‌ها در دل جامعه وجود دارد. از آن کارمند ساده شهر مرزی گرفته تا یک کاسب در بازار تهران. همه بارقه‌های امیدی در دل خود را می‌پرورانند تا شاید ریشه برخی فساد‌های مالی و اداری خشکانده شود.

اما گروه‌های دیگری نیز هستند که ممکن است آنچنان از جزئیات اخبار آگاهی نداشته باشند. آن‌ها پس از طلوع آفتاب از خانه خارج می‌شوند و نزدیک غروب برمی‌گردند؛ آنچنان خسته هستند که شاید جزئیات اتفاقات به گوششان نرسد. اما شنیده‌اند فردی بر مسند ریاست قوه نشسته که سعی دارد جلوی فساد‌ها بایستد.

یکی از این گروه‌ها، مردم روستای دوین از توابع شهرستان شیروان خراسان شمالی است. مردمی که هرچه سعی کردند حقشان را بگیرند اما نتوانستند. 

روستائیان دوین آخرین راه را نیز برای زنده کردن حقشان طی کردند. آن‌ها نه به فرماندار و مدیرکل‌ها امیدی داشتند و نه به استاندار و دادستان. آن‌ها شکایت خود را مستقیماً از رئیس قوه قضائیه پیگیری کردند. این ماجرا را زمانی متوجه شدیم که یک نام در فضای مجازی دیده شد. نامه مردم روستای دوین به حجت الاسلام رئیسی.

این نامخ بخشی از درد مردم بود. نامه‌ای که در آن به صراحت از اداره کل منابع طبیعی استان و فرماندار شیروان شکایت شده بود. مردم روستای دوین در این نامه پشت پرده مشکلاتشان را مربوط به نماینده سابق مجلس می‌دانستند.

ماجرای روستای دوین چیست؟
 در نامه‌ای که به رئیس قوه قضائیه ارسال شده بود، از تجمع ۳ روزه مردم بر روی زمین‌هایی خبر داده شد که قرار بود غصب شود. اتفاقی که هیچ رسانه‌ای آن را پوشش نداده. اما در نهایت با امنیتی شدن فضا، روستائیان کوتاه آمدند و در پایان تمام گلایه خود را بر روی کاغذی نوشته و به قوه قضائیه ارسال کردند.

برای شنیدن صدای اهالی روستا به دوین رفتیم. اهالی شورای روستا را یافتیم و با آن‌ها گفتگو را آغاز کردیم و از دردشان پرسیدیم. آرام آرام مردم روستا نیز جمع می‌شدند.

پس از اینکه جهانی، عضو شورای روستا مطلع شد خبرنگار هستیم، به خانه‌اش رفت و مدارک را همراه خود آورد. می‌گفت تمام حرف‌هایم با مدرک است. مدارک این ظلمی که به ما کرده‌اند را دارم و هیچ حرف بدون سندی نمی‌زنم.

او بیان کرد: در روستای دوین ۲۳۹۰ هکتار مراتع در قالب ۶۶ پلاک وجود دارد که از این تعداد ۵۹ مورد آن دارای سند شخصی است و به صورت ارثی به ما رسیده و ۷ مورد دیگر بدون صاحب است.

عضو شورای روستا بیان کرد: اداره کل منابع طبیعی بیش از آن ۷ مورد پلاک را برای خود سند زده است و حدود ۷۵۰ هکتار از زمین‌های مردم روستا را جزو منابع ملی اعلام کرده و به این ترتیب زمین‌های بسیاری از مردم روستا از آن‌ها گرفته شده، به طوری که حتی برای چرای دام از آن‌ها پول گرفته می‌شود.

وی افزود: صدای مردم روستا آنجا بلند شد که فهمیدند گویی مسئولان به کل زمین‌ها چشم دارند و بدون اجازه هر روز بخشی از زمین‌ها را به سرمایه گذار‌های خصوصی واگذار می‌کنند.

جهانی تاکید کرد: آخرین مورد که باعث شد مردم تجمع کنند این بود که ۱۰۰ هکتار دیگر از زمین‌های ما به یک سرمایه گذار خصوصی واگذار شد تا آن‌ها گلخانه بسازند. این مسئله صدای ما را درآورد.