پیام مدیر وقت خانه کتاب و عضو بنیاد بین‌المللی مولانا در واکنش به شایعات پیرامون نجیب مایل هروی

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نیکنام حسینی‌پور در صفحه شخصی اینستاگرام خود درباره ماجرای پیگیری چندساله سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مورد نجیب مایل هروی نوشت:

«دیروز تاحالا خبرهایی از پسر استاد مایل هروی منتشر می‌شود که به علت مشکل پدرش خودسوزی کرده. من پیگیری کردم البته دوهفته است که این اتفاق افتاده اما دلیلش مبهم است و چون که در سایت‌ها آمده بود که باید کاری کرد و دیدم در حق آقای دکتر صالحی جفا می‌شود و من از طرف ایشان کارهای استاد را پیگیری می‌کردم گزارش ارایه می‌کنم، از سال ۹۶ که استاد مریض احوال بودند و در منزل‌شان در یوسف‌آباد بودند بنده به نمایندگی دکتر صالحی کمک‌هایی به وی انجام دادیم و موقعی که در بیمارستان پیامبران بستری شدند هزینه آن توسط صندوق هنر تامین شد و با پیگیری آقای دکتر صالحی وزیر ارشاد و آقای آخوندی وزیر مسکن در هیات دولت مصوب شد که منزلی مسکونی در مشهد به ایشان داده شود که انجام شد و منزل تحویل ایشان شد، همچنین بحث اقامت وی از طریق وزارت کشور و وزارت خارجه پیگیری شد که حل شده، البته ایشان نمی‌خواهند تابعیت افغانستانی خودش را از دست بدهد ولی می‌گفت اقامت ده ساله به من بدهید که این موضوع هم حل شده. همچنین مشکلی درخصوص کتاب‌هایش با یکی از ناشران داشت که آن را هم حل کردیم و مرتب هم پیگیر احوالش بودند آقای صالحی، حالا اینکه پسرش با چه نیتی و به چه دلیلی خودش را آتش زده نمی‌دانم اما باید مواظب بدخواهان ایران فرهنگی باشیم که از این آب گل آلود ماهی نگیرند. ضمنا همه اسناد موجود است و اگر لازم شد منتشر می‌شود.

همچنین فروزنده اربابی عضو بنیاد بین‌المللی مولانا در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نسبت به خبرهای مربوط به نجیب مایل هروی واکنش نشان داد و نوشت:

ای کاش مجبور نمی‌شدم که این پست را به اشتراک بزارم ولی می‌بینم سال‌ها مهمان‌نوازی ما زیر سوال رفته، من خود خدماتی که به عنوان یک ایرانی برای استاد و فرزند بیمارشان انجام داده‌ام به اطلاع همگان می‌رسانم، آن هم چند مورد از موارد بیشمار درمان چشم استاد توسط پرفسور هرمز شمس، تقبل جراحی فرزند بیمار جناب استاد توسط جناب دکتر مرتضوی در بیمارستان خصوصی و اطاق خصوصی، تقبل هزینه مدرسه مخصوص فرزند بیمار استاد با سرویس رفت و برگشت به مدت دو سال، فرستادن پرستار و کارگر برای تهیه غذا و نظافت منزل جناب استاد و کلی خدمت‌های دیگر که نیاز به گفتن نداره و الان هم اگر این اتفاق نمی‌افتاد بدین صورت علنی نمی‌کردم و در تمام این مدت خبری از این شهاب نبود، ما بودیم و ما، حضرت استاد بهاالدین خرمشاهی و خانواده محترم استاد کم محبت نکرده‌اند به جناب مایل و همینطور استاد دکتر توفیق سبحانی، در حیرتم اگر مشکلی در تمدید اقامت جناب استاد پیش آمده چرا خود جناب استاد مطرح نکرده‌اند، آیا راه معقول‌تری نبوده، استاد پنجاه سال در ایران هستند اگر کارشکنی بوده پس چطور پنجاه سال در ایران ساکن هستند، ازدواج کرده‌اند، خونه خریده‌اند، در کتابخانه مجلس و کتابخانه آستان قدس کار کرده‌اند، البته جناب مایل خود بارها به من و همسرم گفته‌اند حاضر به ترک تابعیت افغانستان نیستند، جا داره وزارت خارجه در مورد اقامت جناب مایل روشنگری کنند تا مهمان‌نوازی پنجاه ساله ما خدشه‌دار نشه، نمی‌دونم چرا دست ما ایرانی‌ها نمک نداره، انتظار داریم حضرت استادی اجازه ندهند بنام ایشان این قبیل کارها انجام بشه، ما به خاطر مقام علمی حضرت استادی حد ده تا کارگر در منزل ایشان کار انجام داده‌ایم، آن هم نه یک‌بار و دوبار و یک‌ماه، دوماه و سه‌ماه، چندین سال، اگر مقام علمی ایشان را ارج نمی‌نهادیم که این همه خدمت نمی‌کردیم، شایسته این مرد فرهیخته نیست این قبیل کارهای نابخردانه، امیدوارم شهاب هم به خودش آسیب جدی نزده باشد و دور این قبیل کارهای نگرده و صاحب کرم را پشیمان نکنه، این کشور نشان درجه یک علمی اهدا کرده به جناب مایل هروی، منزل در اختیار ایشان گذاشته، ناشرین تالیفات پربار ایشان را مانند مولف‌های ایرانی قرارداد بسته، عالم و آدم در این مملکت هوای استاد را داشته‌اند و ناسپاسی فرزند ایشان من را متعجب کرده.

اعطای تابعیت ایران به نجیب مایل هروی

امروز در پی انتشار اخباری در مورد رسیدگی به مشکلات اقامت و مسایل مربوط به استاد نجیب مایل هروی، مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام داشت که با پیگیری این وزارت و اقدامات موثر وزارت کشور، وزارت‌ امور خارجه، و نهادهای مرتبط موضوع پذیرش تابعیت نجیب مایل هروی تایید شده است و آخرین مراحل اداری و قانونی خود را پشت سر می گذارد.

در اطلاعیه وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی همچنین آمده است که یک بار دیگر مراحل اداری آن طی شده بود که با عدم موافقت خانواده متوقف شده است.

در این اطلاعیه آمده است: هم‌چنین به پاس سال ها خدمت فرهنگی استاد نجیب مایل هروی به فرهنگ و تمدن ایران زمین علاوه بر انتخاب ایشان به عنوان شخصیت برگزیده در انتشار و گسترش زبان و ادبیات فارسی در جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، نشان درجه یک هنری نیز به این نویسنده اعطا شده است که این موضوع بیانگر باورمندی عمیق نسبت به مشترکات تمدنی و فرهنگی بین دو ملت ریشه دار و هم‌زبان ایران و افغانستان بوده و مسئولان فرهنگی ایران، ارزش های تمدنی بین این دو کشور دوست و برادر را فراتر از مناسبات سیاسی و مرزهای جغرافیایی دانسته و ایران و افغانستان را یک ملت واحد می دانند. و نیز بخوبی به جایگاه استاد مایل هروی در گسترش ارتباطات فرهنگی و ادبی و زبانی دو ملت واقف هستند.

با پیشنهاد مشترک وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزیر مسکن و شهرسازی و با موافقت هیات دولت، به پاس خدمات ارزشمند استاد نجیب مایل هروی به فرهنگ و تمدن ایران یک واحد مسکونی در مشهد مقدس در اختیار ایشان قرار گرفته است و پس از طی مراحل قانونی و ابلاغ رسمی پذیرش تابعیت، سند این واحد مسکونی به نام ایشان به ثبت می رسد.

در انتهای این اطلاعیه با یادآوری این نکته که «سند واحد مسکونی هنوز به نام ایشان نیست اما این واحد در اختیار ایشان است»، آمده است: این موضوع بر اساس قوانین کشور است که ثبت سند متوقف بر تابعیت بوده ولی با پذیرش تابعیت از سوی ایشان و اقدامات اداری یادشده، این مشکل برطرف می شود.

نجیب مایل هروی، متولد خمام افغانستان است. او سال های کودکی‌اش را در هرات و سالهای مدرسه را در کابل گذراند و دیپلمش را هم در پایتخت افغانستان گرفت.

پس از فارغ‌التحصیلی، کار خود را در زمینه امور فرهنگی در انجمن تاریخ کابل آغاز کرد و نسخه‌شناسی را از پدرش رضا مایل هروی آموخت، سال ۱۳۵۰ پس انتشار مقاله‌ای درخشان در کابل، به دانشگاه فردوسی مشهد رفت و تحصیل در دانشگاه را در رشته زبان و ادبیات فارسی پی گرفت.

نجیب، در سال‌های پایانی دهه ۵۰ در کتابخانه آستان قدس رضوی، به فهرست‌برداری پرداخت و در آغاز دهه ۶۰ کارهای پژوهشی‌اش را آغاز کرد. در سال ۱۳۶۵ با گشایش بنیاد پژوهش‌های اسلامی، انجام پژوهش‌های تخصصی در رشته نسخه‌شناسی را بر عهده گرفت و سال‌ها به این کار مشغول بود.  

نجیب مایل هروی، در سال‌های بعد از حاکمیت طالبان در افغانستان و در زمان نگارش قانون اساسی جدید کشورش بسیار تلاش کرد تا زبان فارسی به عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت شناخته شود.