چطور در اینترنت مثل احمق‌ها رفتار نکنیم

حق نشر عکس Getty Images Image caption آیا شما جز آن دسته از افراد هستید که به امنیت سایبری اهمیت نمی‎دهید؟

وقتی پای امنیت کامپیوتری در میان باشد، بیشتر ما در اغلب موارد در معرض آسیب هستیم. چطور می‎توانیم با انجام ندادن کارهای احمقانه‎ از کمک به مجرمان سایبری جلوگیری کنیم؟

زمانی‌ که به بخش پشتیبانی اینترنت زنگ می‎زنید، خوب می‎دانید از نظر کارشناسی که آن سوی خط ایستاده، آدم ابلهی به نظر می‌رسید. آه‌ سنگین و لحن حرف زدنش که سعی می‎کند مهربان باشد، او را لو می‎دهد. واقعیت این است که آن‎ها روی آدم‌هایی مثل ما اسم گذاشته‎اند: "PEBKAC" که در انگلسی مخفف عبارت "وجود مشکل بین صندلی و کیبورد" (Problem Exists Between Keyboard and Chair" است. بله، در نظر آن‎ها من و شما چنین چیزی هستیم.

اما قبل از این که عصبانی بشوید، بد نیست این سوال‎ها را از خودتان بپرسید: آخرین باری که از اطلاعاتم کپی برداشته‌ام، چه زمانی بوده؟ برای چند حساب آنلاین از یک پسورد یکسان استفاده می‎کنم؟ تا حالا چند بار در ایمیل‎هایم روی لینکی کلیک کرده‎ام که نمی‎دانستم چه کسی فرستاده؟

• آیا شما از پسوردهایی استفاده می‌کنید که به آسانی هک می‌شوند؟
• چگونه هکرها از ترس ناشی از ویروس کرونا سوءاستفاده می‌کنند؟
• 'در راه مدرسه بودم که بازداشت شدم'

هر چند وقت یک بار به ما یادآوری می‎شود که موقع انتخاب رمز عبور تا چه حد بد عمل می‎کنیم؛ از کلمات عبور به شدت ضعیفی مثل "۱۲۳۴۵" یا خود کلمه "password" گرفته تا نمونه‎هایی مانند "۱۲۳۴۵۶۷۸" و "admin" که فقط کمی بهتر هستند.

در فهرست بدترین رمزها، همیشه این کلمات عبور به چشم می‏خورند: "Letmein"، "iloveyou"، "welcome" و "monkey".

حق نشر عکس Getty Images Image caption قبول کنید، بیشتر اوقات کلمات عبور خود را جایی نوشته‎اید که دیگران راحت می‎توانستند ببینند، این‎طور نیست؟

اگر از این کلمات عبور دارید بد نیست بدانید، حتی یک بچه دو ساله هم بعد از چند ساعت کوبیدن چکش اسباب بازی خود روی کیبورد، می‏تواند وارد حساب شما شود.

می‌دانید مشکل از کجا آب می‎خورد؟ ما تنبل هستیم.

عده زیادی از مردم رمز خود را فراموش می‎کنند و بعد از آن از رمز موقتی که بخش پشتیبانی اینترنتی برایشان می‎فرستد استفاده می‏کنند. مشکل اینجاست که گاهی اوقات ممکن است تا یک ماه هم از این رمزهای موقت استفاده شود."

بنابراین در یک سازمان بزرگ این امکان وجود دارد که صدها نفر از یک رمز یکسان استفاده ‎کنند. چنین کاری این افراد را در معرض خطر هک شدن قرار می‎دهد. به این ترتیب که هکرها بعد از دستیابی به داده‎های کامپیوتری سازمان، رایج‎ترین رمزها را روی میلیون‌ها حساب کاربری امتحان می‎کنند."

آن‌ها با ورود به سیستم، می‎توانند یک ویرانی کامل به بار بیاورند.

چگونه یک رمز قوی انتخاب کنیم

• رمز خود را تا آنجا که می‎توانید طولانی انتخاب کنید؛ بهتر است رمز شما دست کم بیش از ۸ کاراکتر داشته باشد.
• سعی کنید رمزتان ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک و اعداد وهمین‎طور علائم باشد.
• نباید در رمز خود از کلمات قابل حدس مثل اسم فرزندان، همسر، حیوان خانگی یا تیم مورد علاقه‎تان استفاده کنید.
• رمز خود را به کسی نگویید.
• برای وب‌سایت‎ها و سرویس‌های مختلف از رمزهای متفاوت استفاده کنید.
• سیستم تأیید هویت دو مرحله‎ای را فعال کنید.
• استفاده از اپلیکیشن‎های مدیریت رمز مفید هستند.

تقریبا هر هفته اخباری در مورد یک سرقت بزرگ اطلاعات منتشر می‎شود و حتی شرکت‎های بزرگ هم از دست مجرمان سایبری در امان نبوده‎اند.

تأیید هویت دو مرحله‎ای - یعنی اضافه کردن یک لایه امنیتی روی اطلاعات ورود به حساب‎های مختلف آنلاین- به ویژه با استفاده از خصوصیات بیومتریک فرد از جمله صدا، اثر انگشت و چهره، هر روز رواج بیشتری پیدا می‎کند.

این روش‎ها برای حفظ امنیت سامانه اینترنتی شرکت‎ها و سازمان‎ها قابل استفاده نیستند چون کامپیوترهای رومیزی معمولا نه از خودشان دوربین دارند و نه ابزاری برای خواندن اثر انگشت.

• 'کاندوم دیجیتالی'؛ جلوگیری از سرقت اطلاعات موبایل
• آیا عبور دومرحله‌ای شما را از هکرها محافظت می‌کند؟
• رد 'کِرم عشق' در مغازه تعمیر موبایل پیدا شد

غیر از انتخاب رمز ما در یک مورد دیگر هم بد رفتار می‎کنیم؛ وقتی روی لینکی که نمی‌شناسیم کلیک یا از جایی که نباید، اطلاعات دانلود می‎کنیم.

بسیاری از این لینک‎ها ممکن است حاوی بدافزار باشند، برنامه‎هایی که طراحی می‎شوند تا از طریق نفوذ در سیستم امنیتی، اطلاعات بدزدند یا کنترل دستگاه‎ها را از راه دور در اختیار بگیرند.

حق نشر عکس Getty Images Image caption دلیل موفقیت بسیاری از حملات سایبری این است که ما روی لینکی کلیک می‎کنیم که نباید

با رواج هر چه بیشتر استفاده از تلفن همراه، لپ‎تاپ و تبلت هم برای کار و هم برای امور شخصی، کار مسئولان بخش فناوری اطلاعات سخت‎تر هم شده است.

به همین دلیل است که بسیار از شرکت‎های بزرگ روی این تمرکز کرده‎اند که کامپیوترهایشان از هر خطرات احتمالی، سوءاستفاده یا کار احمقانه حفظ کنند.

حق نشر عکس Getty Images Image caption آیا فناوری تشخیص چهره و سایر تکنولوژی‎های بیومتریک، امنیت را در محیط‎های کاری افزایش می‎دهد؟

متخصصان امنینت سایبری معتقدتد نیاز به سیستم‎های اتوماتیک هر روز بیشتر و بیشتر احساس می‎شود، آن هم در شرایطی که خیلی‎ها اطلاعات کافی در زمینه کامپیوتر و اینترنت ندارند.

با همه این‎ها به نفع همه خواهد بود اگر من و شما هم مثل آدم‎هایی که هیچ چیز در مورد کامپیوتر و اینترنت نمی‎دانند عمل نکنیم و کلید قلمروی‎مان را به راحتی در اختیار مجرمان سایبری نگذاریم.

• خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید