تبلیغ: ابلاغ پیام یا اصرار یا رساندن به بلوغ؟

گفتم صرف‌نظر از اختلاف دیدگاه ممکن است بفرمایید امام ره مساجد را با معدود پیرمرد و پیرزن نمازگزار به ۵۰۰ نمازگزار عمدتا جوان رساند و به شما تحویل داد چرا در اثر عملکرد شما وضع به منوال قبل از انقلاب برگشته؟
گفت جوابی دارم که خواهی گفت توجیه است! این هم تقصیر کلاهی‌هاست نه ما!
گفتم همان که گفتید توجیه است.

بچه‌ها و دانشجویان در محل تحصیل علم می‌آموزند و معلمین فرصت کمی برای تبلیغ دین یا اخلاق دارند ولی همکلاسی‌ها در زنگ تفریح برای رد و بدل کردن فیلم‌ها و بلوتوث‌ها و ... فرصت کافی دارند. شبکه‌های ماهواره‌ای در شبانه‌روز در حال تاثیر بر خانواده‌ها هستند و من و شما با تدابیر فیزیکی نمی‌توانیم آنها را کنترل کنیم. در حال حاضر شبکه‌های اجتماعی تاثیر کمتری از همبازی‌ها و همکلاس‌ها و همسایگان و فامیل بر مسائل فرهنگی دارند.

اهداف و اجزا و روش‌های تبلیغ در این مملکت شناخته نشده در عین همه مردم و مسئولان خود را صاحب نظردر امور فرهنگی می‌دانند. تا زمانی که فرهنگ را تهاجمی بدانیم و به جای رساندن مردم به بلوغ فکری، آنها را بمباران حرفی و موعظه اصرار بر رعایت برداشت‌های خود از فرهنگ کنیم وضع به همین منوال است. و البته این که خود مبلغین هم در موارد متعددی عامل به سفارشات خود نیستند مزید علت است.

بیایید گریزی بزنیم به معصومین. کدام خطبه حضرت علی ع در نماز جمعه بیش از ۱۰ دقیقه بوده است؟ از کل زندگی پیامبر(ص) و معصومین چند کتاب سخنرانی بیرون آمده؟ کدام از آنها حرف‌های تکراری زده‌اند؟...
تا با زبان مردم و متناسب با نیازهای روز جامعه حرف نزنیم وضع به همین منوال است. البته در مورد صداوسیما باید در مجال مستقلی سخن گفت. باید طرحی نو درانداخت. آیا می‌توانید؟ بسم الله.