گزارشگر ویژه سازمان ملل: افزایش شکنجه و نقض حقوق بشر نگران‌کننده است

۲۶ ژوئن روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۷ این روز را برای حمایت از قربانیان شکنجه و گرامی‌داشت کنوانسیون سازمان ملل علیه شکنجه تعیین کرد.

این کنوانسیون طبق قوانین بین‌المللی الزامآور است و نظارت بر اجرای آن به کمیته مبارزه با شکنجه سازمان ملل واگذار شده است.

کنوانسیون ضد شکنجه مکمل اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر کنوانسیون‌های سازمان ملل است، به این شکل که تعریف دقیقی از شکنجه ارائه کرده و اقدامات پیش‌گیرانه معین و راه‌های تعقیب و مجازات عاملان و آمران شکنجه را مشخص کرده است.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

نیلز ملزر، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در أمور شکنجه از افزایش شکنجه و نقض حقوق بشر در بسیاری از کشورهای جهان و برخورد نامناسب کشوری مثل ایالات متحده با این پدیده ضدانسانی ابراز نگرانی کرده است.

او در گفت‌وگو با ماتیاس فون هاین، همکار دویچه وله، می‌گوید: «آنچه من را بیش از هر چیز نگران می‌کند، شیوه فرسایشی برخورد با حقوق بشر در جهان است.»

او در این راستا به سیاست دولت چین در قبال هنگکنگ و اقلیت اویغور، برخورد دولت روسیه با منتقدان، خشونت پلیس در ایالات متحده، حمله دولت ترامپ به دادگاه جنایی بین‌المللی، زندان‌های سوریه، نقض حقوق بشر در برزیل و بحران مهاجرت جهانی اشاره کرده است.

ملزر تاکید کرد: «پایبندی به حقوق بشر در همه جا كاهش می‌یابد و می‌توان در این زمینه فهرست بلندبالایی تهیه كرد».

به اعتقاد کارشناس حقوق بشر، این روند "پایه‌های نظم جهانی امروز را به‌ لرزه درآورده است".

زندا‌ن‌های مخوف سوریه

اوایل شهریور سال جاری محاکمه دو تن از عوامل رژیم بشار اسد در شهر کوبلنتس آلمان آغاز شد. این دو مرد که در سال ۲۰۱۴ به عنوان پناهنده به آلمان گریخته‌اند، متهم به سرکوب منتقدان و مخالفان و شکنجه و قتل مستقیم یا غیرمستقیم زندانیان در کشورشان هستند.

ملزر در پاسخ به پرسشی در این زمینه می‌گوید، دادگاه بی‌همتای کوبلتنس از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا می‌تواند اطلاعات مهمی در باره "سیستم حکومتی مخوف" سوریه در اختیار عموم بگذارد.

او که به عنوان همکار صلیب سرخ چند سال به منطقه رفت و آمد داشته و از زندان‌های سوریه هم بازدید کرده می‌گوید، زندان‌های این کشور او را "شوکه" کرده‌اند و امروز وضع آنها به مراتب بدتر از گذشته است.

سیاست‌های دولت ترامپ

فون هاین نظر ملزر را درباره واکنش واشنگتن به فعالیت دیوان بین‌المللی جنایی لاهه جویا شده است.

این دادگاه بین‌المللی اسفند ماه گذشته مجوز آغاز تحقیقات در مورد اتهامات جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت در افغانستان را صادر کرد. 

رئیس جمهوری ایالات متحده مقامات این نهاد قضایی بین‌المللی را تهدید كرده است که اگر بدون رضایت واشنگتن در باره عملکرد سربازان آمریكایی در افغانستان تحقیق كنند، تحت مجازات‌های اقتصادی قرار خواهند گرفت.

ملزر واکنش ترامپ را "فاجعه‌بار" خواند و یادآور شد که آمریکا به عنوان ابرقدرت اقتصادی و سیاسی و نظامی می‌تواند الگوی ناخوشایندی برای دیگر کشورهای خلافکار شود.

او تاکید کرد که در افغانستان جنایات جنگی رخ داده است، حتی سنای آمریکا آن را تایید کرده و در این باره "شواهدی وجود دارد که قابل تردید نیستند". بنابراین واشنگتن باید در این زمینه مسئولیت‌پذیر باشد.

به گفته این کارشناس حقوق بشر، خودداری اسرائیل و بریتانیا از پذیرش مسئولیت در قبال اعمال سربازانشان نسخه‌برداری از رفتار دولت ترامپ است.

تظاهرات طرفداران آسانژ در لندن

برخورد با جولیان آسانژ

گزارشگر ویژه سازمان ملل در أمور شکنجه در گفت‌وگو با دویچه وله به پیگرد قانونی جولیان آسانژ، گریز بی‌پایان بنیان‌گذار ویکیلیکس و "شکنجه روحی" او هم پرداخت.

او اظهار داشت، نتیجه معاینه‌های دو پزشک متخصص شکنجه روی جولیان آسانژ نشان می‌دهد که برای او اضطراب و فشار روحی و انزوا و قضاوت‌های دائمی، گونه‌ای شکنجه روحی درازمدت به‌شمار می‌رود.

ملزر یادآور می‌شود که برای آسانژ حکم ۱۷۵ سال زندان صادر شده، برخی سیاستمداران آمریكا او را تروریست می‌دانند و "حتی خواهان قتل او شده‌اند".

یکی از مهم‌ترین اقدام‌های جولیان آسانژ انتشار ویدئویی است که نشان می‌دهد سربازان آمریکایی به طور عمد افراد زخمی را به گلوله می‌بندند. در این عملیات، دو همکار خبرگزاری رویترز هم کشته شدند.

نیلز ملزر می‌گوید، این عملیات مصداق جنایت جنگی است.

به اعتقاد این کارشناس شکنجه، پرونده آسانژ فقط به شخص او مربوط نمی‌شود، بلکه در وهله نخست به "جنایات تعقیب‌کنندگان او" ربط دارد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

او تاکید می‌کند که برخی کشورها به جای مجازات جنایتکاران جنگی به تعیقیب و آزار آسانژ می‌پردازند و از این طریق رسمی را رایج می‌کنند که در آن، دولت‌ها مجازند بدون ترس از مجازات، جنایات خود را مخفی نگه ‌دارند.

نیلز ملزر هشدار می‌دهد، اگر این رسم جا بیافتد، دیری نخواهد پائید تا در این کشورها استبداد جایگزین حکومت قانون شود.