مقاومت مسلحانه تنها گزینه در برابر دشمن صهیونیستی است

خبرگزاری مهر، سرویس بین الملل- فاطمه صالحی: در حالیکه حرف و حدیث‌ها در خصوص موعد اجرای طرح صهیونیستی الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری شدت گرفته، هنوز اختلافات میان گروه‌های سیاسی در رژیم صهیونیستی بر سر اجرای آن و زمان این پروژه باقی مانده است.

اردن در میان کشورهای عربی بیشترین درگیری را با نقشه‌های رژیم صهیونیستی در قبال فلسطین دارد چراکه پیامدهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی گسترده‌ای را متوجه این کشور می‌کند.

در همین راستا، خبرنگار مهر گفتگویی انجام داده است با «طارق خوری» نماینده پارلمان اردن که مشروح آن در ادامه می‌آید.

*کمی از جزئیات طرح الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی بگویید.

طرحی که رژیم صهیونیستی از آن سخن می‌گوید در برگیرنده الحاق بخش‌هایی از شرق قدس، منطقه الأغوار، مرکز کرانه باختری و منطقه میان الخلیل و بیت لحم خواهد بود. در حال حاضر این مناطق از سال‌ها قبل تاکنون، تحت کنترل رژیم صهیونیستی بوده و صهیونیست‌ها به صورت تدریجی بخش زیادی از کرانه باختری را به اشغال و کنترل خود درآورده اند. شهرک‌های صهیونیست نشین به صورت تدریجی و حساب‌شده در خاک فلسطین افزایش یافته است.

درست است که به دست گرفتن کنترل کرانه باختری توسط رژیم صهیونیستی در واقع از سال‌ها قبل تاکنون محقق شده اما امروزه صهیونیست‌ها از طرح الحاق کرانه باختری سخن می‌گویند که هدف اصلی آن نهادینه کردن این امر و به دست آوردن مشروعیت بین المللی در راستای کنترل مناطق مذکور است. همانطور که رژیم صهیونیستی به دنبال به دست آوردن مشروعیت بین المللی در خصوص حاکمیت دروغین خود بر بلندی‌های جولان سوریه بوده اما این بلندی‌ها از سال ۱۹۶۷ تاکنون تحت اشغال رژیم صهیونیستی قرار دارد.

*پیامدهای طرح الحاق کرانه باختری برای اردن چه خواهد بود و موضع این کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

موضع اردن کاملاً آشکار و مشخص است. این کشور به شدت الحاق بخش‌هایی از کرانه باختری به اراضی اشغالی را رد می‌کند. عبدالله دوم پادشاه اردن یک هفته قبل به رئیس سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) اعلام کرده بود که به شدت با این مسئله مخالف است. پادشاه اردن هشدار داده بود که اجرای این طرح می‌تواند به درگیری‌های گسترده بینجامد. اجرای طرح الحاق به مثابه اعلام جنگ علیه ملت فلسطین به شمار می‌آید و امیدواریم که طی روزهای آتی موضع عملی اردن برای مجبور کردن رژیم صهیونیستی به عقب‌نشینی از این طرح را ببینیم.

اردن گزینه‌های مختلفی برای برخورد با رژیم صهیونیستی دارد. بازنگری در توافقنامه وادی عربه و وارد نشدن به روند عادی سازی روابط در زمینه‌های امنیتی، سیاسی و دیپلماتیک در کنار لغو قرارداد واردات گاز به سرقت برده شده از فلسطین اشغالی از جمله این گزینه‌ها است. اردن طرف اصلی در مساله فلسطین به شمار می‌آید و ما قیمومیت تاریخی این کشور بر مقدسات قدس اشغالی از سال ۱۹۲۴ را فراموش نمی‌کنیم. ملت اردن در کنار پادشاه خود از موضع گیری های این کشور در قبال مسئله فلسطین خشنود هستند. البته ما شاهد فشارها و توطئه چینی‌هایی نیز در این خصوص علیه کشور اردن از زمان پرده برداری از به اصطلاح طرح معامله قرن طی سال گذشته تاکنون هستیم اما اردنی‌ها برای اجرای معامله قرن هرگز امتیاز نخواهند داد. کشور ما همچنین در قبال طرح قدیمی کنار گذاشتن حق بازگشت فلسطینی‌ها و تبدیل کردن اردن به عنوان سرزمین جایگزین آنها نگرانی‌هایی دارد.

*پیامدهای اجرای طرح الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی در قبال کشور فلسطین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

بر اساس طرح نتانیاهو تمام شهرک‌ها در کرانه باختری به اراضی اشغالی ملحق شده و این مسئله هرگونه امکان تشکیل کشور فلسطین را از بین می‌برد. بنابراین مفهوم راهکار دو کشور که از ده‌ها قبل برای آن تبلیغ شده نیز نابود می‌شود. این شهرک‌ها عملاً امتداد جغرافیایی مناطق فلسطین را از یکدیگر جدا می‌کند. صهیونیست‌ها کنترل مساحت گسترده‌ای از کرانه باختری را به دست می‌گیرند. رژیم صهیونیستی از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۶۷ بیش از ۴۴۰ منطقه شهرک‌نشین ایجاد کرده است اما باید بگوییم که مسئله قدس برای رژیم صهیونیستی در هیچ مذاکره و گفتگویی با طرف فلسطینی نخواهد گنجید به ویژه آنکه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، قدس را به عنوان مرکز رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخته است. در هر صورت طرح الحاق کرانه باختری در چارچوب معامله قرن ارائه شده و تلاش می‌کند فلسطین را تبدیل به سرزمینی بدون ساکنان اصلی آن در سایه کنار گذاشتن راهکار دو کشور کند اما من معتقدم که فلسطین یک سرزمین تاریخی از بحر تا نهر بوده و مرکز آن تمام قدس است چه شرق آن و چه غرب آن.

*نظر شما در خصوص موضع گیری تشکیلات خودگردان فلسطین در قبال این طرح چیست؟

تشکیلات خودگردان فلسطین گزینه‌های مختلفی برای رویارویی با طرح الحاق کرانه باختری دارد که مهمترین آن توقف همکاری‌های امنیتی با اسرائیل است. محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در ماه می گذشته اعلام کرد که این تشکیلات به دنبال لغو توافقنامه‌های امضا شده با رژیم صهیونیستی است. موضع گیری تشکیلات خودگردان گرچه مهم است اما باید با پیگیری‌های بین‌المللی تکمیل شود. رژیم صهیونیستی بسیاری از مفاد توافق نامه وین را نقض کرده و تشکیلات خودگردان می‌تواند با استناد به آن اقدام کند. متأسفانه ما در برابر دشمنی قرار داریم که نه به قوانین بین‌المللی احترام می‌گذارد و نه زبانی جز زبان زور میفهمد.

توافقنامه‌های به اصطلاح صلح باعث شده ما به شرایط امروز برسیم؛ توافقنامه‌هایی که چیزی جز عقب‌نشینی در زمینه‌های جغرافیای سیاسی، اقتصادی، نظامی و اجتماعی برای ما نداشته است. برخی از کشورهای عربی نیز حامی طرح رژیم صهیونیستی و توطئه چینی‌های این رژیم علیه امت ما هستند. هیچ گزینه‌ای در برابر فلسطینی‌ها جز مبارزه و مقاومت مسلحانه برای دفاع از سرزمین خود وجود ندارد. تجربه‌های تلخ گذشته درباره مذاکره با دشمن صهیونیستی نشان می‌دهد که این تنها گزینه است. ما شاهد پیروزی مقاومت لبنان در برابر رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۰ بودیم و این راه، بهترین گزینه به شمار می‌آید.