برجام و قرارداد همکاری ایران و چین

مشاور وزیر کشور با اشاره به مباحث مطرح‌شده درباره قرارداد همکاری ایران و چین، این موضوع را از جمله میوه‌های برجام توصیف کرد که می‌تواند تاثیرات بسیاری در حوزه اقتصادی و حتی اجتماعی و سیاست خارجی ایران به جای بگذارد.

به گزارش ایسنا، روح‌الله جمعه‌ای درباره این قرارداد همکاری نوشت:

«بحث درباره قرارداد همکاری ایران و چین از جمله موضوعات داغ و جدی محافل مختلف داخل و خارج از کشور است و با وجود اینکه هنوز جزئیات این قرارداد راهبردی نهایی و منتشر و مباحث آن از طریق قانونی در مجلس شورای اسلامی طرح نشده است و فعلا در مرحله سند همکاری و تفاهم‌نامه است، اما رویکردهای متفاوت مخالفان و موافقان اهمیت این پروژه بزرگ اقتصادی ایران را به تصویر می‌کشد.

فارغ از مخالفت وسیع و علنی برخی مخالفان که طیفی از معاندان تا مقامات پرمدعای سابق را تشکیل می‌دهند، اما عمده انتقادات اعم از مخالف و موافق، نشان می‌دهد که این قرارداد می‌تواند تاثیرات بسیاری در حوزه اقتصادی و حتی اجتماعی و سیاست خارجی ایران به جای گذارد که بیانگر درستی مسیر جمهوری اسلامی ایران در اتخاذ راهبرد اقتصادی رقابت‌ساز برای سرمایه‌گذاران خارجی به منظور پیشرفت و جبران عقب‌ماندگی‌های اقتصاد کشور است.

چنانچه به سوابق رابطه ایران و چین نگاهی داشته باشیم و این قرارداد را نقطه عطف این مناسبات قرار دهیم، به وضوح نقش برجسته برجام در این قرارداد، برجسته است. تا پیش از تصویب برجام در مجلس شورای اسلامی و تائید شورای نگهبان و اجرای آن توسط دولت، رویکرد چین با ایران دقیقا منطبق بر مفاد قطعنامه‌های ظالمانه سازمان ملل بود، به‌طوریکه حتی در توسعه میدان نفتی آزادگان به تعهدات خویش عمل نکرد اما بلافاصله و اندک زمانی پس از تصویب برجام، رئیس‌جمهور این کشور به ایران سفر و در دیدارهایی با مقامات عالیرتبه زمینه استفاده حداکثری از برجام را فراهم کرده که می‌توان قرارداد همکاری ایران و چین را از میوه‌های برجام برشمرد.

برجام به عنوان یک توافقنامه بین‌المللی درون خود ظرفیت‌هایی را ایجاد کرده است که استفاده به موقع و بجا از این ظرفیت‌ها بر عهده ذینفعان این توافقنامه است و عدم استفاده نیز از ارزش‌های چنین توافق بین‌المللی نمی‌کاهد. چنانچه با خروج آمریکا از برجام استفاده از این ظرفیت برای این کشور مسدود شده و در سوی دیگر دو کشور ایران و چین بدون توجه به بی‌تعهدی و بدعهدی کشورهای غربی در صدد استفاده حداکثری از ظرفیت‌های آن به منظور تقویت و گسترش مناسبات خود هستند. انعقاد این قرارداد با لحاظ منافع ملی و مصالح عمومی کشور و همچنین بر اساس سه اصل عزت، حکمت و مصلحت و رویکرد رقابت‌سازی برای سایر قدرت‌های سرمایه‌گذار در دیگر زمینه‌ها می‌تواند نقطه قوت و ارزشمند برجام را مشخص کرده و روبنای مستحکم توسعه‌محور بر زیربنای برجام باشد.»

انتهای پیام