کونته: نسل‌کُشی سربرنیتسا از تاریک‌ترین صفحات در تاریخ اروپاست

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آناتولی، «جوزپه کونته» نخست وزیر ایتالیا امروز شنبه در سالگرد بیست و پنجمین سالگرد نسل کشی اروپا در سربرنیتسا در پیامی توئیتری نوشت: نسل‌کشی ۲۵ سال پیش سربرنیتسا، هنوز یکی از تاریک‌ترین صفحات در تاریخ اروپا به شمار می‌رود.

نخست وزیر ایتالیا به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد نسل‌کشی سربرنیتسا در توئیتر خود ادامه داد: این فاجعه نتیجه نفرت و خشونت ناسیونالیسم بود و کماکان به‌عنوان یکی از تاریکترین صفحات اروپا باقی مانده است.

وزارت امور خارجه ایتالیا نیز در این خصوص در بیانیه‌ای اعلام کرد: امروز عزادار قربانیان نسل‌کشی سربرنیتسا هستیم. با آن‌ها و خانواده‌هایشان همدردی می کنیم. اطمینان از اجرای کامل عدالت پس از ۲۵ سال بسیار مهم است. بزرگداشت سربرنیتسا برای کسانی که به صلح و حقوق بشر اعتقاد دارند یک وظیفه اخلاقی است.

در این بیانیه تاکید شده است: گرامیداشت این رویداد عنصر کلیدی برای جلوگیری از تکرار فجایعی مشابه است. احترام و تحمل جمعی٬ اساس ایجاد آینده بهتر و پایه همکاری‌های منطقه‌ای است. مردم بوسنی و هرزگوین در تلاش خود برای برقراری صلح و سعادت، می‌توانند به حمایت و دوستی نزدیک ایتالیا تکیه کنند.

امروز بیست و پنجمین سالگرد نسل کشی مسلمانان بوسنی در سربرنیتسا است که از آن به عنوان بزرگترین نسل کشتی اروپا بعد از جنگ جهانی دوم یاد می‌شود.

در این مراسم بقایای اجساد ۸ مرد و پسر نوجوان نیز به خاک سپرده می‌شود.

در مراسم بزرگداشت قربانیان قتل عام سربرنیستا هرساله هزاران نفر گرد هم می آیند، اما امسال به دلیل همه گیری کرونا تنها به تعداد کمی از گروه بازماندگان اجازه داده شده است تا بر سر مزار عزیزانشان حاضر شوند.

یورو نیوز نیز با مخابره این خبر درباره تاریخچه این نسل کشی می‌نویسد: در یازدهم ژوئیه سال ۱۹۹۵ و در اوج جنگ بوسنی، ارتش جمهوری صرب بوسنی به فرماندهی «راتکو ملادیچ» پس از هفته‌ها محاصره شهر سربرنیتسا، وارد منطقه امن سازمان ملل متحد شد. این نیروها در برابر چشمان صلح بانان بین‌المللی- که اکثر آن‌ها هلندی بودند- بیش از هشت هزار مرد و پسر نوجوان مسلمان را با اتوبوس از محدوده تحت حفاظت سازمان ملل متحد خارج کرده و در طی ۱۰ روز همگی آنان را در اطراف شهر به قتل رساندند.

سربازان صرب بوسنی بعد از قتل عام، اجساد را در گورهای دسته جمعی در چندین منطقه ریختند و محل‌ها را با بولدوزر صاف کردند تا رد جنایت را از میان ببرند.

با این حال دانشمندان بین المللی و بوسنیایی در عملیاتی که در ابتدا غیرممکن فرض می‌شد، استخوان‌های قربانیان را یافته و توانستند با آزمایش دی‌ان‌ای آن‌ها را با اسامی مفقودان مطابقت دهند.

در این پروژه که زمانی «بزرگترین پازل پزشکی قانونی در جهان» خوانده می‌شد، اجساد بیش از شش هزار نفر شناسایی شد و با مشخصات در قبرستان یادبود پوتوگاری به خاک سپرده شد.

پس از مداخله ناتو و پایان جنگ بوسنی با قرارداد صلح دایتون، دیوان بین‌المللی ویژه رسیدگی به جرایم ارتکابی در یوگسلاوی سابق تشکیل شد و شماری از رهبران صرب از جمله «اسلوبودان میلوشویچ»، «رادوان کاراجیچ» و «راتکو ملادیچ» را به دلیل مشارکت در نسل‌کشی مسلمانان به حبس ابد محکوم کرد.

دادگاه عالی هلند نیز، با تأیید ماهوی رأی دادگاه بدوی و تجدید نظر، مسئولیت مستقیم این کشور در قبال جان باختن ۳۵۰ مرد و پسر بوسنیایی در جریان کشتار سربرنیتسا را پذیرفت. یا این حال همین مرجع قضائی، این مسئولیت را به ۱۰ درصد کاهش داد. در این حکم آمده است که اگر قربانیان در منطقه تحت حفاظت سازمان ملل می‌ماندند، تنها ۳۰ درصد شانس زنده ماندن داشتند و تنها ۱۰ درصد مسئولیت خروج قربانیان از منطقه و کشته شدن آن‌ها به عهده صلح بانان هلندی بوده است.