زنان و جوانان در معرض احساس تنهایی ناشی از کرونا

به گزارش نیوز، شاغل بودن و زندگی با شریک زندگی از عوامل حفاظتی چشمگیر در برابر اختلالات روانی و حس تنهایی است. این تحقیق در انگلستان بر روی ۱۵ هزار و ۵۳۰ نفر انجام شده که اولین تحقیق گسترده در سطح ملی در یک کشور پیشرفته است.

در این تحقیق ذکرشده، اگرچه در تحقیقات گذشته بر اختلالات مرتبط با کروناویروس مانند اضطراب، افسردگی و بی‌خوابی تمرکز شده بود، در این تحقیق مقداری در مورد تاثیرات گسترده‌تر این بیماری بر جمعیت بزرگتر تحقیق‌شده است.

این تحقیق بر اختلالات خاص ناچیز ناشی از همه‌گیری بر موارد مرتبط با روان‌پزشکی به شکل دقیق‌تر و با چشم‌انداز نیاز به مراقبت‌های روان‌پزشکی برای افرادی که از لحاظ بالینی تشخیص داده نشدند، تاکید کرده است.

محقق این تحقیق، لامبرت زیکسین لی از دانشگاه استنفورد، دکترای جامعه‌شناسی از دانشگاه کمبریج، اظهار کرد: اگرچه اختلالات ناچیز روانی ازلحاظ سیاست‌های بهداشتی کمتر نگران‌کننده هستند، اما نباید از این موارد چشم‌پوشی کرد چون جمعیت زیادی را تحت تاثیر خود قرار داده است.

در این تحقیق اختلالات روان بر اساس ۱۲ مورد در پرسشنامه تایید شده سلامت عموم بررسی شد. این عوامل شامل علائم اضطراب افسردگی تا اطمینان از خوشبختی بود، در این پرسشنامه تنهایی با سوال اقتباسی از یک مطالعه طولی انگلیس درباره پیری بررسی شد، این سوال در مورد احساس تنهایی طی چهار هفته گذشته بود.

وی گفت: تنهایی با نتایج طولانی‌مدت سلامت ازجمله مرگ‌ومیر مرتبط است، بنابراین سیاست‌های بهداشت عمومی باید از پیامدهای سلامتی (روانی) اقدامات کنترل بیماری آگاه باشند.

محققان دریافتند که ۲۹.۲درصد از پاسخ‌دهندگان (بیانگر جمعیت عمومی بریتانیا) امتیاز "۴" (آستانه ارجاع یا آستانه ارجاع بالینی) یا "۵" را برای اختلالات روان‌پزشکی عمومی ثبت کردند درحالی‌که ۳۵.۸۶ درصد شرکت‌کنندگان گزینه گاهی اوقات یا اغلب احساس تنهایی می‌کنم را انتخاب کردند. تحلیل‌های بیشتر از نتایج تحقیقات نشان داد، افرادی که به بیماری کرونا مبتلا شده بودند و یا در حال حاضر دارای علائم این بیماری بوده‌اند بیش از دیگران احساس تنهایی داشتند.

بیماران و یا افراد بهبودیافته به نظر می‌رسد ممکن است اختلالات روانی عمومی به دلیل اضطراب از عفونت و جدایی از خانواده و دوستان را تجربه و بیشتر احساس تنهایی کنند.

زنان و جوانان در سن ۱۸ تا ۳۰ سال شرکت‌کننده در مقایسه با افراد مسن‌تر بیشتر در معرض اختلالات روانی و تنهایی قرار دارند چون به دلیل بحران سلامت عموم زندگی اقتصادی و اجتماعی آنان مختل شده است.

نتایج این تحقیق نشان داد، داشتن شغل و زندگی با شریک زندگی، هر دو عوامل محافظتی قابل‌توجهی هستند که تحقیقات دیگری در مورد چگونگی حمایت اجتماعی از کار و خانواده و بررسی تاثیرات روانی بیماری همه‌گیر را پیشنهاد می‌کند.

این نظرسنجی در اواخر ماه آوریل، درزمانی که حدود ۲۳هزار مرگ‌ومیر ناشی از بیماری کروناویروس در انگلستان وجود داشت، انجام‌شده است. در این مطالعه تفاوت معنی‌داری در مناطق مختلف انگلیس در مورد اختلال روان‌پزشکی عمومی یا تنهایی مشاهده نشده است.

این تحقیق نتیجه می‌گیرد که تحقیقات آینده و سیاست‌های بهداشت عمومی باید بیش از اختلالات روان‌پزشکی خاص به سمت اختلالات روانی عمومی و تنهایی بخش بزرگی از جمعیت حرکت کند و باید به جمعیت‌های آسیب‌پذیر ازجمله زنان، جوانان، افراد بیکار، کسانی که با همسر خود زندگی نمی‌کنند و افراد مبتلا یا بهبودیافته کووید-۱۹ توجه کنند.

یک بیماری همه‌گیر مانند کووید-۱۹می‌تواند نابرابری‌های اجتماعی در سلامت روان را از راه‌های زیرکانه بیش‌ از اندازه افزایش دهد و خواستار تحقیق در مورد مداخلات موثر مانند ذهن آگاهی، کاهش استرس مبتنی بر مراقبه و ارائه به‌موقع خدمات روان‌پزشکی است.

نتایج این تحقیق در نشریه Psychiatry Research منتشرشده است.