شبگرد خزپوش آمریکای شمالی

اگر تمایل دارید به اطلاعات بیشتری درباره راکون موجود دوست‌داشتنی و بامزه دست پیدا کنید، مطلب زیر را تا انتها بخوانید. ‏

‎به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در بین پستانداران، راکون، ضریب هوشی بسیار بالایی دارد. این موجود باهوش‌تر از گربه و کمی هم خنگ‌تر ‏از میمون است! مثلاً آن‌ها از پنجه‌هایشان برای باز کردن در سطل زباله کمک می‌گیرند و می‌توانند تا سه سال، راه‌‏حل‌هایی را که برای کار‌های مختلف به کار گرفته‌اند به خاطر بسپارند. اگر تمایل دارید به اطلاعات بیشتری درباره ‏این موجود دوست‌داشتنی و بامزه دست پیدا کنید، مطلب پیش رو را تا انتها بخوانید. ‏

١- عمر راکون‌ها در طبیعت دو تا سه‌سال بیشتر نیست، درحالی‌که آن‌ها در اسارت تا ٢٠‌سال هم زندگی می‌کنند‎.

٢- راکون‌ها برای برقراری ارتباط، بیش از ٥٠ صدای مختلف را از خودشان درمی‌آورند. آن‌ها می‌توانند صدایی شبیه ‏صدای مار دربیاورند، خرخر کنند یا زوزه بکشند! راکون‌ها این صدا‌ها را در موقعیت‌های مختلف تولید می‌کنند، خصوصاً ‏زمانی‌که گرسنه هستند و دنبال غذا می‌گردند. ‏

٣- راکون‌ها عمدتاً حیواناتی شبگرد هستند، بدین معنی که به جای روز، شب‌ها بیدار می‌مانند. اما آن‌ها در بعضی مناطق ‏خاص، ممکن است برای پیدا کردن غذا در طول روز از خواب بیدار شوند‎

٤- راکون‌ها در جا‌های مختلفی زندگی می‌کنند، از مناطق گرمسیری گرفته تا شهر‌های شلوغ. راکون‌ها حیوانات بومی ‏آمریکای شمالی هستند. به‌عنوان مثال شهر تورنتو درکانادا مملو از راکون است. این جانوران اغلب در شهر‌های شلوغ و ‏بزرگ زندگی می‌کنند تا منابع غذایی‌شان راحت‌تر تأمین شود. ‏

٥- راکون‌ها، پنجه‌های بسیار حساسی دارند که در آب حساس‌تر هم می‌شوند. آن‌ها روی هر پنجه دست‌شان، پنج انگشت ‏دارند. راکون‌ها با ١٨٠ درجه باز کردن پای عقب‌شان می‌توانند از درخت پایین بیایند. ‏

٦- راکون‌ها هرچه را پیدا کنند، می‌خورند، از حشرات گرفته تا گیاهان! آن‌ها بخش اعظمی از چاشت روزانه‌شان را با ‏شکار خیلی از موجودات آبزی، مثل خرچنگ و قورباغه فراهم می‌کنند. ‏

٧- تصادفات جاده‌ای بزرگ‌ترین عامل مرگ راکون‌هاست. راکون‌ها در طبیعت، به غیراز یوزپلنگ‌های آمریکایی، گربه‌های ‏وحشی و گرگ‌های صحرایی آمریکایی، شکارچی خاص دیگری ندارند. اما بیماری، به‌خصوص در شهرها، یکی از ‏قاتلان بزرگ راکون‌هاست‎.

٨- راکون‌ها هفت گونه مختلف دارند که فقط یک گونه از آن‌ها در خطر انقراض است: راکون‌های کوتوله‎!

٩-‏‎ ‎بعضی به دسته راکون‌ها می‌گویند «مهد کودکی‌ها»، یا بعضی دیگر می‌گویند «دار و دسته چشم‌چران‌ها»! لانه این ‏حیوانات، اغلب محل زندگی چهار راکون است، اما دیده شده تا ٣٠ راکون هم در این لانه‌ها زندگی کنند‎!

بیشتر بخوانید

• خوراک پای قورباغه در غرب؛ انقراض آن‌ها در شرق

١٠-‏‎ ‎متوسط قد راکون‌ها ٤٠ تا ٧٠ سانتی‌متر و متوسط وزن‌شان ٣ تا ٩ کیلوگرم است‎.

١١-‏‎ ‎طول مدت بارداری راکون‌های ماده، حدوداً ٦٣ روز است. آن‌ها سالی یک‌بار در اوایل تابستان زایمان می‌کنند و هر ‏بار، حدوداً هفت بچه‌راکون به دنیا می‌آورند. راکون‌های ماده معمولاً در سوراخ درختان یا زیر شیروانی خانه‌ها، نوزادان‌شان ‏را به دنیا می‌آورند. راکون مادر بعد از زایمان، تا مدتی بچه‌هایش را همان‌جا نگه می‌دارد و بعد از حصول اطمینان از ‏اینکه آن‌ها از آب و گل در آمده‌اند، ریسک بیرون آمدن‌شان را به جان می‌خرد. راکون‌های ماده فرزندان خود را به تنهایی ‏بزرگ می‌کنند. ‏

١٢- راکون‌ها دُمی پرپشت و لکه سیاهی دور چشم‌شان دارند که گویا توانایی بصری‌شان را در تاریکی شب بیشتر می‌کند. ‏آن‌ها خز خاکستری یا قهوه‌ای فوق‌العاده ضخیمی دارند که ٩٠‌درصد آن، برای گرم نگه داشتن بدن‌شان در زیر آب به کار ‏می‌رود. ‏

١٣-‏‎ ‎راکون‌ها در فصل زمستان درون لانه‌هایشان می‌مانند. درواقع راکون‌ها، خواب زمستانی ندارند، اما تمام زمستان را در ‏نوعی خمودگی، سستی و رخوت به سر می‌برند. برای همین هم در موسم سرما از لانه بیرون نمی‌آیند. ‏

١٤-‏‎ ‎راکون‌ها حتی هنگام بالا رفتن از تنه درختان هم می‌توانند بدوند و اگر از ارتفاع ٤٠ متری سقوط کنند، آسیب نمی‌بینند! ‏هم‌چنین می‌توانند خیلی سریع شنا کنند. توانایی تند دویدن به راکون‌ها کمک می‌کند تا بعد از اینکه غذایشان را دزدیدند، ‏فرار کنند‎!

١٥- بیشتر رفتار‌های راکون‌ها غیرقابل پیش‌بینی است و غالباً خطرناک! بزرگ‌ترین خطری که از جانب راکون‌ها انسان را ‏تهدید می‌کند، این است که آن‌ها بعضاً ناقل ویروس‌هاری و چندین بیماری دیگرند. ‏

١٦- متأسفانه انسان‌ها، راکون‌ها را به دلیل خزشان شکار می‌کنند. در قرن‌های ١٩ و ٢٠، از خز راکون‌ها برای دوخت ‏لباس‌های گرم مثل کت، کلاه و... استفاده می‌شد و حالا هم می‌شود. ‏

منبع: روزنامه شهروند

انتهای پیام/