ناگفته هائی از سودجوئی‌های چین و رژیم غارتگر اسلامی در ایران! نوشتاری از بانو محترم مومنی روحی

همان‌گونه که در خبرها دیده و خوانده و شنیده‌اید؛ به متراژ ۵۶۰۰ کیلومتر از بخشی از کوه همواره سرفراز «دماوند» در ضلع جنوبی دریای مازندران، توسط سازمان میراث فرهنگی کشور، مورد ثبت غیرقانونی در سازمان اوقافی‌های این مرکز در کشور درآمده است؛ و با این روش سودجویانه ملاها و ایادی ایشان، «قانون خواری» هم به جنگل خواری و زمین‌خواری و سایر مفت خواری‌های دیگر سران خودکامه رژیم اشغالگر اسلامی، به جرگه تجاوز شده‌های دیگر در کشورمان پیوسته است!

پیش‌ازاین، زمین‌خواری، دریا خواری، جنگل خواری و از این قبیل تجاوزات جغرافیائی در پیکره‌ی میهن مقدسمان زیاد داشته‌ایم؛ اما اکنون، به مدد حمایت غیرقانونی قوه قضائیه رژیم آخوندی از این ستمگران متجاوز، «قانون خواری» هم به سلک بقیه مفت خواری‌های جمهوری ددمنش حاکمیت جنایتکار آخوندی پیوسته است؛ و دراین‌ارتباط، بلای غارتگرانه جدیدی بر جان مردم ستمدیده ایران نشسته و در افکار نگران ایرانیان میهن‌پرست رخنه نموده و دلواپسی ایشان از به یغما رفتن دیگر دارائی‌های ملی آنان را صد چندان نموده است!

زیرا از این طریق نیز، باری دیگر و صد در صد به‌طور ناحق، دل‌سوختگان سرزمین باستانی و اهورائی ایران‌زمین را که صاحبان اصلی کلیت این‌کهن دیار نامدار هستند؛ و دارندگان حق نظارت کامل و تصمیم‌گیری‌های لازم و همه‌جانبه درباره تمامی این خطه‌ی زرخیزشان می‌باشند. را از ایشان گرفته‌اند؛ و در نظر دارند که آن را به بیگانگان بسپارند!

و اکنون نیز بر آن هستند؛ که پنج هزار و ششصد کیلومتر از پیکره‌ی یکی از بزرگ‌ترین مفاخر میهن آن‌ها را، با یک عنوان دروغین و ساختگی و ستمگرانه، در اختیار چپاولگرانی از بیت رهبری بگذارند؛ که این‌ها نیز درنهایت خباثت ذاتی خودشان همه آن را، در «سبد اخلاص» خویش قرار بدهند؛ و به همدستان چینی‌شان تقدیم نمایند!

مدیرکل دفتر حقوقی سازمان امور جنگل‌ها، با انتقاد از زمین‌خواری اشخاصی با ظاهری کاملاً قانونی گفته است: «موضوعی که اخیراً دل همه طبیعت دوستان را به درد آورده و با صدور یک رأی از جانب سازمان میراث فرهنگی کشور، در نظر دارند که حدود ۵۶۰۰ کیلومتر از پیکره‌ی سربلندترین افتخارات ایران را، با به کار بردن عنوان تقلبی «موقوفه» به افرادی واگذار نمایند؛ که بدون تردید قصد خیانتکارانه‌ای در این باب را دنبال می‌کنند.»!

حتماً می‌دانید که طی چهار دهه اخیر، یکی از تجارت‌های بسیار مهم آخوندها با چینی‌ها، صدور انواع سنگ‌های گران‌بها و نقش دار کوهستان‌های ایران به چین است. تاکنون این نمونه از سنگ‌ها را، از اراضی اطراف استان هفتم (شیراز و توابع آن)  و نیز از کوهستان‌های مناطق غربی کشور به چینی‌ها می‌فروختند؛ و در ازای آن، اجناس بنجل و بی‌کیفیت ایشان را به داخل کشور وارد می‌نمودند؛ اما ظاهراً، از آنجائی که این تجارت برایشان بیش از سایر دادوستدهایشان سودآور است. در نظر دارند که درنهایت خیانت‌کاری به ایران و ایرانی، سودجوئی‌های خبیثانه شان را، به جسم و جان «دماوند» عزیزمان نیز تحمیل نمایند؛ و این بلندای استقامت و یکی از مفاخر جغرافیائی میهنمان، کوه سر به فلک کشیده و نام‌آور و زیبای دماوند ایران را، زیر اصابت پتک‌های مکانیکی و دستی خودشان به نابودی بکشانند. تا با تخریب آن، قطعات زیبای سنگ‌های نشسته بر اندام دماوند نامدار را، به شریک تجاری خودشان بفروشند. تا که در این رابطه، میزان همکاری‌های تجاری خود با «اژدهای زرد» را، به آنان اثبات نمایند. تا که در این رهگذر، به مخالفان سیاست‌های داخلی و خارجی خودشان و چینی‌ها پوزخندی موذیانه بزنند؛ و مخالفان خویش را، نسبت به سرکشی‌های بی‌قاعده و بدون هرگونه تعرفه‌های قانونی بین‌المللی، عصبی‌تر نمایند و جهت برانگیختن حس حسادتشان نسبت به چین و رژیم منفور خودشان، جدی‌تر و انتقام‌جویانه‌تر بسازند. چراکه به‌وضوح دریافته‌اند؛ که عمر منحوس رژیم ننگین و جانی پرورشان امتداد نخواهد یافت. مگر آن‌که یک آشفتگی دیگر در کشور به پا کنند؛ و بازهم جنگ دیگری را در ایران برافروزند. تا در سایه آن چند صباحی بیشتر در این حاکمیت مستبدانه دیکتاتوری باقی بمانند!

روح‌الله الموسوی الخمینی: «جنگ برای ما نعمت می‌آورد.»؛ بها دادن این اشغالگران به سخنان یاوه سرایانه بنیان گزار کودن جمهوری دژخیمان ددمنش در ایران، خودشان را نیز به تمسخر وا می‌دارد؛ اما اطمینان دارند که این رژیم سفاک نمی‌تواند بدون برخورداری از یک آشوب فرا مرزی باقی بماند. بر این اساس، پایه‌های دوستی‌شان با چینی‌ها و روس‌ها را عریض‌تر و استوارتر می‌سازند. تا نه‌فقط اعتراضات ملت ایران را، بلکه پیامدهای جهانی نسبت به این اشتباهات فاحش را بر جان بخرند؛ اما حاکمیت ننگینشان در ایران را ادامه بدهند!

دیوان عالی کشوری در جمهوری آکنده از ننگ آخوندی، با تائید سند موقوفه بودن پنج هزار و ششصد هکتار از رویشگاه‌های جنگلی مازندران، به‌ویژه بر سطح کوه سرافراز دماوند در ضلع جنوبی این استان زیبا و سرسبز را، رأی به در اختیار گذاشتن این اراضی به شخص دارنده‌ی موقوفه داده است. خبرگزاری‌های داخلی ایران گزارش داده‌اند؛ که طی چند بار رسیدگی قضائی، بر اساس شکایت اداره منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران، سرانجام در آخرین مرحله، دیوان عالی جمهوری اسلامی، در حکمی که موجب تصرف بهترین جنگل‌های نزدیک شهر ساری می‌شود. رأی به موقوفه بودن این جنگل‌ها، طبق سند ارائه‌شده یک شخص داده است!

این اقدام باعث شد که برخی از خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری، از آن با عنوان جنگل خواری و بهره‌گیری از تعارض‌های قانونی برای تصرف اراضی ملی یاد کنند!

محسن موسوی مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران، با بیان این‌که زمین موردنظر، مربوط به یکی از بهترین جنگل‌های آن استان در روستای «آقمشهد» است گفت: «متولی وقف، درخواست عرصه و قطع درختان را دارد؛ اما ازنظر ما وقف آن‌ها دارای شائبه است؛ و ما انتظار بررسی مجدد را داریم.»!

رضا افلاطونی مدیرکل دفتر حقوقی سازمان امور جنگل‌ها نیز، در گفتگو با یکی دیگر از خبرگزاری‌های داخل ایران، این اقدام را «زمین‌خواری با ظاهری کاملاً قانونی» دانست و گفت؛ چنین آرائی وقتی صادر می‌شوند؛ که یک شخص یا دستگاهی برای تصرف اراضی دولتی و ملی، پشتوانه‌ای قانونی دارد؛ و یا با سوءاستفاده از نقص و تعارض قوانین، اراضی ملی را تصرف می‌کند!

واگذاری هزاران هکتار از جنگل‌های شمال ایران به افراد در حالی است؛ که پوشش جنگلی ایران به دلیل آسیب‌های طبیعی و انسانی، ازجمله خشک‌سالی، قطع درختان، تغییر کاربری و آتش‌سوزی به‌شدت آسیب‌دیده و نیازمند حفاظت شدید است. نابودی پوشش گیاهی در مناطق طبیعی ایران، موجب بحران‌های زیست – محیطی مختلفی، ازجمله افزایش وقوع سیل و ریز گردها شده است. بحران‌های زیست – محیطی در ایران، مدت‌هاست که توجه جامعه جهانی را هم به خود جلب کرده است. مقامات ایالات‌متحده نیز بارها، نسبت به سوء مدیریت منابع طبیعی ایران، جنگل خواری‌های گسترده و سدسازی‌های غیرضروری و بی‌برنامه، با هدف پر کردن جیب‌های مقامات فاسد رژیم جمهوری اسلامی هشدار داده‌اند؛ و آن را از عوامل اصلی بروز بحران‌های زیست – محیطی گوناگون، ازجمله سیل‌های ویرانگر و خشک‌سالی‌های بی‌سابقه برشمرده‌اند!

در اواخر رویداد جنگ خانمان‌سوز دوم جهانی، بخش‌های شمالی و جنوبی میهنمان، در اشغال روس‌ها و انگلیسی‌ها درآمدند. در آن مقطع زمانی، موضوع جنگ موجب آشفتگی‌های گوناگون در سراسر جهان بود؛ اما اکنون، سایه سنگین و تیره ابری قطور و مهلک که جریانی خطرناک‌تر از یک جنگ جهانی است. سراسر ایران را پوشانیده و همه جای آن را تیره‌وتار نموده است. سایه کشنده‌ای که تیرگی آن، فقط با طلوع خورشید یک قیام عظیم ملی برطرف می‌گردد؛ و تاریکی زجرآور استیلای یک حاکمیت اهریمنی چهل و یک‌ساله را، از جای‌جای ایران‌زمین برمی‌چیند. تا دوباره آن را به میهن‌پرستان راستین واگذارد!

خیزش مردمی و آزادی‌خواهانه یک ملت رشید علیه اشغالگران کشورشان، جهت رهایی آن از یوغ استبداد بدترین حاکمان دنیا، یک اصل کاملاً میهن‌پرستانه است؛ که به‌هرتقدیر باید انجام بشود. چنانچه این جریان هر چه زودتر شکل بگیرد؛ ددمنشان به وجود آورنده این تاریکی ظلمانی و غیرقانونی و متجاوز نیز، بیش از این مهلت و وقت کافی نخواهند داشت. تا با تکیه‌بر غارت نمودن دارائی‌های ملی همین ملت به‌جان‌آمده و بخشیدن نه‌فقط کوه دماوند و جنگل‌های زیبای ایران به سوداگران چینی و روسی، بلکه تاراج سراسر ایران‌زمین و هدیه نمودن آن به این مفت خواران، بتوانند بر بقای ننگین خویش در کهن دیار باستانی ما بکوشند!

محترم مؤمنی