به یاد آلن پارکر؛ مرگ فیلمسازی که مصمم بود متفاوت باشد

برخی از فیلم‌های آلن پارکر بر زندگی و اندیشه یک نسل تأثیر گذاشتند. فیلم‌هایی که او در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ کارگردانی کرد، تا امروز تماشاگر را میخکوب می‌کنند. فیلم‌هایی مانند انجل هارت، فیلم موزیکال "اویتا" با نقش‌آفرینی مادونا، کمدی گانگستری باگزی مالون، فیلم "می‌سی‌سی‌پی می‌سوزد" علیه نژادپرستی در آمریکا و شاید از همه مهم‌تر فیلم "پینک فلوید – دیوار" از یادها نخواهند رفت.

آلن پارکر ۱۴ فوریه ۱۹۴۴ در لندن به دنیا آمد. اولین کارش پادویی در یک آژانس تبلیغاتی بود. در همان جا بود که فرصت یافت اولین متن‌های خود را بنویسد. با بالا رفتن از همین پله‌های اولیه بود که راه خود را به سینما و فیلمسازی باز کرد.

از سال ۱۹۶۸ با کارگردانی فیلم‌های کوتاه تبلیغاتی برای تلویزیون ذوق و مهارت خود را به اهل فن نشان داد. سپس در دهه ۱۹۷۰ به کارگردانی فیلم‌های کوتاه داستانی پرداخت.

در دهه‌های هفتاد و هشتاد با کارگردانی چند فیلم پراهمیت به عنوان یکی از برجسته‌ترین سینماگران بریتانیا تثبیت شد و توانست توجه و اعتماد هالیوود را نیز جلب کند.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

فیلم "دیوار" (۱۹۸۲) در همکاری با گروه راک "پینک فلوید"، از مهمترین کارهای‌ست که در معرفی یک گروه موسیقی مدرن تولید شده است.

فیلم "می‌سی‌سی‌پی می‌سوزد" (۱۹۸۸) از بهترین فیلم‌هایی‌ست که هالیوود در افشای نژادپرستی پنهان در ایالات متحده عرضه کرده است. در این فیلم ویلم دفو در نقش مأمور دلیر و باوجدانی ظاهر می‌شود که قصد دارد معمای قتل سه جوان سیاه‌پوست را فاش کند و در راه این هدف به دردسرهای باورنکردنی گرفتار می‌شود.

نمایی از فیلم اویتا (۱۹۹۶)

پارکر برای دستاورهای سینمایی خود جوایز بسیاری مانند اسکار، جایزه گلدن گلوب و جایزه آکادمی فیلم بریتانیا را برنده شده بود.

آلن پارکر در کنار فیلمسازی در چندین مسئولیت اداری برای پیشرفت فعالیت مستقل سینمایی در بریتانیا می‌کوشید. در همین راستا او سال ۲۰۰۲ از سوی ملکه الیزابت دوم به دریافت مقام شوالیه نایل شد.   

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

آلن پارکر در سال‌های اخیر کار زیادی عرضه نکرد. او در آخرین فیلمش به عنوان "زندگی دیوید گیل" (محصول ۲۰۰۳) با نقش‌آفرینی کوین اسپیسی و کیت وینسلت، به مضمون مجازات اعدام در آمریکا پرداخته است.

این فیلمساز برجسته روز جمعه (۳۱ ژوئیه) پس از دوره‌ای بیماری بلندمدت در لندن درگذشت.