«زیرا که می‌وزد» دیجیتالی شد/ موسیقی یک فریم از عباس کیارستمی

به گزارش خبرنگار مهر، نسخه دیجیتالی آلبوم «زیرا که می‌وزد» به آهنگسازی و نوازندگی پیتر سلیمانی پور نوازنده و آهنگساز فقید موسیقی کشورمان که نسخه فیزیکی آن تیرماه سال ۱۳۹۸ منتشر شده بود، در روزهای اخیر توسط انتشارات «هاشور» با مجوز شماره ۱۳۹۷-۲۱۲۰ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به علاقه مندان عرضه شد.

پیتر سلیمانی‌پور، آهنگساز و نوازنده سازهای بادی، روز یکشنبه ۱۸ شهریور سال ۹۸ ماه بعد از مدت مبارزه با بیماری در بیمارستان توس دار فانی را وداع گفت.

آلبوم «زیرا که می‌وزد» اثری به آهنگسازی زنده یاد پیتر سلیمانی‌پور است که به نوعی جزو آخرین آثار این هنرمند و نوازنده شناخته شده سازهای بادی محسوب می‌شود. این در حالی است که بخشی از موسیقی مربوط به فریم ۲۱ از فیلم «۲۴ فریم» عباس کیارستمی است.

«زیرا که می‌وزد -۱»، «پایانه (آغازگه)»، «درآمیخته»، «صدای آفتاب»، «بخیر»، «پیش از آنکه بگویم»، «آیا درختان می دانند»، «زیرا که باد می‌وزد -۲» قطعات مختلف این اثر را تشکیل می‌دهند. که مرحوم پیترسلیمانپور به عنوان نوازنده ساکسفون‌ها باریتون، تنور، آلتو، سوپرانو، کلارینت باس، صداهای ضبط شده و پردازشگر زنده صوتی در آن حضور دارد.

پیتر سلیمانی پور به سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد. در سال ۱۳۷۱ در کاری مشترک با محراب مقدسیان و علی فروردین موسیقی جز را تجربه و به دنبال آن به اجرای کنسرت‌های متعدد پرداخت. از میان فعالیت‌های او طی ۱۵ سال اخیر می‌توان به سخنرانی‌های او در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران، اجراهای زنده، آهنگسازی برای فیلم و ساخت بیش از ۱۵۰ قطعه موسیقی و ضبط شماری از آنها اشاره کرد. این هنرمند از سنین نوجوانی با فراگیری پیانو نزد خانم کارمن اوسوریو و متعاقب آن با نوازندگی گیتار به طور تجربی وارد دنیای موسیقی شد. همزمان با تحصیل در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به فراگیری فلوت نزد احسان سامعی روی آورد. او از ابتدای دهه ۷۰ ضمن آغاز فعالیت حرفه‌ای در رشته طراحی گرافیک، نوازندگی ساز سَکسفون را به‌صورت تجربی آغاز کرد. از سال ۷۳ با حضور در صحنه همراه گروه آتین قدم به عرصه موسیقی حرفه‌ای گذاشت. در همان سال به اتفاق علی فروردین، مهراب مقدسیان و عین‌الله کیوان‌شکوه «پرسیکو کوارتت‌» را شکل دادند تا با اجرای قطعاتی از تاریخ موسیقی جاز، این موسیقی را تجربه کنند.

در سال ۱۳۶۷ همراه علی فروردین، بابک ریاحی‌پور، همایون نصیری، کس را ابراهیمی و نیما حمزه «پرسیکو هگزتت» را شکل داد که صرفاً به اجرای ساخته‌های سلیمانی‌پور می‌پرداختند، در سال ۱۳۸۴« آنسامبل پیتر سلیمانی‌پور» را شکل داد که هنرمندانی چون ماهان میرعرب، پیتر آکوپ، حبیب مفتاح بوشهری، آرش پشند مقدم، دارا دارایی، آیدا نصرت، امین طاهری و میثم مروستی آذین‌بخش اجراهای مختلف این گروه از ساخته‌های سلیمانی‌پور بودند.

وی همچنین در ضبط‌های استودیویی با هنرمندان متعددی همچون کیوان‌جهانشاهی، بابک بیات، کریستف رضاعی، پیمان یزدانیان، بهزاد میرخانی همکاری داشته است. آز آثار منتشر شده وی، می‌توان آلبوم‌های «منظومه شخصی»، «قشم، هشت روایت»، همکاری با سهیل نفیسی در آلبوم «چنگ و سرود» و همکاری با بهزاد میرخانی در آلبوم «جوانه‌ها» را نام برد.