حصر؛ تابلوی تاریخ ده ساله

چکیده :حوادث ریز و درشتی که در این سالها بر ملت ما رفته و می رود، بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، معضلات فرهنگی و ناهنجاری های اخلاقی از همان ابتدا گوشزد شده و بیستر پیش بینی های مهندس میرحسین موسوی را امروز شاهد هستیم اما ظاهرا نمی خواهند واقعیت را بپذیرند و همچنان با کینه و حسد بر حصر اصرار دارند، شکی نیست که رفع حصر از ادامه آن مفیدتر و واقع بینانه تر است اما چرا و چه اراده ای به زیان رضایت می دهد و از رفع حصر جلوگیری می...

 

علیرضا کفایی

تاریخی که حکومتها می نویسند با تاریخی که از خود بجای می گذارند بسیار متفاوت است؛ در دربار شاهان و امرا و حاکمان، میرزا بنویس ها هر آنچه را که فرمان داده می شدند تحریر کرده و بعنوان تاریخ! که معمولا در آن کتابت ها، مستبدترین امیران و دستگاه حاکمیت موجه جلوه داده می شدند به نسلهای بعد معرفی می شدند؛ اما تاریخ واقعی و سرگذشتی که مردم و جامعه از سر گذرانده اند به طریق دیگر و با نقل و نوشته های تاریخ نگاران منصف و راستگو و سینه به سینه نقل شده تا به آیندگان واقعیتهای روزگار را نشان دهد.

بیش از ده سال از حصر می گذرد؛ آنچه حکومت از نخستین روزهای حصر تا به امروز انشاء کرده با روایت مردم و واقعیتی که وجود دارد متفاوت است ضمن اینکه اصل و اساس حصر غیرقانونی و غیر شرعی بوده و حکومتی که ادعای دینی و نیز آزادی دارد نمی تواند خود را در این ده سال موجه نشان دهد، جامعه و خصوصاً نخبگان و سیاسیون و اندیشه ورزان هم این اقدام را قابل قبول ندانسته اند و در هر موقعیتی مطالبه رفع حصر داشته اند.

حوادث ریز و درشتی که در این سالها بر ملت ما رفته و می رود، بحرانهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، معضلات فرهنگی و ناهنجاری های اخلاقی از همان ابتدا گوشزد شده و بیستر پیش بینی های مهندس میرحسین موسوی را امروز شاهد هستیم اما ظاهرا نمی خواهند واقعیت را بپذیرند و همچنان با کینه و حسد بر حصر اصرار دارند، شکی نیست که رفع حصر از ادامه آن مفیدتر و واقع بینانه تر است اما چرا و چه اراده ای به زیان رضایت می دهد و از رفع حصر جلوگیری می کند؟

شاید تصور شود حصر بر دیپلماسی داخلی و خارجی تاثیری ندارد؛ کاملاً خطاست زیرا با رفع حصر چهره ای دیگر از حاکمیت که متضمن آزادی و توجه به خواست ملی است نشان داده می شود و آرامش در فضای سیاسی جامعه حاکم می شود و به بخشهای اقتصادی و فرهنگی نیز تسری خواهد یافت و نیز در سیاست خارجی و تعامل و ارتباط با دیگر کشورها با معیار دموکراسی موثر خواهد بود، طرفه آنکه حداقل بهانه اتهام استبداد گری و زندان و حصر از آنان گرفته می شود.

حصرتابلوی تاریخ ده سال گذشته ایران است و به هر شکلی که تاریخ نگاشته شود این ده سال بر پیشانی آن برجسته خواهد بود، نقطه سیاهی در کارنامه جمهوری اسلامی که به هیچ عنوان و با هیچ ترفندی نمی توان از قضاوت نسلهای آینده در امان بود و با توجه به مشکلات عدیده و بحرانهای ده سال اخیر که پس از حصر پدید آمده و با توجه به راهکارهایی که از سوی حصریان ارائه شده و حاکمیت توجه نکرده و دخالت نیروهای نظامی و امنیتی در امور سیاسی و هم اقتصادی ؛ آیندگان قضاوتی متفاوت از حاکمان خواهند داشت و تاریخی که تحریر میشود بدست میرزا بنویس ها نخواهد بود.

میرحسین موسوی و مهدی کروبی و خانم رهنورد در تاریخ فردا نماینده و عصاره و چکیده دردهای ملتی خواهند بود که قربانی خشونت سیاسی و انواع بحرانها در زمینه های گوناگون شده اند، قضاوت فردا خواهد گفت به واسطه حصر پاکان و دوراندیشان از سوی انحصار طلبان و خشونت گرایان، ملتی در حصر شد؛ زیرا امروز میرحسین و کروبی و رهنورد صدای ملتی هستند که حصر خود را با بحرانها و مصائب دردناک و تلخ در ده سال حصر تجربه می کنند.