نشانه بازگشت فیلمفارسی و ترفندی برای فروش بیشتر

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، عنوان یک اثر هنری بخش مهمی از هویت آن را تشکیل می‌دهد. سینما نیز از این قاعده مستثنی نیست. از «بر باد رفته» تا «روانی» نام‌های به یادماندنی سینما هیچگاه از خاطر علاقه‌مندان به هنر سینما پاک نمی‌شوند.

در نقطه مقابل نام‌های عجیب و نامناسبی قرار دارند که حتی ممکن است بر تارک یک اثر معقول سینمایی جا گرفته باشند. همین موضوع مدتی پیش با اعتراض سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روبه‌رو شد. 

اینجا بیشتر بخوانید: فیلم‌های ایرانی با اسم‌های عجیب و غریب، پشت سدِ سازمان سینمایی

در این باره نظر شما کاربران گرامی را در یک نظرخواهی با عنوان «نظر شما درباره فیلم‌های ایرانی با اسم‌های عجیب و غریب چیست؟» جویا شدیم تا با بخشی از افکار عمومی درباره این دست نام‌گذاری‌ها آشنا شویم. 

نام‌هایی لایق فیلم‌های بی‌کیفیت

بخشی از کاربران خبرآنلاین از این فرصت استفاده کردند تا دوباره بحث بی‌کیفیت بودن بسیاری از آثار سینمایی تولید شده را یاددآوری کنند. کاربری با نام «عرشیا» در این باره نوشته است:‌ «وقتی مضمون و محتواشون اینقدر بد و چندش‌آور است باید هم اسامی شون عجیب و غریب باشه.»

کاربر دیگری در نظری تقریبا مشابه آورده است:‌ «هنر که ندارن. فیلمبرداری که بلد نیستن. میزانسن که نمیدونن چیه. دکوپاژ که هیچی . فقط بلدن از این دست اسما بذارن»

این نارضایتی از کیفیت پایین برخی آثار تولیدی در نظرات دیگری هم تکرار شده است، و برخی را به سمت گلایه از جولان بی‌کیفیت‌ها و جای خالی آثار فاخر کشانده است: «سوالی که باید مطرح بشه اینه که چرا دیگه فیلم های قوی و فاخر تولید نمیشه. در گذشته در کنار چند فیلم سطحی و دم دستی، حداقل یک فیلم قوی با کراگردانی قوی و بازیگران حرفه ای و فیلمنامه عالی تهیه میشد. الان دیگه نیست... هنرمندان واقعی کجا رفتن؟»

ترفندی برای فروش بیشتر

البته برخی این حرکت را ترفندی برای برای جلب توجه و به گونه‌ای بازاریابی و فروش بیشتر فیلم می‌دانند. کاربری در این باره نوشته است: «وقتی از نظر هنر و محتوی هیچ حرفی برای گفتن ندارند، مجبورند برای جلب توجه مخاطب لوس‌بازی در بیاورند. این در همه بخش‌های کارشون هست. از اسم فیلم گرفته، تا لباس پوشیدن، آرایش کردن، طرز حرف زدن و تکه کلام.»

یکی دیگر از مخاطبان خبرگزاری در نظری مشابه نوشته است: «احتمالا هرچی اسم عجیب و غریب‌تر باشه فروشش بیشتره. شایدم جلب توجه می‌کنه.»

این نگاه یکی از پرتکرارترین آرا میان افراد شرکت‌کننده در این نظرخواهی است که در جملاتی چون «حالا انگار مشکل ما اسامی فیلماست. آخه کیفیتم ندارن که» تکرار شده است. برای نمونه کاربری نوشته است: «

حق با خالق اثر هنری است

این‌ طور هم نیست که همه با این طرز نام‌گذاری مخالف باشند. بسیاری حق را به صاحب اثر هنری می‌دهند تا نامی را که دوست دارد برای فیلمش انتخاب کند. کاربری که نام «شهروند» را برای نظر دادن برگزیده است، در این باره می‌نویسد: «به نظر من حق فیلمسازه که اسم فیلم خودشو انتخاب کنه هر چیزی در سینما خوب نباشه خود مخاطب اونو پس میزنه.»

کاربر دیگری که باور دارد باید این حق را به هنرمندان داد و جلوی فعالیت آن‌ها را نگرفت، می‌نویسد:‌ «من که ایرادی تو این اسما نمی‌بینم. نباید به هر بهانه‌ای جلوی فعالیت این هنرمندان را گرفت. این‌ها هم مطابق ذائقه تماشاگر فیلم می‌سازند. مساله غیراخلاقی هم ندیدم در این نام‌ها.»

«شایان» هم در این راستا نوشته است: «به نظرم شخصی هست و هر اسمی که دوست دارند می‌توانند انتخاب کنند.»

بازگشت فیلمفارسی

جالب است که در این نظرخواهی برخی کاربران رواج اسم‌گذاری‌های عجیب را نتیجه بازگشت، فیلم‌فارسی به پرده سینما می‌دانند. کاربری در این باره نوشته است:‌ «بازگشت فیلمفارسی. اول در محتوا و ساختار برگشت، بعد موج نوستالژی اش راه افتاد الانم نامها برگشتن تا حلقه کامل بشه.»

در ویکی‌پدیای «فیلمفارسی»‌ توضیح داده شده است: «فیلمفارسی اصطلاحی است که اولین بار توسط هوشنگ کاووسی در مجله فردوسی برای سینمای عامه‌پسند ایران به کار برده شد و مثال معروف آن فیلم «شاباجی خانم» است.»

کاربر دیگری هم در تایید این موضوع خیلی کوتاه نوشته است: «آبگوشت بزباش فیلمفارسی!»

۲۴۱۲۴۱