فارن پالیسی: شش دلیل وخامت بیماری کرونا در ایران

 فارن پالیسی: شش دلیل وخامت بیماری کرونا در ایران
مجله فارن پالیسی شش عامل را در گسترش ویروس کرونا در ایران دخیل می‌داند که شامل عوامل داخلی و خارجی هستند.

این نشریه به بررسی دلایلی پرداخته که موجب شده ایران به یکی از شش کانون اصلی ویروس کرونا در خاورمیانه و جهان، و دروازه ورود ویروس به عراق، لبنان و افغانستان تبدیل شود.

این مطلب با اشاره به آغاز شیوع کرونا در ایران از ماه فوریه اشاره می‌کند که در آن زمان مقام‌های ایرانی به‌جای برداشتن گام‌های مؤثر، مردم را به شرکت در انتخابات دعوت کردند و ظرف دو هفته، کشته‌های ایران به بیشترین تعداد کشته‌ها خارج از چین رسید.

به نوشته فارن پالیسی، در ماه مه مقامات ایرانی گفتند که کنترل این ویروس را شروع کرده‌اند و در عین حال، تولید ناخالص داخلی ایران 15 درصد کاهش یافت. این وخامت وضعیت موجب شد تا حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، فعالیت‌های اقتصاد را بازگشایی کند، اما در نتیجه امر، کشور از ماه ژوئن گذشته در معرض موج دوم ویروس قرار گرفت.

در این مطلب، عوامل گسترش کرونا در ایران به شرح زیر عنوان شده است:

اولین عامل: مدیریت نادرست دولت در بحران

عدم پاسخ‌دهی به‌موقع و انکار مقامات بهداشت عمومی موجب عدم تصمیم‌گیری مناسب در ایران شد. علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، چند روز پس از تائید وجود ویروس در کشور، این موضوع را صرفاً «تبلیغات منفی رسانه‌های بیگانه» دانست و توجهی به خطرات واقعی که کشور را تهدید می‌کرد، نداشت.

در اوایل ماه مارس، روحانی به جای وزارت بهداشت، به کمیته ملی مدیریت بحران ویروس اختیار داد که نشانه «سیاسی شدن بحران» بود.

عامل دوم: مخفی کردن آمار واقعی

در ابتدای شیوع ویروس، کارکنان بخش سلامت از فشار دولت، که به سطح سرکوب رسیده بود، برای جلوگیری از افشای آمار واقعی شکایت داشتند.

این مجله به گزارش‌های متعدد درباره اعمال فشار به پزشکان و روزنامه‌نگاران اشاره می‌کند. همچنین این نقل‌قول را از کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران آورده است: «دستگاه قضایی و دولت روحانی به ما اطلاع داده‌اند که به شمار تلفات کرونا رسیدگی نکنیم.»

در واقع، این عدم شفافیت به شیوع گسترده‌تری منجر شد و مهار اپیدمی را تضعیف کرد.

عامل سوم: برگزاری انتخابات مجلس

دولت توجهی به درخواست‌های به تعویق انداختن انتخابات مجلس، چند روز پس از تائید اولین موارد در کشور نکرد.

عامل چهارم: رسانه‌ها در ایران فقط منعکس‌کننده روایت رسمی هستند

علی‌رغم نقش بسیار مهمی که مطبوعات مستقل می‌توانند در بحران‌ها برای آگاه‌سازی مردم ایفا کنند، در ایران مطبوعات مستقل وجود ندارد و افرادی که سعی در ایفای نقش خود داشتند، بازداشت و آزار و اذیت شدند.

رسانه‌های حامی حکومت، مانند تسنیم، که نزدیک به سپاه پاسداران است، کرونا را «سلاحی آمریکایی برای ممانعت از شرکت ایرانی‌ها در انتخابات» دانستند.

بسیاری به‌سرعت به شبکه‌های اجتماعی اعتماد کردند که پر از نسخه‌های نادرست برای مبارزه با این بیماری بود و اجرای برخی از این دستورالعمل‌ها به مرگ آن‌ها منجر شد.

عامل پنجم: تحریم‌ها

تحریم‌های ایالات متحده بحران اقتصادی ایران را تشدید کرده و ایران مجبور بود بین حفظ اقتصاد یا سلامت عمومی، یکی را انتخاب کند. بنابراین اقتصاد را انتخاب کرد.

به عنوان مثال، پروازها به چین، یعنی بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت ایران ادامه داشت و یک شریان اقتصادی برای این کشور بود و هنگامی‌که محدودیت‌های محلی کرونا برداشته شد، موج دوم فوران کرد.

عامل ششم: عدم دسترسی ایران به سیستم مالی جهانی

این مسئله منجر به کاهش توانایی ایران در خرید لوازم بهداشتی شد. گرچه واشنگتن نیازهای پزشکی و بشردوستانه را شامل تحریم‌ها قرار نداده، اما بانک‌ها به دلیل ترس بیش از حد، از تحریم‌ها فراتر می‌روند./ ایندیپندنت فارسی

 
فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران