داستان نظام پارلمانی

میگفت درب اول راباز کردم دیدم هیچ چیز نبود درب دوم راباز کردم دیدم هیچ کس نبود تا رسیدم به درب هفتم .وقتی باز کردم دیدم مرغ و خروس ها دارند عدس پلو می خورند .یک لقمه از غذایشان راخوردم هیچ نگفتند دومی راخوردم هیچ نگفتند سومی راهم چیزی نگفتند ولی لقمه چهارم با نوکشان زدند به دستم.

مملکت عده ای شهروند دارد که تصمیماتشان از قبل معلوم نیست.یک وقت درشهری در دعوای بزرگان که یکی داماد بود و دیگری برادرهمسر, مردم به نفر سومی رای دادند که چندان محلی و مطرح نبود. در شهر دیگری یکی سوار بر شتر یا اسب آمد وسط شهر و با دیپلم رای مردم راگرفت.
گاهی تصمیمات مردم متناقض یا غیر منتظره می شود ولی انتخاب شدن دوباره مهم نیست. اگرتصمیمی اندیشیده باشد و قابلیت اجرا داشته باشد هم تاریخ قضاوت خوبی خواهد کرد و هم امکان تصویب و به ثمر نشستن آن زیاد است.

نظام پارلمانی از یک دیدگاه حداقل ۳ مشخصه زیرراباید داشته باشد.
۱. کشوری  که اکثریت مردم آن اهل بررسی و نقد برنامه ها باشند و تمرین دموکراسی کرده باشند و به عبارتی به بلوغ درزمینه دموکراسی رسیدهدباشند و به برنامه احزاب رای بدهند نه به پوپولیست ها و نیز براساس قومیت و فامیل و ....رای ندهند.
۲. وجود احزاب واقعی با تجربه زیاد که احزاب دارای برنامه مشخص و حمایت همه جانبه اعضای حزب باشند و تعداد اعضای احزاب قابل توجه باشند.نه احزاب محفلی چند ده نفره یا چندصد نفره که دردوره ای بروز و در دوره های بعد افول می کنند و اعضایش هرروزی به دامن حزب دیگر یا جناح و جبهه دیگر می افتند.
۳. احزاب با محدودیت های شدید گزینشی مواجه نباشند و بتوانند اعضای مورد نظر خودرا برای مناصب مورد نظر مطرح نمایند.و گروههای فشار و شمشیرهای استیضاح و.... وجود نداشته باشد.

خوب نماینده عزیزی که دنبال نظام پارلمانی هستی،
اولا چنددرب راباز کردی چیزی نبود!
ثانیا به لقمه چهارم توجه داشته باش و پشت دستت را از گزند روزگار حفظ کن.
ثالثا مردم مملکتت رادرست بشناس چه بسا افرادی که نماینده اول تهران بودند و باآرای زیادی انتخاب شدند ولی ازنظرمردم نه تخبگان در گمنامی مردند و کسی از آنها یادی نمی کند.به انتخاب شدن خودت غره نشو.
رابعا یک بار قانون اساسی را از اول تا آخر موشکافانه بخوان.
شاید تصمیمت عوض شود و متوجه شوی که الان وقت این کارنیست. آن گاه به فکرمشکل معیشت مردم خواهی افتاد که سخت در مضیقه اند.