ای کاش همه ما را مصادره کنند

حالا که فردوسی را مصادره نکرده اند ما توانسته ایم قدر او را بدانیم؟ پاسخ روشن است و تلخ. همین هفته پیش در تلویزیون که دعوی ملی بودن دارد اتفاق وحشتناکی رخ داد. در یک برنامه کاملا فرهنگی یک آقایی که به شدت مدعی فضل و فرهنگ و دانش است با شاهنامه فردوسی چنان کرد که مغول با نیشابور نکرد. هیچ آدم محترمی از آن آقا انتظار دانش ادبی ندارد. و اصلا نه آن آقا که کم تر کسی را می توان یافت که به راحتی از پس شاهنامه خوانی برآید.

حتی ممکن است شاعران و نویسندگان نامدار ما از آزمون شاهنامه خوانی ناگهانی و بداهه سربلند بیرون نیایند. بر آنان نیز خرده نتوان گرفت اما فاجعه آن جاست که این برنامه فرهنگی یک برنامه زنده نیست. این برنامه کارگردان و تهیه کننده و مجری و ناظر پخش و کلی عوامل دیگر دارد. چطور هیچ کدام آن ها متوجه نشدند که کارشناس محترم برنامه آن ها دارد وزن و قافیه و معنا را در هم می ریزد و عرض خود می برد و زحمت ما می دارد؟

ممکن است بگویید فردوسی موضوعیتی برای دست اندرکاران فرهنگی ما ندارد و آن ها ترجیح می دهند به جای توجه به زبان فارسی و شاعر بزرگی مثل فردوسی به زعم خودشان به ترویج ارزش های انقلابی بپردازند. آن وقت من از شما می پرسم پس این تندیس های کج و معوجی که از سردار قاسم سلیمانی در این گوشه و آن گوشه کشور نصب کرده اند تکلیفش چه می شود؟ سوگند می خورم اگر دشمنان قاسم سلیمانی تصمیم می گرفتند به قصد تخریب او تندیسی از قد و قامتش بسازند نتیجه کار بدین اندازه وهن آمیز نمی شد. مشکل خیلی جدی تر از این حرف هاست. اهل فرهنگ و آدم های خوش ذوق را رسما از دایره تصمیم و اجرا کنار گذاشته اند و کار را به نااهلان سپرده اند. فرقی نمی کند موضوع در دستور کار مولانا و شمس و فردوسی باشد و یا سردار قاسم سلیمانی. این جاست که با خودم می گویم همان بهتر که شمس و مولانا دور از دسترس ما باشند. حداقل آن هارا تا این حد خوار و خفیف نمی کنیم که دیگر اسطوره های فرهنگی این سرزمین را کرده ایم.

بگذارید دیگران با همان نگاه توریستی شان شمس و مولانا را مصادره کنند و مخاطبان را از حقیقت معرفتی آن ها دور نگه دارند. لااقل در آن نگاه توریستی اندکی ذوق و آب و رنگ هست. می ترسم کار به دست ما بیفتد و چنان کاریکاتور مضحکی از آن بزرگان ترسیم کنیم که مایه شرم و سرافکندگی همه اهل فرهنگ باشد. مادامی که در بر همین پاشنه ای می چرخد که این روزها و سال ها چرخیده است آرزو می کنم بقیه بزرگان این سرزمین را هم مصادره کنند تا بیش از این در حق فرهنگ و هنر این سرزمین جفا نشود. بلند بگو: آمین!

* منتشر شده در روزنامه شهرآرا . ۸ مهر ۱۳۹۹