گلایه‌های فوتسالیست‌های نابینا/ زمین از بار وعده‌ها کمر خم کرده است

ورزشکاران نابینا و کم بینا در سراسر جهان، خصوصا در ایران، نشان داده‌اند که محدودیت، بهانه‌ی خوبی برای متوقف شدن و در زمان ماندن نیست، آنها پشتکار را پیشه کردند و عملا به آنانی که چشم دارند اثبات کردند که خواستن توانستن است؛ اما این ورزشکارانی که با همه کاستی‌ها، افتخار آفرینی کرده‌اند، حالا از آنچه عملی نشدن وعده‌ها و دستوراتست، گلایه‌های بسیاری دارند.

ورزشکاران نابینا و کم بینای فارس در میان استان‌های کشور، بیشتر نمود و بروز داشتند و بارها توانایی‌هایی را به نمایش گذاشتند که منجر به فتح سکوهای برتر در رشته‌های مختلف خصوصا فوتسال شد؛ به طوریکه اکثر اعضای تیم ملی این رشته ورزشی را ورزشکاران فارسی به خود اختصاص دادند و سه نفر از همین‌ها در پاراالمپیک ریو، در کسب مقام دومی ایران سهم بسزایی داشتند. ورزشکارانی که طی این سال‌ها کمتر دیده شدند و به هر دلیل، وعده‌هایی که برای حمایت مادی و معنوی، به آنان داده شده یا حتی دستوراتی که برایشان صادر شده بود، در بایگانی ماند.

احمدرضا شاه‌حسینی یکی از بازیکنان با تجربه تیم ملی نابینایان ایران به شمار می رود؛ او متولد ۱۵ اسفند ۱۳۶۸ و اهل شهرستان سپیدان در استان فارس است که از کودکی در شیراز زندگی می کند. در مسابقات ۲۰۱۵ قهرمانی آسیا که در ژاپن برگزار شد، شاه حسینی به عنوان بهترین گلزن و فنی ترین بازیکن مسابقات انتخاب شد. او همچنین در زمینه تحصیل هم بسیار موفق عمل کرده و اکنون مدرک فوق‌لیسانس مشاوره توانبخشی دارد.

علیرغم همه این داشته‌ها، شاه‌حسینی انتقاداتش به عملکرد مسئولان فراوان و گلایه‌هایش به آنچه بی‌توجهی به کلیت ورزش نابینایان تعبیر می‌کند، بسیار زیاد است.

آنچه در ادامه می‌خوانید گفت و گوی احمدرضا شاه‌حسنی، فوتسالیست نابینای تیم ملی ایران با ایسنا است.

بی تدبیری مسئولان کمیته پارالمپیک، سهمیه ما را سوزاند

بازیکن تیم ملی فوتسال ایران گفت: فعلاً فعالیت ورزشی ما به دلیل کنسل شدن بازی‌های پارالمپیک، به دلیل شیوع کرونا متوقف شده اما اگر هم متوقف نشده بود، به دلیل کاری که کمیته پارالمپیک با تیم فوتسال نابینایان کرد، حضور در این رقابت‌ها را عملا از دست داده بودیم، کمیته بعد از اینکه سهمیه را کسب کردیم به ما اعلام کرد که تیم اعزام نمی‌شود، تصمیم عجیبی که ضربه بزرگی به ما زد. تیمی که مدال آور المپیک بود، بابتش هزینه شده بود، ماه‌ها برایش خیلی زحمت کشیده بودیم و سهمیه را هم در تایلند به دست آوردیم، اما متاسفانه با بی فکری و بی درایتی این تصمیم را گرفتند، سهمیه‌ای با زحمت کسب شده بود، دو دستی به تایلند تقدیم کردند. تیم تایلندی که در کشور خودش نتوانست سهمیه را به دست آورد.

او ادامه داد: بازیکنان تیم مقابل وزارت ورزش هم تجمع و اعتراض کرد؛ البته قبل از آن جلسه گرفتیم و با خواهش و تمنا خواستیم این مشکل رفع شود. سپس نامه‌ای را به دفتر رهبری فرستادیم و از ایشان خواستیم کمک کنند تا این تصمیم عملی نشود. بالاخره هم آقایان به هر دلیلی تصمیم گرفتند تیم ما را اعزام کنند، اما دیگر زمان اعلام آمادگی ما گذشته بود و تایلند جایگزین ایران شد؛ الان هم که مسابقات پارالمپیک به خاطر کرونا لغو شده و احتمالش هست که سال آینده برگزار شود، اما اگر برگزار هم ‌شود احتمال بسیار ضعیفی است که تیم ما بتواند در این مسابقات شرکت کند. باید بنشینیم و منتظر باشیم که یکی از کشورهای صعود کرده انصراف دهد تا شاید ما جای آن تیم برویم. چیزی که بسیار بعید به نظر می‌رسد.

بچه های نابینا را از ورزش دلسرد کردند

شاه‌حسینی ادامه داد: وقتی آدم‌های غیرمتخصص سکان هدایت کمیته پارالمپیک را در دست می گیرند و نه می‌دانند هدف از ورزش معلولین چیست و نه برای کاری که انجام دادیم ارزش قائلند، این اتفاق هم می افتد. کشورهای دیگر کلی سرمایه‌گذاری می‌کنند که فقط سهمیه بگیرند، بعد ما با این همه سختی، محدودیت ها و امکانات ضعیف، سهمیه می‌گیریم اما آن را دو دستی تقدیم می کنم به کشورهای دیگر! الان هم دیگر بچه ها چندان انگیزه‌ای به ادامه کار ندارند. کاری کردند که می‌تواند به نابودی این رشته در کشور بیانجامد. ما کلی تلاش می کردیم تا بچه‌های نابینا را به سمت ورزش بکشانیم، اما حالا دیگر جرات همین کار را هم نداریم چون اینچنین تصمیمات غیرمسئولانه ای کل ورزش را نابود خواهد کرد.

ایاب و ذهاب برای بچه های ما دشوار است

این بازیکن تیم ملی فوتسال ایران با بیان اینکه دغدغه‌های ورزشی بچه های نابینا بسیار زیاد است، گفت: یکی از دغدغه‌های ما بحث ایاب و ذهاب است. عمده ورزشکاران تیم‌های نابینایان، خصوصا فوتسال از خانواده های بی بضاعت هستند که توان مالی آنچنانی ندارند. سال‌هاست که موضوع با مسئولان مربوطه مطرح شده تا شاید وسیله ایاب و ذهاب پیش‌بینی شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده است.

زمین ایجاد شده برای فوتسال نابینایان بلااستفاده مانده

شاه‌حسینی اضافه کرد: یکی دیگر از دغدغه‌های ما این‌ست که متاسفانه اداره ورزش و جوانان استان فارس حمایت لازم را از ورزشکاران و تیم فوتسال نابینایان ندارد؛ قرار بود طبق دستور وزیر، در همه استان‌ها یک زمین ویژه نابینایان ایجاد شود؛ این دستور اکید آقای وزیر بود اما مدیرکل سابق ورزش و جوانان فارس فقط یک چمن مصنوعی در ورزشگاه میانرود درست کرد که الان این چمن مصنوعی پاتوق رفت و آمد سگ‌ها شده است. هرچه گفتیم زمین باید فنس‌کشی و دیوارهایی مناسب بچه‌های نابینا ایجاد شود، اما نشد، الآن و با تمام هزینه‌هایی که انجام شده، زمین بلااستفاده مانده و نه تنها تیم فوتسال بلکه هیچ تیم دیگری از آن نتوانست استفاده کند.

سازمان بهزیستی هوای ما را داشت

او خاطرنشان کرد: تنها اتفاق خوبی که در این چند سال بعد از پارالمپیک قبلی برای تیم فوتسال نابینایان واقع شد، لطفی بود که بهزیستی به ما کرد. علی رغم اینکه بهزیستی هیچ وظیفه ای در امر ورزش ندارد و متولی آن نیست، اما آمدند یک زمین را در مجموعه بهزیستی در اختیار ما گذاشتند و از آن استفاده کردیم. اما ما به زمین میانرود نیاز داشتیم که هم جنبه های درآمدزایی برای ما داشته باشد که بتوانیم از درآمدش هزینه های ایاب ذهاب، تغذیه و سایر امکانات را برای بچه ها فراهم کنیم و هم بتوانیم در آن تمرین کنیم. بچه‌های ما هم در شهر پراکنده هستند و گفتیم بچه هایی که در این قسمت شهر متمرکز هستند، می آیند اینجا تمرین می‌کنند اما متاسفانه نشد.

اکثر بچه های ما مشکل اشتغال دارند

شاه‌حسینی اضافه کرد: یکی دیگر از مشکلات اساسی بچه‌های ما بحث اشتغال آنهاست. اکثر بچه‌های ما با وجود داشتن تحصیلات بالا بیکار هستند. در کشورهای دیگر می‌بینیم که همه امکانات و شرایط را مهیا می‌کنند تا ورزشکار فقط دغدغه تمرین و ورزش داشته باشد اما اینجا فقط شاید اگر مسابقه ای در سطح المپیک باشد و مقام بالایی به دست بیاید، پاداش نسبتاً خوبی دست بچه‌ها را بگیرد. مابقی مسابقات و اردوها هیچ درآمدی برای بچه ها ندارد و فقط عشق و علاقه است که آنها را به سمت ورزش می کشاند. اما این عشق و علاقه که برای بچه ها آب و نان نمی شود. همه بچه ها زندگی دارند، می‌خواهند ازدواج کنند، بچه دارند ولی کسی به فکرشان نیست.

بر خلاف خیلی از مسئولان، وزیر کار به قولی که داده بود عمل کرد

این فوتسالیست با بیان اینکه دارای مدرک فوق لیسانس در رشته مشاوره توانبخشی است، گفت: حدود دو سال در اداره ورزش به عنوان نیروی شرکتی کار کردم اما تلاش‌ها برای قراردادی شدن بی‌نتیجه بود و در نهایت با بروز مشکل بین پیمانکار و اداره ورزش، ۱۰ ماه حقوق ما به تعویق افتاد؛ بعد از آن با رایزنی‌های فدراسیون به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی معرفی شدیم و حالا یکماه است که در کارخانه سیمان مشغول کار شده‌ام.

از اجرایی شدن دستور وزیر کار تا برزمین ماندن وعده وزیر ورزش

این ورزشکار نابینای کشور با اشاره به حضور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در محل تمرین تیم فوتسال نابینایان، گفت: ایشان به اتفاق مدیرعامل شستا در اردوی تیم ملی در تهران حضور پیدا کرد و آنجا برای اشتغال اعضای تیم قول همکاری داد و با دستور وزیر سه نفر از ما شاغل شدیم؛ ۲ نفر از بچه‌های شیراز و یک نفر از کرمان، اما ۶ هفت نفر دیگر با وجود دستور وزیر هنوز بیکار هستند.

شاه‌حسنی گفت: وزیر کار به فدراسیون لطف داشتند و در حالی که خیلی از مسئولان فقط شعار دادند، حرفی که زده بود را عملی کرد؛ اما دستور وزیر ورزش در خصوص ایجاد زمین اختصاصی در همه استان‌ها، در استان ما با وجود اینکه قطب اصلی فوتبال نابینایان است هنوز اجرایی نشده است.