روایت «لوپتو» از درمان با اسباب‌بازی/ هنوز امکانات در پایتخت است!

محمدحسین صادقی تهیه‌کننده انیمیشن سینمایی «لوپتو» که در بخش فیلم‌های بلند سینمای ایران در سی و سومین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این انیمیشن گفت: این فیلم برای مخاطب کودک و نوجوان است اما کودکان به‌طور خاص‌تر مخاطب ما هستند. به طور کلی فضای فیلم به گونه‌ای است که کودکان و خانواده‌ها می‌توانند با هم به تماشای فیلم بنشینند. «لوپتو» یک تم طنز و موزیکال دارد و ما سعی کرده‌ایم فضای مفرح و جذابی برای مخاطبان و فرزندان کشور ایجاد کنیم. این را هم باید عنوان کنم که «لوپتو» با تکنیک سه بعدی در استودیوی «فراسوی ابعاد» در کرمان تولید شده است.

صادقی با اشاره به داستان «لوپتو» بیان کرد: این فیلم درباره آسایشگاهی است که صاحبش یک دکتر روانشناس است، او بیماران روانی را با متد «اسباب‌بازی‌سازی‌درمانی» درمان می‌کند یعنی بیماران را به جای استفاده از قرص و دارو با ساختن اسباب‌بازی، درمان می‌کند. داستان فیلم با توجه به مسایلی که برای آن کارگاه اسباب‌بازی و آن آسایشگاه پیش می‌آید، رقم می‌خورد. با توجه به کاراکترهای بامزه‌ای که در فیلم داریم فکر می‌کنم «لوپتو» برای بچه‌ها جذاب باشد.

«لوپتو» یعنی اسباب‌بازی دست‌ساز

وی ادامه داد: داستان «لوپتو» یک موضوع کلی دارد البته ما چند موضوع اصلی در این انیمیشن داریم که یکی از آن‌ها ساخت اسباب‌بازی است و اصلاً اسم لوپتو از همین‌جا می‌آید. در گویش کرمانی لوپتو به اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌های دست‌ساز گفته می‌شود که قدیم‌ها، مادرها برای فرزندان خود درست می‌کردند. این کلمه درواقع فراموش شده بود اما ما سعی کردیم با این نامگذاری دوباره آن را احیا کنیم. در فیلم هم، لوپتو برند اسباب‌بازی‌هایی است که در این آسایشگاه ساخته می‌شود.

صادقی اظهار کرد: بچه‌ها در این فیلم با فضای شاد و مفرح مواجه می‌شوند. در واقع آنها یک سری آدم‌ها را می‌بینند که اسباب‌بازی می‌سازند. ما پیش از این برای بچه‌ها نمایش‌های محدود داشتیم تا بتوانیم بازخوردها را دریافت کنیم و دیدیم که آنها فیلم را دوست دارند. شخصیت اصلی «لوپتو» پسربچه‌ای به نام علی است که پسر صاحب آن آسایشگاه است او با کمک فرشته‌ای که می‌بیند می‌خواهد مشکلات پدرش را حل کند.

این تهیه‌کننده با بیان اینکه مرکز انیمیشن حوزه هنری در ساخت این انیمیشن مشارکت داشته است درباره موانع تولید انیمیشن در خارج از پایتخت گفت: تمام امکانات در تهران است و این واقعاً مشکل‌زاست. مشخصات و مختصات «لوپتو» باعث شد این فیلم به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره امسال باشد که این نشان می‌دهد فیلم قابل توجهی است. با این حال ساخت فیلم به ویژه انیمیشن در خارج از تهران بسیاربسیار کار سختی است.

برای کارهای فنی ناگزیر از سفر به تهران بودیم!

وی افزود: ما در شهرستان‌ها امکانات و زیرساخت‌های تولید انیمیشن را نداریم، مثل تجهیزات رندرینگ، نیروی انسانی متخصص و حرفه‌ای و…. از همه این‌ها سخت‌تر مسایل مالی است بالاخره محدودیت‌های مالی در شهرستان‌ها سایه سنگینی روی استودیوهای تولید انیمیشن انداخته است اما ما تمام تلاشمان را کردیم و در حدود ۲ سال و نیم فرایند تولید این فیلم سعی کردیم با تلاش، عشق و علاقه مشکلات را مرتفع کنیم. با این وجود ما برای خیلی از کارهای تخصصی مجبور بودیم به تهران بیایم و رفت و آمدهای بسیار سخت و طاقت‌فرسا در این فاصله هزار کیلومتری داشتیم.

صادقی ادامه داد: من در طول مدت دو سال و نیم ساخت این اثر به طور مداوم در مسیر بودم، یا به تهران می‌رفتم و یا در حال برگشت به کرمان بودم. این موضوعات شرایط تولید را سخت می‌کند متاسفانه مقداری هم کم توجهی می‌شود به استعدادهای خوبی که در کشور است. ما در این فیلم با دقت و وسواس زیاد سعی کردیم از معماری و فرهنگ بومی خودمان الهام بگیریم. در این فیلم معماری آسایشگاه که لوکیشن اصلی است، الهام گرفته از یکی از بناهای تاریخی در شهر کرمان است که متاسفانه ۲ ماه پیش تخریب شد.

وی با اشاره به اینکه عباس عسکری کارگردان این اثر قرار بود جمعه به تهران بیاید ولی نتوانست، بیان کرد: او با توجه به مسایل کرونا و قانون منع آمد و شد نتوانست بیاید. قرار بود چهار نفر از عوامل اصلی «لوپتو» به همراه کارگردان بیایند که این امر میسر نشد. من در تهران مانده بودم تا کارهای صدای فیلم را انجام بدهم.

صادقی در پایان بیان کرد: به نظرم بهتر است در این جشنواره از ظرفیت ویدیو کنفرانس و نشست‌های اینترنتی استفاده کنیم و حضور فیزیکی در این شرایط کرونایی چندان لازم نیستم.