۶۵۰ میلیون ریال برای کاوش در شهر زیرزمینی تهیق خمین اختصاص یافت

مصطفی مرزبان روز پنجشنبه در نشست بررسی کاوش در شهر زیر زمینی تهیق خمین افزود: این اثر تاریخی که به صورت دستکند برای اسکان و حفظ جان مردم در برابر خطرات احتمالی، جنگ و اختلافات قومی و قبیله‌ای در زمین‌های اطراف روستای تهیق و در مجاورت بقعه متبرکه امامزاده زینب خاتون ایجاد شده است، پس از ثبت در فهرست آثار ملی در دو فصل مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفته است.
وی یادآور شد: به منظور ساماندهی و بهره‌برداری از این شهر زیرزمینی تفاهم‌نامه‌ای بین اداره کل میراث فرهنگی استان مرکزی، فرمانداری شهرستان خمین و شورای شهر قورچی باشی منعقد شده و  پیش بینی می شود با نابودی ویروس کرونا در نوروز ۱۴۰۰ این طرح به بهره برداری برسد.

سرپرست اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی بیان کرد: شهر زیرزمینی تهیق خمین در قالب تفاهم‌نامه جهت مرمت بهسازی و بهره‌برداری به شورای بخش کمره واگذار شده است.

وی در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: طرح مطالعاتی محور گردشگری دلیجان- محلات- خمین شازند از سوی جهاد دانشگاهی استان در حال تهیه است و این طرح تا کنون ۶۰ درصد پیشرفت داشته است.

وی افزود: مناطق مستعد گردشگری شهرستانهای در مسیر محور گردشگری دلیجان تا شازند در این طرح معرفی و چالش‌ها و آسیبها با ارائه راهکار شناسایی می‌شوند.
 بیت تاریخی معمار کبیر انقلاب محور مهم گردشگری خمین است
فرماندار خمین نیز با اشاره به اینکه بیت تاریخی معمار کبیر انقلاب محور مهم گردشگری در این شهرستان است، گفت: طبیعت بکر، جاذبه های تاریخی و دینی از ظرفیت‌های مغفول مانده گردشگری در خمین است.
احمد طهرانی اضافه کرد: تکمیل محور گردشگری دلیجان تا شازند که بخشی از طرح توسعه خمین است نتایج بسیاری برای توسعه این شهرستان دارد.
وی با بیان اینکه اقدامات مهمی در زمینه توسعه گردشگری در شهرستانهای در مسیر این محور انجام شده است، ادامه داد: این اقدامات تاکنون پیوسته بایکدیگر نبوده است.  
فرماندار خمین با اشاره به همجوار بودن شهرزیرزمینی تهیق با امامزاده زینب خاتون اظهار داشت: طرح توسعه این امامزاده باید هماهنگ با طرحهای گردشگری در این شهر زیرزمینی تهیه و اجرا شود.
شهر یا پناهگاه زیرزمینی تهیق مربوط به دوره ایلخانی در شهرستان خمین، بخش کمره، دهستان خرمدشت، روستای تهیق واقع شده است.

در این شهر زیرزمینی بعد از عبور از اتاق‌ها، راهرویی دالان شکل و پیچ در پیچ با ارتفاعی بسیار کوتاه وجود دارد و در طول مسیر چاه‌هایی در اطراف آن پدیدار می‌شوند.

 این اثر در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۸۵ با شماره ۱۸۰۱۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.