معادلات قدرت در آسیا به هم ریخت/ زنگ خطر والیبال به صدا در آمد

به گزارش خبرنگار مهر، انتخابات کنفدراسیون والیبال آسیا قرار است امروز (دوشنبه) برگزار شود که والیبال ایران نیز برای عضویت در کمیته‌های مختلف، نمایندگانی را از مدت‌ها پیش معرفی کرده است. محمود افشاردوست؛ کمیته مربیان، مسعود یزدان پناه؛ کمیته مسابقات، فرهاد شاهمیری؛ کمیته داوران، غلامرضا نوروزی؛ کمیته پزشکی، مرتضی افجه‌ای؛کمیته VIS و آی تی، مهدی اسلامی؛ خزانه داری و مالی و کسری غفوری برای کمیته ساحلی معرفی شدند.

فریدون الهامی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره معرفی کسری غفوری به عنوان نماینده ایران برای کمیته ساحلی آسیا گفت: غفوری سال‌ها در والیبال ساحلی مسئولیت داشته و امروز نیز به عنوان یکی از مدیران صنایع کشور فعالیت می‌کند. قطعاً حضورش می‌تواند برای والیبال ساحلی ایران موفقیت آمیز باشد. پس از عزیزخانی، فرد دیگری را در این کمیته نداشتیم و جایگاه ایران خالی بود. نیاز بود که فردی را معرفی می‌کردیم. غفوری نیز از چهره‌های شناخته شده والیبال ساحلی است.

وی در پاسخ به این سوال که غفوری چند سالی است که در والیبال ساحلی حضور نداشته، این را چگونه ارزیابی می‌کنید، گفت: وی تا سال ۹۶ در والیبال ساحلی حضور داشت، سپس با توجه به مسئولیتش در صنایع، از تهران خارج شد. امسال نیز از تیم دسته یکی در والیبال حمایت می‌کند. زمانی که غفوری در والیبال ساحلی حضور داشت ارتباطات خوبی با فدراسیون جهانی و داورزنی برقرار کرد و این می‌تواند مثمر ثمر باشد. باید صبر کنیم تا نتیجه رأی گیری مشخص شود و ببینیم آیا غفوری می‌تواند از اقبال عمومی برخوردار شود و رأی بیاورد، سپس راجع به آن می‌توان مفصل تر صحبت کرد.

کارشناس والیبال ساحلی در پاسخ به این سوال که پس غفوری بهترین گزینه بود، گفت: گزینه‌های متفاوتی را می‌توانیم داشته باشیم. این سلیقه رئیس فدراسیون است که افراد را انتخاب می‌کند. قطعاً با هیئت رئیسه راجع به معرفی افراد مشورت صورت گرفته است. در چند کمیته، داورزنی به کنفدراسیون نیروها را معرفی کرده است. معلوم نیست که نتیجه چه می‌شود. اگر همه افراد رأی بیاورند برای کشور مفید است و باید کلیات را در نظر بگیریم. پس از عزیزخانی جایگاهمان از دست رفت و خللی در کمیته ساحلی به وجود آمد که باید آن را پُر کنیم.

وی تأکید کرد: شیوه معرفی افراد در گذشته این گونه بود که هر کسی رئیس کمیته ساحلی بود، معرفی می‌شد. یعنی محمود حداد و عزیزخانی هر کدام رئیس کمیته ساحلی بودند و سپس به کنفدراسیون معرفی شدند. شاید این تفاوت امروز برای کسری غفوری باشد. به هر حال این تصمیمی بود که فدراسیون گرفته است.

الهامی در پاسخ به این سوال که داورزنی سمت خود در آسیا را از دست داد و ایران کرسی در آسیا ندارد، این چه تبعاتی برای والیبال ما خواهد داشت، گفت: آسیا به پنج منطقه تقسیم شده است. کشور ما در آسیای مرکزی بخشی که کشورهایی حضور داشتند که والیبال مدرن نداشتند و نفوذ زیادی ندارند قرار دارد. برای اینکه بتوانیم به عنوان قدرت اول آسیا و یکی از قدرت‌های مطرح در جهان باشیم بسیار مهم بود که این کرسی را حفظ می‌کردیم تا بتوانیم برای پله‌های بعدی گام برداریم.

وی تأکید کرد: به هر حال رایزنی و لابی‌های گذشته باعث این کار شد. تغییرات زیادی در آسیا صورت خواهد گرفت. خانم «ریتا سومبوو» امروز به عنوان یک نیروی مدیریتی می‌خواهد تیم جدید خود را وارد والیبال آسیا کند. از پنج منطقه رئیس چهار منطقه تغییر کرده و این نشان می‌دهد تغییرات مدیریتی جدی است. «محمد لتیف» از مالدیو امروز به عنوان رئیس آسیای مرکزی انتخاب شده، مالدیو که در مقایسه با والیبال ایران جایگاهی ندارد و این نشان می‌دهد لابی‌ها و ارتباطات مهم است. وقتی ایران و مالدیو را مقایسه می‌کنیم متوجه می‌شویم که قدرت والیبال و ورزش نیست که امروز داورزنی را پایین آورده و لطیف را بالا برده، اینها همه سیاستگذاری‌های پشت پرده است.

الهامی در پاسخ به این سوال که آیا دوری داورزنی و حضورش در وزارتخانه در این اتفاقات تأثیرگذار بوده یا خیر، گفت: خیر. داورزنی حدود یک سال است که به والیبال بازگشته، زمانی که در وزارت بود، در جلسات هیئت رئیسه آسیا و جهان حضور داشته، دست‌های پشت پرده باعث این اتفاقات شده است. از دست دادن ریاست آسیای مرکزی شاید خیلی مهم نباشد، هر چند می‌توانست برای وجاهت والیبال و شخص داورزنی بسیار خوب باشد. احساس می‌کنم ریتا سومبوو، داورزنی را به عنوان رقیب جدی خود تلقی می‌کرد و دوست نداشت داورزنی در معادلات مدیریتی آسیا حضور داشته باشد.

کارشناس والیبال اظهار داشت: همان طور که می‌دانید امارات و کویت دو کشوری بودند که ارتباطات خوبی با داورزنی داشتند اما آنها امروز حتی معرفی نشدند. این می‌تواند در معادلات قدرت در والیبال آسیا، زنگ خطر برای والیبالمان را به صدا درآورد و کم کم جایگاه مدیریتی در سطح آسیا را از دست بدهیم. نیازمند ارتباطات قوی هستیم، فراتر از فدراسیون و حتی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و سیاستمداران باید به موضوع ورود کنند. در کشورهای مختلف، سران کشورها برای کسب کرسی رایزنی می‌کنند. هر چه بیشتر در مجامع بین المللی جایگاه داشته باشیم، در تصمیم گیری های آینده به نفع ورزش کشورمان خواهد بود.