آتالانتا: تیم کوچکی که تسلیم 'بمب بیولوژیک' هم نشد

آتالانتا: تیم کوچکی که تسلیم 'بمب بیولوژیک' هم نشد

• الکساندروس کوتتیس
• بی‌بی‌سی

۷ ساعت پیش

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

زمین خانگی آتالانتا - ورزشگاه آتلتی آتزوری شهر برگامو - به دلیل اسپانسر مالی‌اش با عنوان ورزشگاه گویس شناخته می‌شود

چند ماه پس از بهار غم‌انگیز گذشته و در اولین روزهای پاییزی در شهر برگامو ایتالیا، ورزشگاه ۲۱هزار نفری گویس آتالانتا پس از بازسازی آماده میزبانی بزرگترین مسابقات باشگاهی فوتبال اروپا شد.

در ماه اوت، آتالانتا بعد از نمایش چشمگیرش در مراحل قبلی، در دور یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه سن‌سیرو میلان میزبان پاری‌سن‌ ‌ژرمن بود و در حالیکه با یک گل پیش بود، با دریافت دو گل در دقایق ۹۰ و ۹۳ با نتیجه ۱-۲ مغلوب شد تا با بی‌رحمی تمام از مسابقات حذف شود.

اما امسال، آتالانتا که از دو بازی اول گروهی‌اش، با تساوی ۲-۲ در خانه مقابل آژاکس و پیروزی ۴-۰ خارج از خانه برابر میتیلند، چهار امتیاز گرفته بود، سه‌شنبه شب گذشته به‌رغم میزبانی، با ۵ گل مغلوب لیورپول شد.

• سارق مسلحی که در زندان سه رکورد جهان را شکست
• پروژه مرد یخی؛ از اولین مرد آهنین قطب جنوب چه می‌دانیم؟
• لن جانسون: بوکسوری که ۹۳ پیروزی داشت اما قهرمانی انگلیس از او دریغ شد
• رایان گیگز؛ اسطوره منچستریونایتد چگونه هدایت تیم ملی فوتبال ولز را به دست گرفت؟

با این وجود در باشگاه و در بین هواداران، دومین حضور آتالانتا در بین بهترین تیم‌های اروپا با قرعه‌ای نسبتاً آسان، پس از یک دوره مصیبت‌بار طولانی، "هدیه" تلقی می‌شود.

در فوریه، زمانی که این تیم شایسته، تحسین طرفداران در سراسر قاره را برانگیخته بود، اولین نشانه‌های شیوع کووید-۱۹ در شهر برگامو و منطقه لومباردی بعنوان کانون اولیه آن در ایتالیا ظاهر شدند. در این بخش از شمال ایتالیا، تعداد کشته شدگان به سرعت افزایش یافت و تقریباً شانزده هزار نفر تا ماه مه جان خود را از دست دادند.

دکتر فابیو پزولی، مدیر بیمارستان پاپ جووانی و یکی از طرفداران آتالانتا می‌گوید: "ما آن را یک زلزله، یک سونامی نامیدیم. به عنوان یکی از اهالی برگامو که یکی از اعضای خانواده‌ام را هم از دست داده بودم، دیدن صحنه عبور کامیون‌های نظامی حامل تابوت برایم بسیار سخت بود."

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

حدود ۴۵ هزار هوادار برای تماشای بازی آتالانتا و والنسیا در ماه فوریه در سن‌سیرو میلان حضور یافتند. جمعیت برگامو حدود صد و بیست هزار نفر است

دکتر پزولی در ۱۹ فوریه و در بازی رفت مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان بین آتالانتا و والنسیا که با حضور تقریباً ۴۵۰۰۰ هوادار در سن سیرو برگذار شد، حضور داشت.

قرار بود این مهم‌ترین بازی تاریخ آتالانتا باشد. همین هم شد و برتری آتالانتا مقابل حریف اسپانیایی‌اش با نتیجه ۴-۱، لحظه‌هایی سرشار از شادی و غرور را برای هواداران بوجود آورد تا آن‌ها در سکوها یکدیگر را در آغوش گرفته و ببوسند.

اما در این میان، جشن‌ها و مهمانی‌ها سبب گسترش بیشتر ویروس کرونا می‌شد تا رفته رفته رویای آن‌ها تبدیل به کابوس شود.

بعداً از این بازی به عنوان منشأ بسیاری از موارد ابتلا به کووید-۱۹ و یکی از بزرگترین دلایل تبدیل برگامو به کانون اولیه این همه‌گیری نام برده شد. حتی بعداً از آن بازی به عنوان "بمب بیولوژیکی" ‌یاد شد.

دکتر پزولی می‌گوید‌: "حتی اگر گناهی هم نداشته باشیم، اما من از این بابت احساس شرم می‌کنم. نمی‌دانستیم که آن‌جا به وضوح منبع شیوع بیماری خواهد بود. اما خب آتالانتا در یک‌هشتم نهایی بود، چگونه می‌توانستیم آن را از دست بدهیم؟"

نیکولو مانکلوسی ۳۰ ساله و یکی دیگر از هوادران آتالانتا که از کودکی و زمانی که حتی این باشگاه در دسته دوم ایتالیا بود و تاکنون هیچ یک از مسابقات این تیم را از دست نداده، می‌گوید: "این برای هر طرفداری یک رؤیا بود، همانند یک مهاجرت دسته‌جمعی، ده‌ها هزار نفر از برگامو به میلان رفتند. اما بلافاصله بعد از آن بازی بود که همه موضوع را فهمیدیم و انگار ناگهان همه چیز متوقف و زندگی خاموش شد."

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

افسران پلیس نظامی ایتالیا - کارابینیری- برای مقابله با شیوع کووید-۱۹ در برگامو بکارگرفته شدند

در هشتم مارس، جوزپه کونته، نخست وزیر ایتالیا، برای برگامو و مناطق اطرافش اعلام قرنطینه کرد. با این وجود، آتالانتا اجازه یافت تا در بازی برگشت مقابل والنسیا در ورزشگاه خالی از تماشاگر مستایا به میدان برود.

آن‌ها در مجموع ۴-۸ برنده شدند، هر چند که خوشحالی از این برد کاملاً در تضاد با وضعیت دراماتیک برگامو بود.

به همین دلیل بازیکنان جشن محدودی برگزار کرده و در آن با نمایش تی‌شرتی که روی آن نوشته شده بود: "برای برگامو. تسلیم نشو"، حمایت‌شان را از شهر نشان دادند.

با اعلام قرنطینه در سراسر اروپا و همانند سایر فعالیت‌ها، فوتبال هم موقتاً تعطیل شد تا حماسه آتالانتا متوقف شود. اما این موضوع نه تنها از شور هواداران کم نکرد، بلکه منجر به ایجاد پیوندی عمیق‌تر بین باشگاه و طرفدارانش شد.

آندره والسینی، مدیر مسئول روزنامه محلی اکو دی برگامو می‌گوید: "طرفدار آتالانتا بودن، بخشی از هویت برگامو است. در زمان قرنطینه، هیچ بازیکنی از شهر خارج نشد. آنها در اینجا ماندند و در درد مردم شریک شدند."

• بازمانده بمب‌گذاری منچستر، داستان شناگر جاماییکایی که در 'ورزش سفیدپوستان' می‌درخشد
• مارچلو بیلسا؛ افسانه و واقعیت در مورد یکی از جذاب‌ترین مربیان فوتبال دنیا
• رونالدینیو: ستاره برزیلی که از پادشاهی در بارسلونا به زندانی در پاراگوئه رسید
• نیویورک کاسموس: باشگاهی افسانه‌ای که بازیکنانش مثل ستاره‌های راک زندگی می‌کردند

"کاپیتان الخاندرو پاپو گومز یک کمپین همبستگی بین‌المللی برای بیمارستان به راه انداخت. از آن کارهایی که باعث تقویت رابطه بین مردم و تیم‌شان می‌شود."

طرفداران آتالانتا نیز با خلاقیتشان و استفاده از تجربیات خود در سازماندهی، نقشی کلیدی در دوران همه‌گیری داشتند. آنها شبکه‌های همبستگی را توسعه دادند و در مدت ده روز به ساخت بیمارستان صحرایی با گنجایش ۲۰۰ تخت کمک کردند.

گرچه طرفداران افراطی فوتبال ایتالیا اغلب از شهرت خوبی برخوردار نیستند، اما رفتارشان در دوران قرنطینه روحیه مقاومت و امید را به کل شهر داد.

مارکو پیروانو، ۳۸ ساله، یکی از هواداران داوطلب بیشماری بود که طی چندین هفته بین بیمارستان‌ها و امدادگران غذا توزیع می‌کردند: "فوتبال بهانه‌ای برای همه چیز است. خوشحالم که به نیازهای شهرم کمک می‌کنم. کمک به یکدیگر بخشی از ذهنیت ماست."

در آن زمان محبوب ترین ورزش دنیا به بهانه‌ای برای همبستگی تبدیل شد.

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

"از همه شما ... متشکریم!" نقاشی روی دیوار بیمارستان پاپ جووانی در ماه مارس برای ادای احترام به کارکنان بهداشتی

فابیو جناری، بنیانگذار رسانه آنلاین رادیو دیا، می‌گوید: "خاص بودن آتالانتا بدلیل کسب جام و موفقیت نیست. نوعی همزیستی بین شهر و باشگاه وجود دارد که توضیح آن دشوار است. آنها با زمین و خون به هم پیوند خورده‌اند."

تیم متواضع، سخت‌کوش، با استعداد و مصمم آتالانتا با هدایت جان‌پیرو گاسپرینی و با کاپیتانی گومز، با تلاش و اراده ساخته شده است. در داخل یقه پیراهن آتالانتا شعاری نوشته شده‌است: "پیراهن همیشه عرق می‌کند".

مردم برگامو به شدت هویتشان را در تیم خود می‌بینند، بویژه از آن زمان که بازیکن سابق و تاجر محلی آنتونیو پرکاسی برای دومین بار در سال ۲۰۱۰ رئیس باشگاه شد.

در آن زمان، آتالانتا در سری‌بی بازی می‌کرد و با مشکلات اقتصادی روبرو بود. اما ده سال بعد، این باشگاه تبدیل به یکی از تیم‌های قدرتمند ایتالیا و مالک ورزشگاه خود شد.

پرکاسی به روزنامه محلی اکو دی برگامو گفت: "ما قول داده‌ایم تا آتالانتایی که شایسته برگامو است را برگردانیم." او با اشاره به اهمیت پسرانش در هیئت مدیره باشگاه افزود: "این یک داستان خانوادگی است".

از زمان تصدی ریاست باشگاه، پرکاسی توانسته رابطه شهر و باشگاه را تقویت کند. او حتی پیراهن آتالانتا را به نوزادان متولد در زایشگاه‌های محلی هدیه می‌کند.

اما مؤثرترین فرد در موفقیت آتالانتا، سرمربی آن، گاسپرینی است.

جناری، روزنامه نگار، می‌گوید: "فوتبال آتالانتا به قبل و بعد از گاسپرینی تقسیم می‌شود، مانند قبل و پس از میلاد مسیح."

گاسپرینی، سرمربی ایتالیایی است که در سال ۲۰۱۶ و پس از جدایی از جنوا سرمربی آتالانتا شد و این تیم را کاملاً متحول کرده است. او با ترکیب ۳-۴-۳ هیجان‌انگیز خود، تیمی بدون ستاره اما مستحکم و با شخصیت تیمی فوق‌العاده را شکل داده است.

• از جنگل سیاه تا لیورپول؛ ماجرای سفر رویایی یورگن کلوپ
• جنگجویی خیابانی با چاقویی بین دندان‌هایش
• ویمبلدون ۲۰۰۰؛ چگونه سمپراس که به سختی راه می‌رفت، قهرمان شد؟
• پشت صحنه یک روز تاریخی؛ چگونه یک انسان ماراتن را زیر دو ساعت دوید؟

آن‌ها در اولین فصل حضور گاسپرینی، چهارم شدند. در سال ۲۰۱۸، هفتم و در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ سوم شدند، زمانی که رکورد ۹۸ گل در لیگ را برای باشگاه خود به ثبت رساندند. آن‌ها همچنین به فینال جام حذفی فوتبال ایتالیا ۲۰۱۹ رسیدند، هرچند ۲-۰ به لاتزیو باختند و نایب قهرمان شدند.

گاسپرینی بازیکنان باتجربه ای مانند لوئیز موریل، دووان زاپاتا، جوزپ ایلیچیچ و گومز را به آتالانتا آورد. همچنین این باشگاه در بازار نقل و انتقالات هم بسیار خوب عمل کرد و توانست بازیکنانی با قیمت مناسب خریداری کند که تاکنون همگی با عملکردی فوق‌العاده، قیمت بسیار بیشتری پیدا کرده‌اند.

منبع تصویر، Getty Images

توضیح تصویر،

گاسپرینی، ۶۲ ساله، پیش از این مربیگری اینترمیلان را نیز بر عهده داشته، اما تنها سه ماه دوام آورد

رابین گوزنس در پست بال در سال ۲۰۱۷ و با حدود ۸۰۰ هزار پوند از تیم هلندی هراکلس آلملو خریداری شد. اکنون گفته می‌شود که این بازیکن ۲۶ ساله حدود ۲۵ میلیون پوند ارزش دارد. او امسال به تیم ملی آلمان هم دعوت شد.

تیموتی کاستاگن، مدافع ۲۴ ساله بلژیکی، در سال ۲۰۱۷ با مبلغی نزدیک به ۶ میلیون پوند از خنک خریداری و در تابستان امسال با قیمت ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار پوند به لستر فروخته شد.

دژان کولوسفسکی - ستاره آینده‌دار سری‌آ ایتالیا- در سال ۲۰۱۶ و در سن ۱۶ سالگی از تیم سوئدی بروماپوجکارنا به آکادمی جوانان آتالانتا پیوست و پس از یک فصل حضور قرضی در تیم پارما، در ژانویه ۳۰ میلیون پوند به یوونتوس فروخته شد.

در اوایل ماه اکتبر، منچستر یونایتد برای خرید آماد دیالو ۱۸ ساله، بال ساحل عاجی که در سال ۲۰۱۵ و در سن ۱۳ سالگی به آتالانتا پیوست، پیشنهاد ۱۹ میلیون پوندی ارائه کرد.

در پنج سال گذشته، آتالانتا از نقل و انتقالات حدود ۸۰ میلیون پوند سود خالص کسب کرده است. این در حالیست که آن‌ها در این مدت سه بار رکورد خرید بازیکن خود را نیز شکستند. گران‌ترین خرید آتالانتا در سال ۲۰۱۹ بود که موریل را از سویا با قیمت ۱۸ میلیون یورو جذب کردند.

آن‌ها تاکنون مدلی فوق‌العاده موفق، چه داخل زمین و چه خارج از زمین، ارائه داده‌اند.

برای درک نقش مهم آتالانتا در زندگی روزمره مردم، باید در خیابان‌های برگامو قدم زد، جایی که می‌توان پرچم‌ها، دیوار نوشته‌ها و بنرهای این باشگاه را همه جا دید.

در این فصل از سری‌آ، آنها از هفت بازی ابتدایی خود چهار پیروزی و دو شکست داشته‌اند و این باعث شده به‌رغم پایان تلخ نخستین حضور درخشان آن‌ها در لیگ قهرمانان، هواداران امید داشته باشند امسال حتی تیمی بهتر از سال قبل داشته باشند.

جناری می‌گوید: "ما می‌توانیم رؤیا داشته باشیم. به خصوص پس از آنچه اتفاق افتاد، فکر می‌کنم بازی خوب در زمین راهی برای شادی دوباره پس از این همه درد باشد."

در حالی که موج دوم کووید-۱۹ در اروپا گسترش می‌یابد، آینده همچنان نامشخص است. اما ستاره‌های لیگ قهرمانان (اشاره به لوگو مسابقات) در آسمان برگامو می‌درخشند.