آقای عارف شما کی حرف زده بودی که حالا بزنی؟

گروه سیاست سایت فردا – وضع موجود به قدری بد است که بسیاری از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت نیز قادر نیستند آن را انکار کرده، سکوت کنند و در کنار مردم نایستند. برخی از آنان، اما همچنان به رویه خود ادامه داده حاضر به اعتراف درباره اشتباهات خود نیستند. برخی دیگر حتی به فکر گرفتن ماهی از این آب گل آلود افتاده‌اند. مثلا محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید در مجلس دهم و رئیس مستعفی شورای عالی سیاست گذاری اصلاح‌طلبان که همواره به خاطر سیاست‌ها و سکوت‌هایش در معرض نقد اصلاح‌طلبان بوده است در ماه‌های اخیر از طریق برخی رسانه‌هایش از وضع موجود انتقاد کرده، اما شخصا همچنان ساکت است و حرف صریحی نمی‌زند. او حتی وقتی گله‌گذاری و انتقاد‌های سایرین را مشاهده می‌کند نیز به آنان ایراد گرفته و سعی می‌کند با سیاسی جلوه دادن نقد‌های مطرح، خود را چهره‌های سیاست‌ورز و اخلاق مدرا معرفی کند!
شاهد این مدعا اظهارات اخیر وی درباره الزمات این شرایط کرونایی است.
عارف در صفحه توییتر خود نوشت: «امروز، بیش از گذشته مسائل اقتصادی و سیاسی به سلامت و بهداشت جامعه گره خورده است. بحران سرمایه اجتماعی، نباید مانع همراهی مردم با مصوبات ستاد کرونا شود؛ چرا که کاستن اثرات مهلک پاندمی کرونا جز با مدیریت یکپارچه و واحد و همراهی مردم میسر نمی‌شود. امروز بر همه ما ضروری است به مصوبات ستاد کرونا و بیانیه آقای رئیس‌جمهور عمل و دیگران را به رعایت بیشتر ترغیب کنیم و به خاطر جان عزیزانمان، بی‌تفاوت نباشیم.»
وی افزود: «امروز متأسفانه شرایط اقتصادی، سلامت و آرامش مردم را مختل کرده و بر شیوع این ویروس دامن می‌زند. نقد‌های به جایی دارید از عملکرد دولت و همه مدیران در سال‌های گذشته. ما هم در جریان اصلاح‌طلبی با پذیرش ضعف‌های خود، نقد‌های بسیار جدی داریم به رویکرد دولت و آقای رئیس‌جمهور! اما در این اوج شیوع پاندمی کرونا، زمان مناسبی برای گله‌گذاری و نقد‌های سیاسی نیست.»
کنایه‌زنی او به منتقدان دولت که در قالب دعوت به درک شرایط و حرف‌هایی از این دست مطرح شد، مورد توجه روزنامه کیهان در شماره امروز قرار گرفت. کیهان با یادآوری سابقه تعامل این چهره اصلاح‌طلب و دولت نوشت: «محمدرضا عارف، در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ نامزد شده بود، اما دو روز مانده به انتخابات، تحت فشار اصلاح‌طلبان مجبور به انصراف شد؛ بی‌آن که اعلام کند به نفع روحانی انصراف می‌دهد. او سپس به عنوان سرلیست امید، به مجلس دهم راه یافت و رئیس فراکسیون امید شد که کارنامه‌ای نامساعد برجای گذاشت و مجدداً حاضر نشد نامزد انتخابات شود. مجید انصاری که به جای او سرلیست برخی گروه‌های اصلاح‌طلب بود، فقط توانست ۶۷ هزار رأی کسب کند. رویگردانی مردم از اصلاح‌طلبان در اوج‌گیری انتقاد‌ها نسبت به عملکرد این طیف موجب شد محمدرضا عارف و عبدالواحد موسوی لاری به شکل مخفیانه و بدون اعلام عمومی، از ریاست و معاونت و شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان استعفا دهند.»
گذشته از نکته مورد اشاره کیهان، یک سوال باقی است و آن هم اینکه آقای عارف شما کی حرف زده بودید که حالا بزنید؟ فرض کنیم حالا تحت تاثیر شرایط و به خاطر وضعیت خاصی که شیوع کرونا در کشور ایجاد کرده، گلایه‌های خود را مطرح نمی‌کنید، اما قبلا چرا ساکت بودید؟ این که دیگر حرف اصولگرایان نیست و همه رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز بار‌ها و بار‌ها از سکوت و عدم موضع‌گیری‌های شما انتقاد کرده بودند.
حالا که همه به رویه شما در سیاست‌ورزی عادت دارند، چه اصراری است به پیدا کردن دلیل برای سکوت‌هایتان و لاپوشانی انفعال؟! چه دلیلی غیر از آنکه به جای بیان واقعیات و انتقاد‌های موجود و همراهی با مردم ترجیح داده‌اید باز هم کنار دولت مانده و با این گونه توجیهات و تحت پوشش اخلاق‌مداری منتقدان دولت را به برخورد‌های سیاسی متهم کنید؟